Είμαι Χήρα - Έχω φωνή

  Πάρα πολλές φορές έχουμε έρθει αντιμέτωποι με καταστάσεις δύσκολες, αδιέξοδες, καταστάσεις που προκαλούν πόνο. Μερικές φορές σε θέματα δουλειάς (π.χ. απόλυση, ή ακόμα και η πιθανότητα απόλυσης) άλλες φορές σε προσωπικές σχέσεις (προβλήματα με τον/την σύντροφο μας ή και με φίλους, ή με την οικογένεια) και άλλες φορές σε πιο δύσκολα όπως μια ασθένεια που μπορεί να έρθει ξαφνικά στη ζωή μας ή η απώλεια που φέρνει ο θάνατος ενός δικού μας ανθρώπου. Μπαίνουμε χωρίς να το καταλάβουμε σε ένα κύκλο θλίψης από όπου κατά τη διάρκεια του περνούμε από πολλές αλλαγές. Ο τελικός υγιής προορισμός μιας θλίψης είναι η ανακούφιση και η συνέχεια της ζωής μας. Η γνωστή ψυχίατρος Elizabeth Kübler-Ross μας εξηγεί ότι σε αυτό τον συναισθηματικό κύκλο θλίψης μπορεί να μπει οποιοσδήποτε άνθρωπος. Τα στάδια που περνούμε για την αντιμετώπιση της απώλειας ή γενικότερα της θλίψης είναι Σόκ, άρνηση, θυμός-οργή, διαπραγμάτευση, θλίψη και τελικά παραδοχή. Σοκ Σκεφτείτε μια φορά που την ήσυχη μας ζωή τη διατάραξε το

  Με διατάξεις του νόμου 5006/2022   αναπροσαρμόζεται το κατώτατο όριο σύνταξης λόγω θανάτου (σύνταξη χηρείας)   Αναλυτικά οι σχετικές διατάξεις του νόμου: Νόμος 5006/2022  –  ΦΕΚ Τεύχος Α 239/22.12.2022 Σπίτι μου – στεγαστική πολιτική για τους νέους, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας για κοινωνική κατοικία, στεγαστική αποκατάσταση πυρόπληκτων στην περιοχή «Μάτι» και άλλες διατάξεις ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ Άρθρο 33 Αναπροσαρμογή του κατώτατου ορίου σύνταξης λόγω θανάτου – Τροποποίηση υποπερ. α) περ. Β) παρ. 4 άρθρου 12 ν. 4387/2016 Μετά το τρίτο εδάφιο της υποπερ. α) της περ. Β) της παρ. 4 του άρθρου 12 του ν. 4387/2016 (Α’ 85), περί σύνταξης λόγω θανάτου, προστίθεται νέο τέταρτο εδάφιο, και η υποπερ. α)  διαμορφώνεται  ως εξής: « α ) Το συνολικό ποσό της σύνταξης λόγω θανάτου του επιζώντος ή/και του διαζευγμένου συζύγου, δεν μπορεί να υπολείπεται του ποσού της εθνικής σύνταξης του άρθρου 7 του παρόντος νόμου που αντιστοιχεί σε είκοσι (20) έτη ασφάλισης. Εάν ο χρόνος ασφάλι

Kanika Guptra August 29, 2022 Μετάφραση Νένα Μειμάρη Όχι άλλο «κοινωνικό θάνατο»: Στην Ινδία τα χωριά παροτρύνουν συμπόνια προς τις χήρες. (No more “social death”: In India, villages urge compassion for widows). Ο Pramod Zinjade είναι ακτιβιστής στην περιοχή Maharashtra. Μεταξύ πολλώνάλλων, ασχολείται και με τις χήρες. Όταν πέθανε ο φίλος του, πήγε στην κηδεία. Μετά από 15 λεπτά που άναψε η φωτιά για την ταφή του φίλου του, ο Pramod παρατήρησε μία μικρή ομάδα γυναικών να σπάει τα βραχιόλια της χήρας, να σβήνει το σημάδι στο μέτωπό της και να αρπάζει βίαια τον κολιέ απο τον λαιμό της, σημάδι του γάμου της στην Ινδουιστική κουλτούρα. Η χήρα διαμαρτυρόταν και έκλαιγε, παρακαλώντας τις γυναίκες να σταματήσουν αλλά αυτές δεν άκουγαν. Ήταν ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που παρακολούθησα, ακόμα πιο δύσκολο από το φλεγόμενο σώμα του φίλου μου, είπε ο Pramod. Σαράντα εκατομμύρια χήρες έχουν την εμπειρία αυτή, μία παράδοση που βασίζεται σε πατριαρχικές πεποιθήσεις συνδέοντας την αξία της γυναί

  Νένα Μειμάρη

  Στην περίπτωση ύπαρξης διάταξης διαθήκης, σύμφωνα με την οποία τα χρέη του αποβιώσαντος διαθέτη βαρύνουν μόνο έναν ή ορισμένους εκ των κληρονόμων Με εγκύκλιό της η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων προχώρησε στην παροχή διευκρινίσεων και οδηγιών σχετικά με την υποβολή δήλωσης και τον προσδιορισμό φόρου κληρονομίας και την ευθύνη κληρονόμων για τα χρέη του αποβιώσαντος στη Φορολογική Διοίκηση στην περίπτωση ύπαρξης διάταξης διαθήκης, σύμφωνα με την οποία τα χρέη του αποβιώσαντος διαθέτη βαρύνουν μόνο έναν ή ορισμένους εκ των κληρονόμων. Αναλυτικά η εγκύκλιος αναφέρει: Α. Αντιμετώπιση χρεών αποβιώσαντος από φόρους, τέλη ή άλλα δικαιώματα προς το Δημόσιο, δήμους και κοινότητες ή νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου στη φορολογία κληρονομιών 1. Κατά τις διατάξεις του άρθρου 1710 ΑΚ με τον θάνατο του προσώπου η περιουσία αυτού, ως σύνολο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων (δηλαδή τόσο το ενεργητικό όσο και το παθητικό της κληρονομιαίας περιουσίας), μεταβιβάζεται στους κληρονόμους του είτε εκ του νόμου

 Είναι αλήθεια ότι ζούμε σε μια εποχή όπου η αρνητικότητα και η τοξικότητα είναι έντονες. Τι μπορείς να κάνεις όμως μέσα σε αυτό το τοπίο;   H Susan David, βραβευμένη ψυχολόγος του Harvard και παγκοσμίως γνωστή για την έρευνά της πάνω στα συναισθήματα, στο βιβλίο της με τίτλο "Emotional Agility: Get Unstuck, Embrace Change, and Thrive in Work and Life" παραθέτει μερικές λύσεις.  Έρευνες έχουν δείξει πως υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να καταφέρει κάποιος να δει τα πράγματα από άλλη οπτική και κατά συνέπεια να δει τη ζωή με διαφορετική και λιγότερο στενάχωρη ματιά. Εδώ είναι πέντε τρόποι, όπως τους προτείνει η Susan David.  Αναγνωρίστε τα συναισθήματα σας.  Και μιλήστε για αυτά ως έχουν. Αν νιώθετε θλίψη, δεχθείτε το και ομολογήστε το. Το ίδιο κι αν νιώθετε άγχος, φόβο ή νοσταλγία. Προσπαθήστε να κατανοήσετε όσα νιώθετε και να εντοπίσετε τις αιτίες αυτών των συναισθημάτων, ώστε να καταφέρετε να τα εξηγήσετε και κατά συνέπια να τα αντιμετωπίσετε. Διαλέξτε μια διαφορετική οπτική.  

 Η Διεθνής ημέρα για τις χήρες γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 23 Ιουνίου. Έχει καθιερωθεί από τα Ηνωμένα Έθνη (United Nations) και απευθύνεται στην καταπολέμηση της φτώχειας και της αδικίας που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια χήρες με τις οικογένειές τους.  Η ημέρα αυτή εστιάζει στην ενημέρωση του προβλήματος της χηρείας, διότι μία χήρα μπορεί να καταλήξει να γίνει «πρόβλημα». Η γιορτή αυτή έρχεται να αλλάξει τη συγκεκριμένη αντίληψη και να προσφέρει στη χήρα την υποστήριξη που τόσο έχει ανάγκη. Οι λανθασμένες νοοτροπίες ανά τον κόσμο διαχωρίζουν τη χήρα από την υπόλοιπη κοινότητα μέσα στην οποία ζει. Στον 21 ο αιώνα αυτή η τάση δεν αναγνωρίζεται ούτε και υιοθετείται. Πολύ συχνά οι χήρες και τα παιδιά τους μένουν πίσω, μέσα σε άθλιες συνθήκες, στη φτώχεια, στις κατάρες, απομακρυσμένες από τα σπίτια τους, χωρίς περιουσιακά στοιχεία και χωρίς το δικαίωμα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Το πρόβλημα γίνεται χειρότερο όταν δεν υπάρχουν παιδιά. Η σεξουαλική παρενόχληση συμβαίνει πολύ συχνά όπως επί

 

 ALJAZEERA Indlieb Farazi Saber 8 June 2023 Μετάφραση Νένα Μειμάρη  Η Zubeida, 42 ετών χήρα σε ένα μικρό χωριό στο Πακιστάν, περπατάει σιγά σιγά και προσεκτικά, χωρίς να κάνει έντονες κινήσεις, οι οποίες θα εστίαζαν την προσοχή σε αυτήν και συγχρόνως μιλάει. Ως χήρα, είναι επιφυλακτική και ανησυχεί για τον εαυτό της, γι’ αυτό και προσπαθεί να παραμείνει στην αφάνεια. «Μερικές φορές παρατηρώ τα πουλιά καθώς πετάνε, και σκέφτομαι ότι δεν ανησυχούν καθόλου για οικονομικά ή άλλα ανθρώπινα προβλήματα. Όλος ο κόσμος είναι δικός τους και μπορούν να ζουν οπουδήποτε». Η δική της ζωή είναι χρωματισμένη με αβεβαιότητα. Δε γνωρίζει πού θα βρίσκεται το μελλοντικό της σπίτι. Ο μεγάλος της γιος μετακόμισε στο ταπεινό πατρικό με την οικογένειά του. Ως χήρα ανησυχεί για τα χρήματα όλο και περισσότερο καθώς η υγεία της χειροτερεύει και τα λίγα βασικά αγαθά που αγοράζει ακριβαίνουν περισσότερο. Ζει με τον μικρότερο γιό της, ο οποίος είναι 21 χρονών και δουλεύει στη βιομηχανία τσαγιού. «Δεν μπορούμε να αγ

   Αν και η βιβλιοθεραπεία υπάρχει χρόνια ως ψυχοθεραπευτική επιλογή στο εξωτερικό, στην Ελλάδα δεν την συναντάμε παρά μόνο υπό την μορφή  βιβλίων αυτοβοήθειας ή ως συμπλήρωμα στην συμβατική ψυχαναλυτική διαδικασία. Ωστόσο, η «καθαρή» της μορφή είναι κάτι πολύ περισσότερο. Κατ’ αρχάς η διαδικασία της βιβλιοθεραπείας στηρίζεται περισσότερο σε μυθιστορήματα, παρά σε βιβλία τύπου «Τα 9 βήματα προς την ευτυχία», και ως στόχο δεν έχει να μας δώσει οδηγίες χρήσης για την ζωή μας, αλλά να δημιουργήσει ένα είδος ταύτισης με χαρακτήρες, που βιώνουν συναισθήματα ή/και καταστάσεις παρόμοια με τα δικά μας. Βασικό αποτέλεσμα αυτού είναι, από τη μία, η αίσθηση ότι δεν είμαστε μόνοι μας σε ό,τι περνάμε και, από την άλλη, το ότι πλέον παρακολουθούμε την δική μας κατάσταση ως τρίτοι και μπορούμε να δούμε τα πράγματα πιο λογικά και ψύχραιμα. Η λειτουργία, όμως, του βιβλίου ως θεραπευτικό δεν αποτελεί σύγχρονη αντίληψη, αφού στην είσοδο της «ιερής βιβλιοθήκης» στην αρχαία Αίγυπτο συναντούσε κανείς την γρ

  "Οι ηρωίδες σου είναι δυναμικές γυναίκες", ανέφεραν στη συγγραφέα Isabel Allende, η οποία αμέσως απάντησε με την ερώτηση: "Υπάρχουν αδύναμες γυναίκες;" Νένα Μειμάρη

  Ο σπουδαίος αμερικανός ψυχοθεραπευτής, συγγραφέας και ομότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, Ίρβιν Γιάλομ μιλά για τη ζωή, τον θάνατο και την απόφασή του να μην γράψει άλλο βιβλίο. “Ξυπνά από τον ύπνο του ξημερώματα, κλαίγοντας. Κινείται ήσυχα για να μην ξυπνήσει τη σύζυγο του στο μπάνιο. Βρέχει τα μάτια του και ακολουθεί μηχανικά τις οδηγίες που πενήντα χρόνια δίνει στους ασθενείς του. Τα βήματα, οικεία. Κλείνει τα μάτια, επαναλαμβάνει νοητά το όνειρο και σημειώνει αυτό που βλέπει”. Αυτή είναι η πρώτη σκληρή εικόνα που καταγράφει στις πρώτες σειρές της αυτοβιογραφίας του, με τίτλο “ Becoming myself ”, ο αμερικανός ψυχοθεραπευτής, συγγραφέας και ομότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ,  Ίρβιν Γιάλο μ. Ξεφυλλίζοντας το τελευταίο του βιβλίο, οι λέξεις περιστρέφονται γύρω από μια γραμμή του Ντίκενς. “Όσο πλησιάζει ο άνθρωπος πιο κοντά στο τέλος, τόσο ταξιδεύει ολοένα και πιο κοντά στην αρχή του κύκλου”. Άλλωστε η ζωή είναι ένας κύκλος. “Συναντώ ανθρ

Steve Neumann The Harvard Gazette June 06, 2023 Μετάφραση: Νένα Μειμάρη Η Susannah Wright είναι υποψήφια ερευνήτρια του Harvard και δίνει έμφαση στη θλίψη και στο πένθος, όπως εμφανίζεται στην Κλασσική Λογοτεχνία. Η πανδημία έχει φέρει την απώλεια και το πένθος σε μεγάλο βαθμό στη ζωή μας και αυτό έχει γίνει σε όλο τον κόσμο. Ψάχνοντας τα επικά λογοτεχνικά κείμενα ανακάλυψε ότι περιγράφουν τον ανθρώπινο πόνο και τον τρόπο με τον οποίο αυτός αντιμετωπίζεται όταν έρθει στη ζωή μας. Στην έρευνά της ανακάλυψε ότι η συμπεριφορά μας και οι διάφορες τελετουργίες μας βοηθούν να βρούμε τον δρόμο μας κατά τη διάρκεια του πένθους. Το ενδιαφέρον της για την Κλασσική Λογοτεχνία άρχισε στο Δημοτικό, όταν η δασκάλα της της ανέθεσε να ντυθεί και να προβάλλει τη θεά Αθηνά, τη θεά της σοφίας. Απο τότε συνέχισε να διαβάζει μυθολογία, Οδύσσεια και άλλα κλασσικά κείμενα, πράγμα που θεώρησε υπερβολικά μαγευτικό. Όλο αυτό το ενδιαφέρον την οδήγησε στο διδακτορικό πρόγραμμα του Harvard για κλασσική φιλοσοφία.

  CBS NEWS SUNDAY MORNING Rita Braver, May 28, 2023 Μετάφραση Νένα Μειμάρη Η Isabel Allende, συγγραφέας, 80 χρονών, έχει γράψει πάνω από 24 βιβλία και πούλησε 74 εκατομμύρια αντίτυπα, μεταφρασμένα σε 40 γλώσσες. «Έχω το βιβλίο στο μυαλό μου, τους χαρακτήρες στην ψυχή μου, κάθε στιγμή», μας ενημερώνει. «Χρειαζόμαστε ανθρώπους με τρέλα, χρειαζόμαστε ανθρώπους ικανούς, οι οποίοι μπορούν να κάνουν ασυνήθιστα και εντυπωσιακά πράγματα, ορμώμενοι από θάρρος, πάθος και παρόρμηση», συνεχίζει. Όταν της είπαν ότι οι ηρωίδες της είναι δυναμικές γυναίκες, αυτή απάντησε με την ερώτηση, «Γνωρίζεις καμία αδύναμη γυναίκα?» Όταν πρωτοάρχισε να γράφει δεν υπήρχαν γυναίκες συγγραφείς στη Λατινική Αμερική και όλα τα πρότυπα ήταν γένους αρσενικού, δηλώνει η ίδια. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Χιλή και να μετακομίσει στη Βενεζουέλα για πολιτικούς λόγους. Εκεί άρχισε να γράφει ένα γράμμα στον παππού της για να τον αποχαιρετήσει. Το γράμμα εξελίχθηκε σε βιβλίο, με τον τίτλο «Το σπίτι των πνευμάτων». Το βιβλίο

Ο πόλεμος στη Συρία τους ανάγκασε να φύγουν με βίαιο τρόπο και να εγκατασταθούν στη νότια και κεντρική Τουρκία, στην πόλη Gaziantep, την έκτη μεγαλύτερη πόλη με Τούρκους, Κούρδους και Σύριους πολίτες.  Εκεί βρέθηκαν γονείς, παππούδες, βρέφη, παιδιά, χήρες, νεαροί και νεαρές. Εκεί χρειάστηκε να αρχίσουν τη ζωή τους από το μηδέν. Αυτό γίνεται όταν αναγκαστείς να μεταναστεύσεις για διάφορους λόγους, όπως για παράδειγμα ο πόλεμος. «Από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι οι περισσότεροι από εμάς θα μέναμε μόνιμα εδώ και θα έπρεπε να αφομοιωθούμε. Και η μουσική είναι το κατάλληλο μέσο». Ο Arm, νεαρός Σύριος, άρχισε να γράφει μουσική βασισμένη σε παραδοσιακή αραβική αλλά με σύγχρονους τόνους, δημιουργώντας κάτι φρέσκο και νέο, το οποίο και ονόμασε electronic music. Η συγκεκριμένη μουσική του θύμιζε τη νυχτερινή ζωή στη Συρία, πράγμα που προσπάθησε να το φέρει και στην καινούρια του πατρίδα. Η electronic μουσική αγαπήθηκε και ένωσε την κοινότητα με δεσμούς γνώριμους, βοηθώντας τους να νιώσουν κάποια

Kintsugi ονομάζεται μία παλιά Γιαπωνέζικη τεχνική, την οποία χρησιμοποιούσαν για να επιδιορθώσουν τα ραγισμένα κεραμικά. Πίστευαν ότι όταν τα κεραμικά επιδιορθωθούν με χρυσό, τα σπασμένα αυτά αντικείμενα γίνονται πιο όμορφα και πιο πολύτιμα. Υπάρχει και ένα τραγούδι, το οποίο έγραψε ο Peter Mayer, (συνθέτης και τραγουδιστής). Γιαπωνέζικο Βάζο Είμαι σαν ένα από αυτά τα Γιαπωνέζικα βάζα που φτιάχτηκαν εδώ και πολύ καιρό Έχω κάποια ραγίσματα που γέμισαν με χρυσό. Αυτό γινόταν πριν καιρό Όταν είχαν να επισκευάσουν ένα κεραμικό Δεν έκρυβαν τα ραγίσματα Αλλά τα έκαναν να λάμπουν. Και έτσι κάθε παλιό ράγισμα φαίνεται Κάθε φορά που έσπαζε Και κάθε μάτι μπορεί να δει Πως δεν είμαι όπως πριν. Αλλά στα μάτια του συλλέκτη Όλες αυτές οι ακαθόριστες γραμμές Με κάνουν να φαίνομαι πιο όμορφο Και να έχω μεγαλύτερη αξία. Είμαι σαν ένα από αυτά τα Γιαπωνέζικα βάζα που φτιάχτηκε εδώ και πολύ καιρό Έχω μερικά ραγίσματα που μπορείς να τα δεις Κοίτα πώς λάμπουν από το χρυσάφι. Το δικό μου σχόλιο Αυτό που με