Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μία ψυχολόγος του Harvard εξηγεί: Αν θες να βγάλεις την αρνητικότητα από τη ζωή σου, εδώ είναι 5 τρόποι


 Είναι αλήθεια ότι ζούμε σε μια εποχή όπου η αρνητικότητα και η τοξικότητα είναι έντονες. Τι μπορείς να κάνεις όμως μέσα σε αυτό το τοπίο; 

 H Susan David, βραβευμένη ψυχολόγος του Harvard και παγκοσμίως γνωστή για την έρευνά της πάνω στα συναισθήματα, στο βιβλίο της με τίτλο "Emotional Agility: Get Unstuck, Embrace Change, and Thrive in Work and Life" παραθέτει μερικές λύσεις.

 Έρευνες έχουν δείξει πως υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να καταφέρει κάποιος να δει τα πράγματα από άλλη οπτική και κατά συνέπεια να δει τη ζωή με διαφορετική και λιγότερο στενάχωρη ματιά. Εδώ είναι πέντε τρόποι, όπως τους προτείνει η Susan David. 

Αναγνωρίστε τα συναισθήματα σας.

 Και μιλήστε για αυτά ως έχουν. Αν νιώθετε θλίψη, δεχθείτε το και ομολογήστε το. Το ίδιο κι αν νιώθετε άγχος, φόβο ή νοσταλγία. Προσπαθήστε να κατανοήσετε όσα νιώθετε και να εντοπίσετε τις αιτίες αυτών των συναισθημάτων, ώστε να καταφέρετε να τα εξηγήσετε και κατά συνέπια να τα αντιμετωπίσετε.

Διαλέξτε μια διαφορετική οπτική.

 Όσο δύσκολο κι αν σας ακούγεται, προσπαθήστε. Αν επιλέξετε να δεχθείτε αμαχητί τον αρνητισμό, αφήνετε μία κατάσταση να σας καταβάλλει συναισθηματικά. Προσπαθήστε να δείτε τα πράγματα αλλιώς, ιδίως όταν οι καταστάσεις δεν επηρεάζουν πολύ σοβαρά θέματα, όπως η επιβίωση ή η υγεία.


Μιλήστε στον εαυτό σας σε τρίτο πρόσωπο

Με αυτόν τον τρόπο ίσως καταφέρετε να δείτε αντικειμενικά μια κατάσταση και ίσως να φερθείτε στον αυτό σας με λιγότερη αυστηρότητα. Παράλληλα, εστιάστε στον εαυτό σας. Οι περισσότερες αρνητικές σκέψεις προκαλούνται από εξωτερικούς παράγοντες, οπότε εσείς προσπαθήστε να επικεντρωθείτε σε όσα σας κάνουν να νιώθετε όμορφα. Ίσως σας ακούγεται εγωιστικό, αλλά με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρετε να βοηθήσετε καλύτερα εσάς και τους γύρω σας.


Χρησιμοποιήστε το χιούμορ μέσα σε κάθε κατάσταση.

Βρείτε την αστεία πλευρά των γεγονότων και εστιάστε σε αυτή. Επίσης, προσπαθήστε να επικεντρωθείτε στα θετικά. Φαντάζει δύσκολο όταν βρισκόμαστε σε έναν κυκεώνα αρνητικών ειδήσεων, αλλά βοηθά στο να νικήσουμε τον αρνητισμό. Μπορείτε να καταγράφετε, μάλιστα, και να τα μοιράζεστε με τους αγαπημένους σας.

Αποδεχτείτε τις αντιφάσεις στη ζωή σας.

Θα έχετε καταλάβει μέχρι τώρα πως στη ζωή δεν έρχονται όπως τα θέλουμε ενώ τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Παράλληλα, αρκετές φορές άλλα λέμε, άλλα συμφωνούμε και άλλα τελικά συμβαίνουν. Οι αντιφάσεις και οι ανατροπές στη ζωή είναι πολλές. Όσο νωρίτερα το κατανοήσουμε και το αποδεχθούμε τόσο καλύτερο είναι για την ψυχική μας υγεία. Δεν έχει κανένα νόημα το να σκέφτεστε τι θα γινόταν αν ή γιατί συνέβη κάτι σε εσάς. Αν είναι κάτι ξαφνικό ή απότομο πάρτε λίγο χρόνο για να το συνειδητοποιήσετε και στη συνέχεια τραβήξτε μπροστά με το κεφάλι ψηλά. Ασκήσεις αναπνοής, βιβλία ή ακόμη και η συμβουλή ενός ειδικού ίσως φανούν πολύτιμα. 

Harvard

Νένα Μειμάρη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mary Elizabeth Frye “Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις. Δεν είμαι εκεί…” / Για τον Μάκη Λιόλιο, που έφυγε

 Το ποίημα είναι αρχικά γραμμένο για τα άτομα που χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μπορεί, ωστόσο, να "αγγίξει" τον καθένα μας που βιώνει την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν κοιμάμαι.  Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσούν.  Είμαι το διαμάντι που λάμπει στο χιόνι. Είμαι το φως του ήλιου σε ωριμασμένο σιτάρι.  Είμαι η ήπια φθινοπωρινή βροχή.  Όταν ξυπνάς το πρωί  Είμαι η γρήγορη βιασύνη Από ήσυχα πουλιά σε κυκλική πτήση.  Είμαι τα μαλακά αστέρια που λάμπουν τη νύχτα. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα Πηγή: faretra.info - ιστοσελίδα Νένα Μεϊμάρη 

Κουβαλάμε για πάντα ένα κομμάτι τους!!!

Νένα Μεϊμάρη Η σειρά ονομάζεται ''1883'' και προβάλεται στο Netflix. Σπάνια  παρακολουθώ σειρές αλλά η συγκεκριμένη έχει να κάνει με την Αμερικανική Δύση, κάτι που με ενδιαφέρει εδώ και χρόνια. Έχω ταξιδέψει στα περισσότερα μέρη στα οποία αναφέρεται η σειρά και αποφάσισα να την παρακολουθήσω. Η ιστορία έχει να κάνει με την οικογένεια Dutton, η οποία προσπαθεί να ξεγύγει από τη φτώχεια, να διασχίσει την τεράστια πεδιάδα της χώρας και να φτάσει στην Μοντάνα όπου θα της δοθεί μεγάλη έκταση γης και καλύτερες ευκαιρίες διαβίωσης. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουν όλοι στην οικογένεια. Την ιστορία διηγείται η κόρη της οικογένειας, η Elsa, ένα κορίτσι ατίθασο που δεν μπαίνει στα καλούπια της εποχής. Φανταστείτε την θέση της γυναίκας στην Αμερική του 1883 όπου - στην καλύτερη περίπτωση - ήταν υποχείριο του άντρα της.  Η Elsa, όμως, έχει τη δική της έντονη και δυναμική προσωπικότητα και παίρνει μόνη της τις περισσότερες αποφάσεις για τον εαυτό της. Γι’ αυτό και ερωτεύεται ένα νεαρό γελ...

Ποιήματα για την....απώλεια

  Λούλα Αναγνωστάκη, «Χάθηκα μες τη ζωή μου,  χάθηκες μες τη βροχή…» «Αύγουστος… ήλιος στη παραλία… Φεύγουν τα πλοία… σ’ άλλα νησιά… Φεύγουν οι φίλοι… φεύγουν τα πλοία… Μια ησυχία στην ερημιά… Χάθηκα… χάθηκα μες’ τη ζωή μου… Χάθηκες… χάθηκες μες’ τη βροχή… Σβήσανε τα φώτα στη παραλία… Ηρθ’ ο Σεπτέμβρης… ηρθ’ η βροχή… Φεύγαν οι φίλοι… φεύγαν τα πλοία… πήγε χαμένη η εκδρομή… Χάθηκα… χάθηκα μεσ’ τη ζωή μου… Χάθηκες… χάθηκες μεσ’ τη βροχή…» Σωτήρης Παστάκας,  «Προτού χάσω το κορμί μου» «Προτού χάσω το κορμί μου έχασα το μυαλό μου- Πάμε πάλι: Πριν χάσω το μυαλό μου Έχασα το κορμί μου- Απ’ την αρχή: Έχασα το μυαλό μου. Έχασα το κορμί μου. Πάμε πάλι από την αρχή: Έχασα το κορμί μου. Έχασα το μυαλό μου Σε χέρια που μια νύχτα Μου πρότειναν τρεμάμενη σάρκα»    ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ Λένα Παππά, «Τα Ποιήματα» Β’ Κάτι, για να το χάσεις πρέπει κάποτε να το είχες. Κι αν κάποτε το είχες και τώρα όχι πια πλούσιος από την ανάμνησή του πάλι μένεις αφού και το χαμένο κάποτε ήταν κ...

Γίνε τολμηρή!! Αγάπα την περιπέτεια!!

Νένα Μεϊμάρη Αυτό ένιωσα και έζησα την περασμένη Κυριακή. Έγινα λιγάκι τολμηρή και αγκάλιασα τη μικρή περιπέτεια. Βέβαια δεν συνέβη όπως παλιά που ήμουν με τον αγαπημένο μου δίπλα μου και ένιώθα όλο τον κόσμο δικό μου. Εδώ και χρόνια είμαι κλισμένη στον εαυτό μου και μέσα στο σπίτι μου. Αυτό μου άρεσε να κάνω. Αλλά όλα έχουν μία αρχή και ένα τέλος και εγώ με τη σειρά μου ένιωσα ότι ήθελα να γίνω λιγάκι τολμηρή και να κάνω κάτι έξω από το σπίτι μου. Έτσι λοιπόν βγήκα έξω στην εξοχή με την λογοτεχνική μου παρέα για να δούμε τα λουλούδια της φύσης που βγαίνουν άφθονα στην περιοχή μας. «Εξέτασε την ρουτίνα σου, ρώτα τον εαυτό σου αν είναι αυτή που θέλεις τώρα», διάβασα κάπου και αυτό έκανα. Οι κύκλοι έρχονται και φεύγουν και εμείς θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την αρχή και το τέλος τους. Να είμαστε ευαίσθητες στις αλλαγές που νιώθουμε ότι έρχονται στις διάφορες φάσεις της ζωής μας. Εγώ έχω επιθυμήσει τη φύση πάρα πολύ και ένιωθα την ανάγκη να τη δω και να την αγγίξω αλλά δεν το τολμούσα, α...