Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο


Μια εικόνα, χίλιες λέξεις!!!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι γιορτές σε επανάληψη

 Επειδή κάθε ιστορία επαναλαμβάνεται, το ίδιο συμβαίνει και με τις γιορτές. Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ το έχω πει ότι με κουράζουν ψυχικά και το έχω πει τόσες πολλές φορές που μπορεί και να σας έχω ήδη κουράσει. Ωστόσο ετοιμαζόμαστε για μία πολύ μεγάλη γιορτή και καλά θα κάνουμε όλες όσες είμαστε σε καιρό λύπης να προετοιμαστούμε ψυχολογικά, μαζί με όλες τις άλλες ετοιμασίες.  Αυτό ισχύει για εμάς τις χήρες ( και να επισημάνω ότι πολλές γυναίκες δε θέλουν να αποκαλούνται «χήρες», δεν τις αρέσει αυτή η λέξη) και θα τις σεβαστώ. Αλλά σε αυτήν την στήλη αναφερόμαστε σε χήρες και δεν έχω άλλη καλύτερη λέξη να χρησιμοποιήσω. Εμείς λοιπόν, οι ιδιαίτερες γυναίκες, έχουμε θέμα με τις γιορτές. Άλλες λίγο, άλλες πολύ, άλλες όπως εγώ, πάρα πολύ. Παίζονται στην ψυχή μας πολλά σενάρια τα οποία εκδηλώνονται ως ερεθίσματα και κατόπιν μας προκαλούν πόνο και θλίψη. Και μετά αρχίζει το μπέρδεμα: "θα πάω στο τραπέζι που καλέστηκα", "δεν θα πάω στο τραπέζι", "θα ετοιμάσω στο σπίτι

Μετά το Πάσχα

Νένα Μεϊμάρη Ατέλειωτη η γιορτή του Πάσχα στην Ελλάδα. Ένα παραπάνω για φέτος που προστέθηκε μία ακόμα ημέρα. Καλώς, αν σου αρέσουν οι γιορτές. Αν τις γιορτάζεις, αν τις εννοείς, αν σου δίνουν χαρά. Τι κάνεις όμως, αν δε θέλεις να δεις την άδεια καρέκλα δίπλα σου; Προφανώς επινοείς μία στρατηγική που θα σε βγάλει ασπροπρόσωπη. Μπορεί να φύγεις από το σπίτι σου και να περάσεις την ημέρα κάπου αλλού. Ίσως μείνεις στο σπίτι σου μόνη και την περνάς σαν μία κανονική ημέρα σου. Ίσως βρεθείς με μία καινούρια παρέα και έτσι δημιουργείς νέες παραστάσεις. Ίσως πάλι ενσωματωθείς με την ίδια τη γιορτή και αποφασίσεις να τη ζήσεις κανονικά, όπως παλιά. Το θέμα είναι να νιώσεις άνετα στο πετσί σου με ό,τι έχεις αποφασίσει και να μην επιτρέψεις άλλους να αποφασίσουν για σένα. Εγωιστικό ακούγεται αλλά δεν είναι, κατά την γνώμη μου. Είναι ένας τρόπος να διαχειριστείς τον τεράστιο πόνο σου. Εγώ το μεταφράζω σε γενναιότητα, θάρρος και προθυμία να θέλεις να συνεχίσεις τη ζωή σου σε νέα βάση. Δεν το βάζεις

Οι χήρες της Βερμπάνια-Γιώργος Πετρέλλης-Εκδόσεις Πάπυρος (Review)

Κάτω  από τον πυκνό θόλο ,όπου το λευκό γιασεμί με το τριαντάφυλλο ενώνεται πάνω στην ανθισμένη ακτή, γελώντας το πρωινό έλα, ας κατηφορίσουμε μαζί. Απαλά ας γλυστρίσουμε στο μαγευτικό κύμα, ας ακολουθήσουμε το ρεύμα που απομακρύνεται, στο τρεμάμενο νερό άφησε το χέρι σου, έλα, ας βγούμε στην όχθη, εκεί που η πηγή κοιμάται και το πουλί, το πουλί κελαηδάει.. Όλες οι Καλλικέλαδες είχαν χρέος να γεννούν στον ιστορικό οικογενειακό πύργο που βρισκόταν χτισμένος στις όχθες της Λίμνης Βερμπάνια… Μια σέρα με λευκά παγόνια, οι δίδυμες που ζουν η μία μέσα στην άλλη -σοπράνο η Ντίβα, μέτζο η Νουράνια- δύο φωνές από το ίδιο λαρύγγι, ένα ντουέτο από το ίδιο άτομο. Μία επιτυχημένη καριέρα στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα της μπελ επόκ, ένας Λευκίτης φύλακας-άγγελος και μια μαγική σπηλιά με αόρατη ορχήστρα που ξεδιπλώνει το ταλέντο της πρωταγωνίστριας. Ένας γάμος διεκπεραιωτικός και μια διπλή προδοσία… Ένα μελωδικό ταξίδι υπό τη συγγραφική μπαγκέτα του Γιώργου Πετρέλλη που ξεκινά από το Παρίσι του 19ου α

"Άγρια Σιωπή"

  "Δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για μένα η ζωή χωρίς την υποστήριξη του Μοθ. Ήταν ένα σιωπηλό κενό ύπαρξης."  Από το βιβλίο "Άγρια Σιωπή"  της Raynor Winn. Νένα  Μεϊμάρη