Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Χηρεία: Όταν η οικογένεια και οι φίλοι ξεχνούν!

 Η χηρεία είναι μία κατάσταση που ορίζεται ως εξής:  “χήρος/χήρα ονομάζεται αυτός που έχει χάσει τον/την σύζυγό του και δεν έχει ξαναπαντρευτεί”. Ωστόσο, για όλους αυτούς που χηρεύουν, η χηρεία ορίζεται ως “μια ‘λέσχη’ στην οποία δεν θα ήθελε να γίνει μέλος κανένας απολύτως! Μία κατάσταση ύπαρξης, όπου έρχονται τα πάνω κάτω στη ζωή, η οποία δεν θα είναι ποτέ ξανά όπως πριν καθώς το μέλλον διαγράφεται αβέβαιο και τρομαχτικό.

Κάποια από τα πιο συχνά παράπονα που λαμβάνουμε από εκείνους που ανήκουν σε αυτήν την “λέσχη” είναι τα εξής:

-Από τότε που πέθανε ο σύζυγός μου, όλοι οι φίλοι μας, τον ξέχασαν και εξαφανίστηκαν.

-Δεν έχω αλλάξει, όμως όλοι γύρω μου, μου φέρονται διαφορετικά. Και δεν αναφέρομαι σε εκείνους που έφυγαν από τη ζωή μου χωρίς καμία κουβέντα.

-Αισθάνομαι πως δεν επιτρέπεται να μιλάω για την γυναίκα μου πια, σίγουρα κανένας άλλος δεν θέλει να μιλάει για εκείνη. Αλλά είναι ακόμα στην καρδιά μου και κανείς δεν φαίνεται να το καταλαβαίνει.

Παρόλο που οι άνθρωποι δεν έχουν ξεχάσει τον αγαπημένο σας, θα είναι πολύ ευκολότερο να προχωρήσουν στη ζωή τους, απ’ ότι θα είναι για εσάς. Η αλήθεια είναι πως κανένας άλλος δεν πρόκειται να επηρρεαστεί από την απώλεια του συντρόφου σας τόσο βαθιά όσο εσείς, για τον εξής προφανή λόγο: Δεν είναι αυτοί οι οποίοι χήρεψαν. Κανένας απολύτως δεν θα νιώσει την απώλεια όπως την νιώθετε εσείς. Επιπλέον, ως γνωστό, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αισθάνονται άνετα με το θέμα της απώλειας και ειλικρινά δεν ξέρουν τι να κάνουν με εσάς ή για εσάς.

Είναι επίσης μια θλιβερή πραγματικότητα πως κάποιοι άνθρωποι, τους οποίους κάποτε θεωρούσατε αγαπημένους φίλους (ή ακόμα και οικογένεια), μπορεί να επιλέξουν να βγουν από τη ζωή σας για χιλιάδες λόγους. Υπάρχουν άτομα που μπορεί να μην αισθάνονται άνετα να κάνουν παρέα μαζί σας, τώρα πια που δεν είστε το ένα μέρος του ζευγαριού. Κάποιοι άλλοι θα σας κριτικάρουν για τον τρόπο που χειρίζεστε  τα πράγματα ώστε να ξεπεράσετε το γεγονός και να επανενταχθείτε σιγά σιγά στην καθημερινότητα ή θα σας κάνουν συνέχεια υποδείξεις . Το πιο απογοητευτικό (και ταυτόχρονα αηδιαστικό) είναι όταν κάποιοι πιστεύουν πως από τη στιγμή που χηρέψατε, αυτόματα μεταμορφωθήκατε σε “αντροπαγίδα” ,”γκομενο-μαγνήτης” και είστε έτοιμοι να την πέσετε σε ανυποψίαστους και αθώους  άντρες, γυναίκες  και να τους ξελογιάσετε.

Ένα μέρος του μεταβατικού σταδίου της ζωής μετά την απώλεια, έχει να κάνει με σχέσεις άλλοτε ρευστές, άλλοτε σχέσεις που αναπτύσσονται ή ίσως και ακόμα σχέσεις με άτομα  που εξαφανίζονται ταυτόχρονα.

Ακολουθούν 6 σημαντικές προτάσεις για το πως να χειριστείτε αυτές τις αλλαγές έτσι ώστε να διευκολύνετε την επιτυχία της θεραπείας σας:

Μάθετε να αφήνετε κάποιους να φεύγουν: Είναι απίστευτα δύσκολο να ξεχνάμε σχέσεις και  φίλους στους οποίους ίσως παλιότερα να βασιζόμασταν- αλλά όταν αυτοί οι άνθρωποι επιλέγουν συνειδητά να μην σας συμπαρασταθούν στο να επανέλθετε από το πένθος σας, είναι απαραίτητο να τους αφήσετε να φύγουν. Έως τώρα έχετε εισπράξει αρκετή αρνητική ενέργεια στη ζωή σας, και αν κάποιοι δεν σκοπεύουν να συμβάλλουν θετικά στη θεραπεία σας, τότε δεν πρέπει να έχουν κανένα απολύτως προνόμιο με τη συμμετοχή τους στην διαδικασία ή με την ύπαρξή τους στη ζωή σας γενικότερα.

Σεβαστείτε τις διαφορετικές προοπτικές απώλειας: Οι πραγματικοί φίλοι και η οικογένεια δεν θα “εξαφανιστούν” ποτέ. Παρ’ όλα αυτά θα προχωρήσουν στη ζωή τους και θα μπορέσουν να κάνουν πολλά περισσότερα και σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα απ΄ ότι εσείς. Θα πρέπει να κατανοήσετε και να σεβαστείτε ότι η διαδικασία θεραπείας και αποκατάστασης για εκείνους είναι διαφορετική από την δική σας. Όπως και λογικά κανείς δεν περιμένει από εσάς να αναρρώσετε γρήγορα από τον χαμό του/της αγαπημένου/ης σας, έτσι κι εσείς δεν πρέπει να περιμένετε από τους άλλους να πενθούν με τον ίδιο τρόπο.

Ενεργοποιηθείτε: Καταλάβετε πως σε αυτή την δύσκολη φάση που περνάτε, οι άνθρωποι θα θέλουν να σας δώσουν χώρο και χρόνο μέχρι να αρχίσετε να νιώθετε καλύτερα. Ή απλά να σας αφήσουν να χαλαρώσετε και να ξεκουραστείτε. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα θέλουν να σας ενοχλούν με καθημερινά τηλεφωνήματα ή επισκέψεις, οπότε το αφήνουν πάνω σας αν θέλετε να επικοινωνήσετε. Επιλέξτε να πάρετε εσείς την πρωτοβουλία. Αν νιώθετε έτοιμοι για μια επικοινωνία πιο χαλαρή, σηκώστε το τηλέφωνο και ενημερώστε τους φίλους σας ότι δεν θα σας πείραζε λίγη παρεούλα .

Μην Φοβάστε: Πολλοί θα είναι εκείνοι που θα διστάσουν να αναφέρουν το θέμα της απώλειάς σας, καθώς θα θεωρήσουν πως με το να ανοίξουν μια τέτοια συζήτηση μπορεί να σας αναστατώσουν, όπου φυσικά ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Ωστόσο με το να αποφεύγετε αυτό το θέμα είναι σαν να κρύβεστε πίσω από το δάχτυλό σας και ίσως τελικά να είστε εσείς αυτή/αυτός που θα πρέπει να βγάλει τους υπόλοιπους από την δύσκολη θέση. Αν όντως θέλετε να μιλήσετε για τον/τη σύντροφό σας απλά κάντε το! Οι άνθρωποι θα καταλάβουν και αν δουν πως αισθάνεσθε άνετα να μιλάτε για τον/την αγαπημένο/η σας (ειδικά αν χαμογελάτε πού και πού καθώς το κάνετε) θα αισθανθούν και εκείνοι το ίδιο άνετα με το να μιλάνε για αυτό. Μοιραστείτε μια όμορφη ανάμνηση. Πείτε μια αστεία ιστορία. Πάνω απ’ όλα μην διστάσετε και μην φοβηθείτε να μιλήσετε για τον/την αγαπημένο/η σας ανησυχώντας ότι θα νιώσουν άβολα οι άλλοι.

Αποδεχτείτε την κατάστασή σας: Ακόμα και αν προφανώς νιώθετε “ο εαυτός” σας  μέσα σας, η αλήθεια είναι ότι έχετε αλλάξει. Είναι αδύνατο να παραμείνετε το ίδιο άτομο με αυτό που ήσασταν πριν χηρέψετε γιατί η εμπειρία από μόνη της, αλλάζει για πάντα. Ωστόσο, όταν οι συνθήκες είναι αναμφισβήτητα τραγικές, οι περισσότεροι δεν καταφέρνουν να ανακαλύψουν  την δύναμη που έχουν βαθιά μέσα τους, και την επιμονή που χρειάζεται για να επανέλθουν από μια τέτοια τραγωδία. Δεν κατέχετε απλά μια γνώση από αυτή την εμπειρία, θα πρέπει να είστε υπερήφανοι που την έχετε, να την δεχτείτε και να αισθάνεστε άνετοι με αυτή.

Μην αναζητάτε απλά βοήθεια για να συνέλθετε: Εντοπίστε και φτάστε εσείς στη βοήθεια. Βρείτε τους ανθρώπους που έχουν περάσει μια παρόμοια κατάσταση και συμπάσχουν. Αυτοί οι άνθρωποι θα είναι πάντα πρόθυμοι να ακούσουν τις ιστορίες σας, τις ανησυχίες σας και τους φόβους σας. Βρείτε εκείνους που θα επικροτούν τις όποιες προόδους κάνετε κατά την διάρκεια της θεραπείας σας, ανεξαρτήτως αν είναι μεγάλες ή λιγότερο σπουδαίες. Βρείτε εκείνους που θα σας δείχουν πόσο πολύ νοιάζονται για σας και που θα σας δίνουν ιδέες και προτάσεις για να συνεχίσετε τη ζωή σας όσο πιο ήρεμα γίνεται. Βρείτε εκείνους που μπορεί να γίνουν οι πιο σπουδαίοι φίλοι σας. Καθένας τους περιμένει να σας αγκαλιάσει και να σας υποδεχτεί.

Πηγή: Huffingtonpost.com

Νένα Μεϊμάρη 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οκτώβριος 2025

 Πίσω στη θέση μας φίλες μου, γιατί πέρασε το καλοκαίρι, όπως περνάνε όλα σε αυτή τη ζωή. Η αλήθεια είναι ότι δεν κατάλαβα πότε πέρασε. Δεν έκανα και τίποτε σημαντικό πέρα από το να απολαύσω το μπαλκόνι μου που το κρύβουν δέντρα και μου αρέσει πάρα πολύ. Κάθε απόγευμα αργά έβγαινα έξω με το βιβλίο ή το laptop για να διαβάσω ή να ακούσω μουσική. Το μόνο διαφορετικό που έκανα είναι να ετοιμάσω το σπίτι για τον χειμώνα. Η ζέστη μου φάνηκε αφόρητη για κάποιο λόγο και έβγαινα μόνο για γυμναστήριο και σημαντικές δουλειές. Παρόλα αυτά το απόλαυσα με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Δεν ένιωσα την ανάγκη να ακολουθήσω το καλοκαιρινό πρωτόκολλο ούτε και κάποιο σχέδιο. Αυτό με βοήθησε να νιώσω την ελευθερία που έχω ανάγκη για μένα σε αυτό το σημείο της ζωής μου. Όλα καλά λοιπόν!! Εύχομαι και εσείς να περάσατε το καλοκαίρι σας όπως το θέλατε γιατί αυτό έχει σημασία. Τι θέλουμε για τον εαυτό μας και τι επιδιώκουμε για εμάς και τα παιδιά μας; Κατά τα άλλα η ζωή συνεχίζεται με τον δικό της ρυθμό, με τα διά...

Mary Elizabeth Frye “Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις. Δεν είμαι εκεί…” / Για τον Μάκη Λιόλιο, που έφυγε

 Το ποίημα είναι αρχικά γραμμένο για τα άτομα που χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μπορεί, ωστόσο, να "αγγίξει" τον καθένα μας που βιώνει την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν κοιμάμαι.  Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσούν.  Είμαι το διαμάντι που λάμπει στο χιόνι. Είμαι το φως του ήλιου σε ωριμασμένο σιτάρι.  Είμαι η ήπια φθινοπωρινή βροχή.  Όταν ξυπνάς το πρωί  Είμαι η γρήγορη βιασύνη Από ήσυχα πουλιά σε κυκλική πτήση.  Είμαι τα μαλακά αστέρια που λάμπουν τη νύχτα. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα Πηγή: faretra.info - ιστοσελίδα Νένα Μεϊμάρη 

Αναμνήσεις

Νένα Μεϊμάρη Ετοιμάζομαι να βγω για δουλειές. Βάζω τη μαύρη μπλούζα μου και ξαφνικά βρίσκομαι στο Newbury street στη Βοστόνη. Δοκιμάζω μία μαύρη μπλούζα από το μαγαζί που πουλάει ποιοτικά second hand ενδύματα. Υπάρχουν πολλά με τις ετικέτες τους ακόμα επάνω, γιατί οι κυρίες που τα αγόρασαν δεν πρόλαβαν να τα φορέσουν. Τα βαρέθηκαν και τα δωρίζουν στο συγκεκριμένο μαγαζί, το οποίο δίνει μέρος των εσόδων σε διάφορες ανάγκες της πόλης. "Πάρ' την", μου λέει ο άντρας μου, "σου ταιριάζει". Και έτσι αγόρασα την μπλούζα. Η ανάμνηση είναι τόσο έντονη που με τραντάζει για λίγο. Δεν είμαι για τέτοια, λέω στον εαυτό μου και σφίγγω την καρδιά μου για να σταματήσω το επεισοδιο. Γιατί πρόκειται για επεισόδιο. Φοράω γρήγορα την μπλούζα και βγαίνω από το δωμάτιο. Δεν θα υποκύψω σ’ αυτήν την τρέλα, λέω στον εαυτό μου και βγαίνω βιαστικά έξω για τις δουλειές μου. Είμαι όμως εντυπωσιασμένη γιατί μου συνέβη κάτι το οποίο νόμιζα ότι τελείωσε στη φάση που βρίσκομαι τώρα.  «Μερικές φορ...

Νένα Μεϊμάρη: Γνωρίζουμε από κοντά τον Θανάση Μαργαρίτη (podcast)

https://odelalis.gr/nena-meimari-gnorizoume-apo-konta-ton-thanasi-margariti-podcast/?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR51dUelCX-Fb-dV_8n1EfjHIhRiv59XkPlBaeOl0n2hvQMgRfn6qT1xZ5276w_aem_Tvxw1FlRfHdxjV-knihAUQ *Η Νένα Μεϊμάρη ήταν επί χρόνια εκπαιδευτικός με πλούσιο ακαδημαϊκό υπόβαθρο σε δημόσιο σχολείο της Βοστώνης. Συνταξιούχος, πλέον, ασχολείται με την αρθρογραφία και τον εθελοντισμό. Πρόσφατα δημιούργησε το πρώτο blog για χήρες και στήριξη αυτών με τίτλο « Είμαι Χήρα – Έχω Φωνή ». Έγραψε δύο βιβλία:  «Σου γράφω γιατί υπάρχεις »  (εκδόσεις «ΜΑΤΙ») και την αυτοβιογραφία της «ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ – Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΖΗΣΑ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «οξύνοια». Πηγή: ο Ντελάλης  Νένα Μεϊμάρη