Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Βοστώνη!!! Κάνε μία αρχή!!!


Νένα Μεϊμάρη


Βλέπω τη φωτογραφία της Βοστώνης, της πόλης στην οποία έζησα 30 χρόνια, τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Σκιρτώ από συγκίνηση. «Σήμερα στη Βοστώνη», λέει. Με την σημερινή τεχνολογία έχουμε τη δυνατότητα να δούμε ζωντανά στιγμιότυπα. "Πάρε την απόφαση και άρχισε πάλι", λέω στον εαυτό μου. Μπορείς και μόνη σου. Δεν θα είναι όπως πριν, θα σου λείψει, θα συγκινηθείς όταν περπατήσεις στους γνωστούς δρόμους χωρίς αυτόν, θα νιώσεις μισή, δεν είναι η πρώτη φορά, το γνωρίζεις το συναίσθημα. Δεν είναι η ζωή που προτιμάς και έχεις διαλέξει αλλά γιατί να μη μπορείς να αντέξεις μία απλή επίσκεψη στην πόλη που τόσο αγαπάς; Πάρε την απόφαση.

Κάθε αρχή και δύσκολη, αλλά είναι μία αρχή, ένα νέο κεφάλαιο, κάτι που πρέπει να κάνεις κάποια στιγμή. Είναι μέρος της θεραπείας που ψάχνεις απεγνωσμένα. Το ξέρεις καλά αυτό!! Μπορεί και να σου βγει σε καλό. Ίσως το απολαύσεις κιόλας!!!

Boston


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αγαπητές μου φίλες και φίλοι, σας εύχομαι ολόψυχα Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση, με την ελπίδα το φως να κερδίσει το σκοτάδι!

  Νένα Μεϊμάρη
Δημοσίευση σχολίου
Περισσότερα »

Εθισμός στο πένθος!

Νένα Μεϊμάρη Με μεγάλο ενδιαφέρον αγόρασα το βιβλίο “Becoming Supernatural” του DR JOE DISPENZA, στα Ελληνικά. (Πώς συνηθισμένοι άνθρωποι κάνουν το ακατόρθωτο). Όπως λέει και ο Tony Robbins: «Ο Dr Joe Dispenza μας δείχνει πώς να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να ζήσουμε μια εξαιρετική ζωή». Δεν έχω τελειώσει ακόμα όλο το πόνημα αλλά από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου βρήκα την απάντηση που ψάχνω εδώ και 5 χρόνια στην ερώτηση: «Γιατί με το που ξυπνάω κάθε πρωί πηγαίνω στις ίδιες σκέψεις της απώλειας;». Γιατί δεν μπορώ να ξεφύγω έστω και ένα πρωινό για τόσο καιρό και ας το έχω προσπαθήσει μερικές φορές. Ο Dr Dispenza μας εξηγεί ότι όταν έχουμε εθιστεί σε "κάτι", αυτό το κάτι μας δημιουργεί συναισθήματα τόσο έντονα που γινόμαστε ένα με αυτά και έτσι καθίσταται ως φυσική πραγματικότητα. Με άλλα λόγια έχουμε εθιστεί σοβαρά σε αυτήν την κατάσταση και έτσι βρισκόμαστε σε επίπεδο επιβίωσης. Τώρα βέβαια όλοι γνωρίζουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να σπάσουμε συνήθειες και να πετάξουμε τον όπο...
Δημοσίευση σχολίου
Περισσότερα »

Δεν μπορείς να ελέγξεις την καταιγίδα, αλλά μπορείς να μάθεις να στέκεσαι μέσα της

  Ενώ όλα αλλάζουν με καταιγιστικούς ρυθμούς, η τεχνολογία, το κλίμα, η εργασία, οι ανθρώπινες σχέσεις, υπάρχει μια εσωτερική επιθυμία που διαρκώς δυναμώνει – να νιώσουμε σταθερότητα. Όταν ο κόσμος γύρω μας μοιάζει να παραπαίει, η ανάγκη για εσωτερική γείωση είναι ανάγκη επιβίωσης. Η γείωση, όπως την προσεγγίζει ο Dr. Jordan Grumet στο Psychology Today, δεν είναι κάτι αόριστο. Είναι μια υπαρξιακή αγκύρωση που μας συνδέει με το νόημα και τον σκοπό της ζωής μας και μπορεί να λειτουργήσει ως αντίδοτο στο άγχος και την αστάθεια της καθημερινότητας. Αυτό δεν σημαίνει να μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν, αλλά να αντλούμε δύναμη από αυτό για να αντιμετωπίσουμε το παρόν με μεγαλύτερη ισορροπία και καθαρότητα. Η δύναμη της προσωπικής αφήγησης Ο Grumet κάνει μια σημαντική διάκριση: άλλο είναι το νόημα (το πώς ερμηνεύουμε τη ζωή μας) και άλλο ο σκοπός (οι πράξεις που αναλαμβάνουμε). Η γείωση, λέει, λειτουργεί ως η γέφυρα που ενώνει αυτά τα δύο. Δεν είναι απλώς μια εσωτερική αίσθηση· είναι μια ...
Δημοσίευση σχολίου
Περισσότερα »

Απώλεια – Γενικές σημειώσεις

   Η απώλεια μπορεί να έρθει σε πολλές μορφές. Εμείς γνωρίζουμε την απώλεια του άντρα μας, που είναι το άλλο μας "μισό", η προέκταση του εαυτού μας. Έφυγε και καλούμαστε να συνεχίσουμε μόνες μας. Με τον καλύτερο τρόπο που μπορούμε. Πενθούμε με τον δικό μας μοναδικό τρόπο. Στην ουσία θα χάσουμε το νόημα της ζωής μας, έτσι όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Θα χρειαστεί να βρούμε άλλο νόημα για να συνεχίσουμε με νέα κανονικότητα. Αυτό οδηγεί συχνά σε διαταραχή και συγκεκριμένα σε ένα είδος άγχους.  Ο Cabor Mate στο βιβλίο του «Όταν το σώμα λέει όχι» ρωτάει: "Πώς γίνεται να δημιουργούνται τόσα προβλήματα όταν απουσιάζει κάποιος η κάτι; Πρέπει να υπάρχει μία βιολογία της απώλειας, και πρέπει να την ανακαλύψουμε". Στο ίδιο βιβλίο διαβάζουμε: "Τα στρεσογόνα ερεθίσματα υποδηλώνουν ότι κάτι λείπει 'ή πρόκειται να εξαφανιστεί και αυτό το κάτι είναι σημαντικό και επιθυμητό από τον οργανισμό". Τέλος πάντων... η απώλεια γίνεται και ένα είδος ναρκωτικού. Δε θέλεις να εί...
Δημοσίευση σχολίου
Περισσότερα »