Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

MATA KOURTI

 Η εκπαιδευτικός και σεναριογράφος Μάτα Κούρτη, λίγο πριν την πρεμιέρα της μικρού μήκους ταινίας της «Αχέροντας» στην Κατερίνη, την Δευτέρα 17 Μαρτίου  μιλάει για το σινεμά και το πόσο σημαντικό είναι να παρακολουθούμε ταινίες.

Ο κινηματογράφος μπορεί να σώσει ζωές ή έστω να τις βελτιώσει!

Ακούγεται υπερβολή, κι όμως το σινεμά μπορεί να λειτουργήσει ως ένα σημαντικό καταφύγιο και ως ένα μεγάλο παράθυρο στον κόσμο.

 Η θέαση ταινιών συμβάλει στην καλή ψυχολογία καθώς είναι ένας τρόπος διαφυγής από την καθημερινότητα, μας απομακρύνει από το στρες και τα προβλήματα της ρουτίνας μας. Με μια ταινία συγκεντρώνεσαι στο θέαμα, αναλύεις στο μυαλό σου την πλοκή, συνδέεις τα κομμάτια της ιστορίας αυτόματα και χωρίς καν να το καταλάβεις μπαίνεις μέσα στις ζωές των άλλων ξεμακραίνοντας για μερικές ώρες από τη δική σου. Φυσικά μπορεί να θυμηθείς στιγμές και της δικής σου ζωής μέσα από τις περιπέτειες των ηρώων και αυτό είναι μια εξίσου  σημαντική εμπειρία. Κάθε που ταυτιζόμαστε με τους ήρωες και τις καταστάσεις στην οθόνη ενισχύουμε την πιθανότητα να επεξεργαστούμε κάπως καλύτερα τα δικά μας παρόμοια συναισθήματα όπως τη λύπη, τον θυμό αλλά και τη χαρά μας γιατί οι ήρωες μας δείχνουν τον δικό τους δρόμο διαχείρισης μιας κατάστασης. Μια νέα εκδοχή της πραγματικότητάς μας λοιπόν παρουσιάζεται μπροστά μας με σάρκα και οστά.

Επιπλέον, το σινεμά είναι μια πολυδιάστατη εμπειρία, οι ταινίες συνδυάζουν εικόνα, μουσική, φωτογραφία και λόγο κάτι που μπορεί να διεγείρει και την δική σου δημιουργικότητα. Σίγουρα με μια ταινία θα εμπνευστείς και θα σκεφτείς διαφορετικά, θα προετοιμαστείς να εξερευνήσεις νέες ιδέες και πιθανότητες για τη δική σου ζωή.

Εάν ένας θεατής επιδιώκει συχνά να παρακολουθεί ταινίες σε κινηματογραφική αίθουσα τότε τα οφέλη αυξάνονται! Παρακολουθώντας την ίδια ταινία με άλλα άτομα στο σινεμά,  μοιράζεσαι συναισθήματα με το κοινό, γελάς και νιώθεις συγκίνηση παράλληλα με άλλους ανθρώπους. Ακόμη και αν μπεις μόνος σου σε μια κινηματογραφική αίθουσα, δεν θα αισθανθείς ποτέ μοναξιά γιατί το βλέμμα σου θα ενωθεί με τα υπόλοιπα βλέμματα στην φωτεινή οθόνη. Έτσι το σινεμά μετατρέπεται σε μια εμπειρία κοινωνική και η ψυχική υγεία βελτιώνεται σημαντικά καθώς αποκτάς την αίσθηση της κοινότητας… και η συλλογικότητα είναι κάτι που λείπει από την εποχή μας. Οι κινηματογραφικές αίθουσες μπορούν να επαναφέρουν τη συλλογικότητας  καθώς η ταινία ενώνει τους θεατές μεταξύ τους. Βγαίνοντας από την αίθουσα έχεις πλέον ένα κοινό βίωμα με τον διπλανό σου που αν και άγνωστος είναι ταυτόχρονα  οικείος καθώς έχετε πλέον μια νέα, κοινή ανάμνηση μιας ιστορίας… και αν επιθυμείς μπορείς να τον γνωρίσεις μιλώντας του για την ταινία.

Αν πάλι ψάχνεις για νέα κίνητρα στην καθημερινότητά σου και έναν νέο στόχο ζωής τότε μπορείς να ψάξεις εκείνη την ταινία όπου ο ήρωας τα κατάφερε, εκείνη την ιστορία όπου κάποιος ξεπέρασε τις δυσκολίες της ζωής του και βγήκε νικητής, εκείνη την ιστορία όπου ο ήρωας ξεκίνησε από το μηδέν και κατέκτησε τον κόσμο. Το σινεμά μπορεί να σε βοηθήσει να πιστέψεις σε εσένα μέσα από πάρα πολλές ιστορίες επιτυχίας. Επιπλέον οι ταινίες μπορούν θα ενισχύσουν την κριτική σου σκέψη, να σε εξοικειώσουν με διαφορετικές κουλτούρες και θα διευρύνουν την αντίληψή σου για τον κόσμο. Μέσα από τις ιστορίες της οθόνης θα ταξιδέψεις σε μέρη μακρινά, χωρίς να μετακινηθείς από τη θέση σου. Μπορείς να ανακαλύψεις ιστορικά μέρη, να μάθεις την ιστορία σημαντικών ανθρώπων, να μεταφερθείς στο παρελθόν και να λύσεις τις απορίες σου ακόμη και για την εποχή που διανύουμε με έναν ευχάριστο και προσιτό τρόπο. Μην ξεχνάς πως πολλές ταινίες αναδεικνύουν σημαντικά κοινωνικά ή ηθικά ζητήματα, ευαισθητοποιώντας μας και ενθαρρύνοντάς μας να ενεργήσουμε.  

Υιοθετώντας τη θέαση μιας ταινίας λίγο πιο συχνά από όσο συνηθίζεις παίζει και να αλλάξει τη ζωή σου χωρίς καλά καλά να το καταλάβεις! Το σινεμά υπερβαίνει την ψυχαγωγία, γίνεται εργαλείο για την εξερεύνηση του εαυτού μας, του κόσμου γύρω μας και των σχέσεών μας με τους άλλους.

 

Tη Δευτέρα 17 Μαρτίου, στον Κινηματογράφο Ευκαρπίδη με ελεύθερη είσοδο για όλους η Κινηματογραφική Λέσχη Κατερίνης παρουσιάζει έξι ταινίες μικρού μήκους του διαγωνιστικού τμήματος του WIFTgr από γυναίκες δημιουργούς. Η Μάτα Κούρτη υπογράφει το σενάριο της βραβευμένης ταινίας «Αχέροντας» η οποία θα παρουσιαστεί στην εκδήλωση από την ίδια και την σκηνοθέτιδα της ταινίας Κωνσταντίνα Παπαδοπούλου. 

Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει ιδιαίτερες αφηγήσεις που αγγίζουν κοινωνικά και προσωπικά ζητήματα της εποχής. Την εκδήλωση θα τιμήσουν με την παρουσία τους εκπρόσωποι από το Κέντρο Συμβουλευτικής Γυναικών του Δήμου Κατερίνης και από το Γραφείο Αντιμετώπισης Οικογενειακής Βίας του Αστυνομικού Τμήματος Κατερίνης για μια σύντομη παρουσίαση της Δράσης τους. Το WIFT αποσκοπεί στην προώθηση της ισότητας και της αναγνώρισης των γυναικών στον κινηματογράφο.

            Είσοδος ελεύθερη | Δευτέρα 17 Μαρτίου | στις 19:00 |   

Κινηματογράφος Ευκαρπίδη

  Αναλυτικά οι ταινίες που θα προβληθούν:

Zange |Λου |Απαρατάτεμε |Άσκοπη Μετακίνηση |κυρία Νίτσα| Αχέροντας

(συνολική διάρκεια ταινιών 95 λεπτά)

 

Mata Kourti
English Language & Literature-Faculty of Philosophy (AUTH, GR)
School of Film-Faculty of Fine Arts (AUTH, GR)
Master in Film Studies (University of Kent, Canterbury, UK)

tel. +306977454991 (viber)


 Νένα Μεϊμάρη




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mary Elizabeth Frye “Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις. Δεν είμαι εκεί…” / Για τον Μάκη Λιόλιο, που έφυγε

 Το ποίημα είναι αρχικά γραμμένο για τα άτομα που χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μπορεί, ωστόσο, να "αγγίξει" τον καθένα μας που βιώνει την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν κοιμάμαι.  Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσούν.  Είμαι το διαμάντι που λάμπει στο χιόνι. Είμαι το φως του ήλιου σε ωριμασμένο σιτάρι.  Είμαι η ήπια φθινοπωρινή βροχή.  Όταν ξυπνάς το πρωί  Είμαι η γρήγορη βιασύνη Από ήσυχα πουλιά σε κυκλική πτήση.  Είμαι τα μαλακά αστέρια που λάμπουν τη νύχτα. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα Πηγή: faretra.info - ιστοσελίδα Νένα Μεϊμάρη 

Κουβαλάμε για πάντα ένα κομμάτι τους!!!

Νένα Μεϊμάρη Η σειρά ονομάζεται ''1883'' και προβάλεται στο Netflix. Σπάνια  παρακολουθώ σειρές αλλά η συγκεκριμένη έχει να κάνει με την Αμερικανική Δύση, κάτι που με ενδιαφέρει εδώ και χρόνια. Έχω ταξιδέψει στα περισσότερα μέρη στα οποία αναφέρεται η σειρά και αποφάσισα να την παρακολουθήσω. Η ιστορία έχει να κάνει με την οικογένεια Dutton, η οποία προσπαθεί να ξεγύγει από τη φτώχεια, να διασχίσει την τεράστια πεδιάδα της χώρας και να φτάσει στην Μοντάνα όπου θα της δοθεί μεγάλη έκταση γης και καλύτερες ευκαιρίες διαβίωσης. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουν όλοι στην οικογένεια. Την ιστορία διηγείται η κόρη της οικογένειας, η Elsa, ένα κορίτσι ατίθασο που δεν μπαίνει στα καλούπια της εποχής. Φανταστείτε την θέση της γυναίκας στην Αμερική του 1883 όπου - στην καλύτερη περίπτωση - ήταν υποχείριο του άντρα της.  Η Elsa, όμως, έχει τη δική της έντονη και δυναμική προσωπικότητα και παίρνει μόνη της τις περισσότερες αποφάσεις για τον εαυτό της. Γι’ αυτό και ερωτεύεται ένα νεαρό γελ...

Ποιήματα για την....απώλεια

  Λούλα Αναγνωστάκη, «Χάθηκα μες τη ζωή μου,  χάθηκες μες τη βροχή…» «Αύγουστος… ήλιος στη παραλία… Φεύγουν τα πλοία… σ’ άλλα νησιά… Φεύγουν οι φίλοι… φεύγουν τα πλοία… Μια ησυχία στην ερημιά… Χάθηκα… χάθηκα μες’ τη ζωή μου… Χάθηκες… χάθηκες μες’ τη βροχή… Σβήσανε τα φώτα στη παραλία… Ηρθ’ ο Σεπτέμβρης… ηρθ’ η βροχή… Φεύγαν οι φίλοι… φεύγαν τα πλοία… πήγε χαμένη η εκδρομή… Χάθηκα… χάθηκα μεσ’ τη ζωή μου… Χάθηκες… χάθηκες μεσ’ τη βροχή…» Σωτήρης Παστάκας,  «Προτού χάσω το κορμί μου» «Προτού χάσω το κορμί μου έχασα το μυαλό μου- Πάμε πάλι: Πριν χάσω το μυαλό μου Έχασα το κορμί μου- Απ’ την αρχή: Έχασα το μυαλό μου. Έχασα το κορμί μου. Πάμε πάλι από την αρχή: Έχασα το κορμί μου. Έχασα το μυαλό μου Σε χέρια που μια νύχτα Μου πρότειναν τρεμάμενη σάρκα»    ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ Λένα Παππά, «Τα Ποιήματα» Β’ Κάτι, για να το χάσεις πρέπει κάποτε να το είχες. Κι αν κάποτε το είχες και τώρα όχι πια πλούσιος από την ανάμνησή του πάλι μένεις αφού και το χαμένο κάποτε ήταν κ...

Χηρεία: Όταν η οικογένεια και οι φίλοι ξεχνούν!

  Η χηρεία είναι μία κατάσταση που ορίζεται ως εξής:  “ χήρος/χήρα ονομάζεται αυτός που έχει χάσει τον/την σύζυγό του και δεν έχει ξαναπαντρευτεί”.  Ωστόσο, για όλους αυτούς που χηρεύουν, η χηρεία ορίζεται ως “μια ‘λέσχη’ στην οποία δεν θα ήθελε να γίνει μέλος κανένας απολύτως! Μία κατάσταση ύπαρξης, όπου έρχονται τα πάνω κάτω στη ζωή, η οποία δεν θα είναι ποτέ ξανά όπως πριν καθώς το μέλλον διαγράφεται αβέβαιο και τρομαχτικό. Κάποια από τα πιο συχνά παράπονα που λαμβάνουμε από εκείνους που ανήκουν σε αυτήν την “λέσχη” είναι τα εξής: -Από τότε που πέθανε ο σύζυγός μου, όλοι οι φίλοι μας, τον ξέχασαν και εξαφανίστηκαν. -Δεν έχω αλλάξει, όμως όλοι γύρω μου, μου φέρονται διαφορετικά. Και δεν αναφέρομαι σε εκείνους που έφυγαν από τη ζωή μου χωρίς καμία κουβέντα. -Αισθάνομαι πως δεν επιτρέπεται να μιλάω για την γυναίκα μου πια, σίγουρα κανένας άλλος δεν θέλει να μιλάει για εκείνη. Αλλά είναι ακόμα στην καρδιά μου και κανείς δεν φαίνεται να το καταλαβαίνει. Παρόλο που οι άνθρωπ...