Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μία χήρα στην Παταγωνία


Νένα Μεϊμάρη


Διάβασα τώρα στις γιορτές για μία χήρα στην Αμερική που έχασε

τον άντρα της ξαφνικά και βρέθηκε να πολεμάει ένα αδυσώπητο

σοκ. Μετά από αρκετό καιρό πένθους και θλίψης αποφάσισε να

κάνει κάτι εντελώς καινούριο γι’ αυτήν, διαφορετικό και λιγάκι

ακραίο. Έκανε μαθήματα μοτοσυκλέτας, έστρωσε ένα σχέδιο με

χάρτες και πόλεις που ήθελε να επισκεφτεί με τελικό προορισμό την

Παταγωνία. Άρχισε λοιπόν την περιπέτειά της από την Καλιφόρνια

και προχώρησε νότια και παραθαλάσσια με σκοπό να καταλήξει στο

τελευταίο σημείο της Αργεντινής. Τώρα εδώ, φίλες μου, δεν ξέρω τι

να σχολιάσω... σίγουρα τον θαυμασμό μου για τη γυναίκα αυτή και

το θάρρος της για περιπέτεια! Είναι κάτι που δεν ακούμε και τόσο

συχνά για χήρες. Η τόλμη της θα της δωρίσει εμπειρίες που δεν θα

τις αποκτούσε στη σιγουριά του σπιτιού της. Φαντάζομαι ότι θα

επιστρέψει στο σπίτι της ένας καινούριος άνθρωπος. Την εποχή

αυτή ταξιδεύει και εύχομαι να μας διηγηθεί την περιήγησή της στην

Λατινική Αμερική με τη μοτοσικλέτα της!!! Respect από εμένα!!!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Απώλεια – Γενικές σημειώσεις

   Η απώλεια μπορεί να έρθει σε πολλές μορφές. Εμείς γνωρίζουμε την απώλεια του άντρα μας, που είναι το άλλο μας "μισό", η προέκταση του εαυτού μας. Έφυγε και καλούμαστε να συνεχίσουμε μόνες μας. Με τον καλύτερο τρόπο που μπορούμε. Πενθούμε με τον δικό μας μοναδικό τρόπο. Στην ουσία θα χάσουμε το νόημα της ζωής μας, έτσι όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Θα χρειαστεί να βρούμε άλλο νόημα για να συνεχίσουμε με νέα κανονικότητα. Αυτό οδηγεί συχνά σε διαταραχή και συγκεκριμένα σε ένα είδος άγχους.  Ο Cabor Mate στο βιβλίο του «Όταν το σώμα λέει όχι» ρωτάει: "Πώς γίνεται να δημιουργούνται τόσα προβλήματα όταν απουσιάζει κάποιος η κάτι; Πρέπει να υπάρχει μία βιολογία της απώλειας, και πρέπει να την ανακαλύψουμε". Στο ίδιο βιβλίο διαβάζουμε: "Τα στρεσογόνα ερεθίσματα υποδηλώνουν ότι κάτι λείπει 'ή πρόκειται να εξαφανιστεί και αυτό το κάτι είναι σημαντικό και επιθυμητό από τον οργανισμό". Τέλος πάντων... η απώλεια γίνεται και ένα είδος ναρκωτικού. Δε θέλεις να εί...

Αγαπητές μου φίλες και φίλοι, σας εύχομαι ολόψυχα Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση, με την ελπίδα το φως να κερδίσει το σκοτάδι!

  Νένα Μεϊμάρη

Εθισμός στο πένθος!

Νένα Μεϊμάρη Με μεγάλο ενδιαφέρον αγόρασα το βιβλίο “Becoming Supernatural” του DR JOE DISPENZA, στα Ελληνικά. (Πώς συνηθισμένοι άνθρωποι κάνουν το ακατόρθωτο). Όπως λέει και ο Tony Robbins: «Ο Dr Joe Dispenza μας δείχνει πώς να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να ζήσουμε μια εξαιρετική ζωή». Δεν έχω τελειώσει ακόμα όλο το πόνημα αλλά από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου βρήκα την απάντηση που ψάχνω εδώ και 5 χρόνια στην ερώτηση: «Γιατί με το που ξυπνάω κάθε πρωί πηγαίνω στις ίδιες σκέψεις της απώλειας;». Γιατί δεν μπορώ να ξεφύγω έστω και ένα πρωινό για τόσο καιρό και ας το έχω προσπαθήσει μερικές φορές. Ο Dr Dispenza μας εξηγεί ότι όταν έχουμε εθιστεί σε "κάτι", αυτό το κάτι μας δημιουργεί συναισθήματα τόσο έντονα που γινόμαστε ένα με αυτά και έτσι καθίσταται ως φυσική πραγματικότητα. Με άλλα λόγια έχουμε εθιστεί σοβαρά σε αυτήν την κατάσταση και έτσι βρισκόμαστε σε επίπεδο επιβίωσης. Τώρα βέβαια όλοι γνωρίζουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να σπάσουμε συνήθειες και να πετάξουμε τον όπο...

Πώς το τραύμα μπορεί να γίνει ο δάσκαλός μας και να μας κάνει σοφότερους. Ακούστε τον Gabor Mate με ελληνικούς υπότιτλους.

  Νένα Μεϊμάρη