Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

5 συμπεριφορές που συνδέονται με την κρυφή κατάθλιψη, σύμφωνα με ψυχολόγο

 Αυτές οι συμπεριφορές σημαίνουν πολλά περισσότερα από τα προφανή

Όταν ταλαιπωρούμαστε από μία ίωση ή ένα κρυολόγημα, τα συμπτώματα είναι πασιφανή, βήχας, συνάχι, πυρετός, και έτσι εύκολα μπορεί κάποιος να τα αντιληφθεί. Αντίθετα, όταν αντιμετωπίζουμε θέματα ψυχικής υγείας, όπως κατάθλιψη, οι μόνοι που το καταλαβαίνουμε είμαστε εμείς - και αυτό όχι πάντα. Συνεπώς, αν δεν επικοινωνήσουμε όσα «βαραίνουν» την ψυχολογία μας, δύσκολα θα το υποπτευθεί κάποιος.

Η έντονη θλίψη, η απελπισία και η απομόνωση για μεγάλα χρονικά διαστήματα είναι ορισμένες από τις συμπεριφορές, που πρέπει να μας προβληματίζουν, όταν τις παρατηρούμε σε αγαπημένα πρόσωπα. Σε αυτό το σημείο, να τονιστεί πως τα αρνητικά συναισθήματα δεν συνδέονται απαραίτητα με την κατάθλιψη, αλλά μπορούν να αποτελούν δείγμα ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά.

Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, υπάρχουν κάποιες συμπεριφορές που συχνά συνδέονται με την κρυφή κατάθλιψη. Αν, λοιπόν, τις προσέξεις στους ανθρώπους γύρω σου, αφιέρωσέ τους λίγο χρόνο. Ίσως να θελήσουν να μοιραστούν μαζί σου όσα τους απασχολούν.

Κρυφή κατάθλιψη: Σε αυτές τις 5 συμπεριφορές είναι πιθανό να «κρύβεται»

#1 Αν κρατάει τον εαυτό σου συνεχώς απασχολημένο

Σίγουρα όλοι έχουμε στο μυαλό μας πράγματα που μας απασχολούν. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, ένα άτομο που μπορεί να πάσχει από κρυφή κατάθλιψη, προσπαθεί να κρατάει το μυαλό του 24 ώρες το εικοσιτετράωρο απασχολημένο, αγγίζοντας τα όρια της εξάντλησης. Με αυτό τον τρόπο αποφεύγει να αντιμετωπίσει επώδυνα ζητήματα και έτσι, προσποιείται πως δεν συμβαίνει τίποτα. Όπως έχει διαπιστωθεί σε μελέτες, η εργασιομανία συχνά συνυπάρχει με διαταραχές, όπως είναι το άγχος και η κατάθλιψη.

#2 Δεν νιώθει τίποτα

Όταν κάποιος πάσχει από κατάθλιψη, δεν σημαίνει απαραίτητα πως έχει βυθιστεί στη θλίψη. Ορισμένοι άνθρωποι βρίσκονται σε μια «ζώνη απάθειας», δηλαδή δεν είναι ούτε χαρούμενοι, ούτε λυπημένοι. Γενικότερα, δεν νιώθουν πολλά, παρά μόνο κινούνται σχεδόν ρομποτικά μέσα στην καθημερινότητά τους. Σύμφωνα με την ψυχολογία, το να μην αισθάνεσαι τίποτα, είναι ένα σημαντικό σύμπτωμα της κατάθλιψης και συνεπώς, δεν πρέπει να το προσπεράσουμε.

#3 Αντιμετωπίζει διαταραχές ύπνου

Οι επίμονες διαταραχές ύπνου μπορεί, επίσης, να είναι ένα σημάδι κατάθλιψης. Κάποιοι αδυνατούν να σηκωθούν το πρωί από το κρεβάτι τους και νιώθουν την ανάγκη να κοιμούνται ατελείωτες ώρες. Άλλοι πάλι, αδυνατούν να κοιμηθούν, ξυπνούν μέσα στη νύχτα, με αποτέλεσμα να συμπληρώνουν 4-5 ώρες ύπνου ημερησίως. Η εξάντληση που προκύπτει από την έλλειψη ύπνου, μπορεί να προκαλέσει άγχος, στρες, απογοήτευση και νεύρα.

#4 Εκνευρίζεται ή ξεσπάει με το παραμικρό

Αν πράγματα που παλαιότερα αγνοούσες, πλέον σε ταράζουν, είναι ένα σύμπτωμα που δεν πρέπει να προσπεράσεις. Αυτή η αλλαγή διάθεσης και το σκαμπανέβασμα συναισθημάτων είναι μια κόκκινη σημαία που δεν πρέπει να αγνοήσεις. Οι άνθρωποι που νιώθουν πίεση συνήθως ξεσπούν με το παραμικρό.

#5 Κλαίει για ασήμαντα πράγματα

Από την άλλη, αν κλαις με λυγμούς για πράγματα που δεν έχουν καμία ουσιαστική σημασία και που παλαιότερα απλώς θα προσπερνούσες είναι, επίσης, ένα ανησυχητικό σημάδι. Τα ξαφνικά ξεσπάσματα σε κλάματα είναι ένα δείγμα κατάθλιψης, ωστόσο αν δεν συνδέονται με κανένα άλλο σύμπτωμα, τότε καλύτερα να το αγνοήσεις. Οι άνθρωποι συνηθίζουμε να κλαίμε, όταν έχουμε μεγάλη ένταση και αδυνατούμε να βρούμε τον τρόπο να τη διαχειριστούμε. Μια μελέτη του 2014 διαπίστωσε πως οι άνθρωποι που έχουν κατάθλιψη, κλαίνε για διαφορετικούς λόγους και όχι για εκτόνωση.

Πηγή: ιστοσελίδα jenny.gr

Νένα Μεϊμάρη 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Απώλεια – Γενικές σημειώσεις

   Η απώλεια μπορεί να έρθει σε πολλές μορφές. Εμείς γνωρίζουμε την απώλεια του άντρα μας, που είναι το άλλο μας "μισό", η προέκταση του εαυτού μας. Έφυγε και καλούμαστε να συνεχίσουμε μόνες μας. Με τον καλύτερο τρόπο που μπορούμε. Πενθούμε με τον δικό μας μοναδικό τρόπο. Στην ουσία θα χάσουμε το νόημα της ζωής μας, έτσι όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Θα χρειαστεί να βρούμε άλλο νόημα για να συνεχίσουμε με νέα κανονικότητα. Αυτό οδηγεί συχνά σε διαταραχή και συγκεκριμένα σε ένα είδος άγχους.  Ο Cabor Mate στο βιβλίο του «Όταν το σώμα λέει όχι» ρωτάει: "Πώς γίνεται να δημιουργούνται τόσα προβλήματα όταν απουσιάζει κάποιος η κάτι; Πρέπει να υπάρχει μία βιολογία της απώλειας, και πρέπει να την ανακαλύψουμε". Στο ίδιο βιβλίο διαβάζουμε: "Τα στρεσογόνα ερεθίσματα υποδηλώνουν ότι κάτι λείπει 'ή πρόκειται να εξαφανιστεί και αυτό το κάτι είναι σημαντικό και επιθυμητό από τον οργανισμό". Τέλος πάντων... η απώλεια γίνεται και ένα είδος ναρκωτικού. Δε θέλεις να εί...

Αγαπητές μου φίλες και φίλοι, σας εύχομαι ολόψυχα Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση, με την ελπίδα το φως να κερδίσει το σκοτάδι!

  Νένα Μεϊμάρη

Εθισμός στο πένθος!

Νένα Μεϊμάρη Με μεγάλο ενδιαφέρον αγόρασα το βιβλίο “Becoming Supernatural” του DR JOE DISPENZA, στα Ελληνικά. (Πώς συνηθισμένοι άνθρωποι κάνουν το ακατόρθωτο). Όπως λέει και ο Tony Robbins: «Ο Dr Joe Dispenza μας δείχνει πώς να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να ζήσουμε μια εξαιρετική ζωή». Δεν έχω τελειώσει ακόμα όλο το πόνημα αλλά από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου βρήκα την απάντηση που ψάχνω εδώ και 5 χρόνια στην ερώτηση: «Γιατί με το που ξυπνάω κάθε πρωί πηγαίνω στις ίδιες σκέψεις της απώλειας;». Γιατί δεν μπορώ να ξεφύγω έστω και ένα πρωινό για τόσο καιρό και ας το έχω προσπαθήσει μερικές φορές. Ο Dr Dispenza μας εξηγεί ότι όταν έχουμε εθιστεί σε "κάτι", αυτό το κάτι μας δημιουργεί συναισθήματα τόσο έντονα που γινόμαστε ένα με αυτά και έτσι καθίσταται ως φυσική πραγματικότητα. Με άλλα λόγια έχουμε εθιστεί σοβαρά σε αυτήν την κατάσταση και έτσι βρισκόμαστε σε επίπεδο επιβίωσης. Τώρα βέβαια όλοι γνωρίζουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να σπάσουμε συνήθειες και να πετάξουμε τον όπο...

Δεν μπορείς να ελέγξεις την καταιγίδα, αλλά μπορείς να μάθεις να στέκεσαι μέσα της

  Ενώ όλα αλλάζουν με καταιγιστικούς ρυθμούς, η τεχνολογία, το κλίμα, η εργασία, οι ανθρώπινες σχέσεις, υπάρχει μια εσωτερική επιθυμία που διαρκώς δυναμώνει – να νιώσουμε σταθερότητα. Όταν ο κόσμος γύρω μας μοιάζει να παραπαίει, η ανάγκη για εσωτερική γείωση είναι ανάγκη επιβίωσης. Η γείωση, όπως την προσεγγίζει ο Dr. Jordan Grumet στο Psychology Today, δεν είναι κάτι αόριστο. Είναι μια υπαρξιακή αγκύρωση που μας συνδέει με το νόημα και τον σκοπό της ζωής μας και μπορεί να λειτουργήσει ως αντίδοτο στο άγχος και την αστάθεια της καθημερινότητας. Αυτό δεν σημαίνει να μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν, αλλά να αντλούμε δύναμη από αυτό για να αντιμετωπίσουμε το παρόν με μεγαλύτερη ισορροπία και καθαρότητα. Η δύναμη της προσωπικής αφήγησης Ο Grumet κάνει μια σημαντική διάκριση: άλλο είναι το νόημα (το πώς ερμηνεύουμε τη ζωή μας) και άλλο ο σκοπός (οι πράξεις που αναλαμβάνουμε). Η γείωση, λέει, λειτουργεί ως η γέφυρα που ενώνει αυτά τα δύο. Δεν είναι απλώς μια εσωτερική αίσθηση· είναι μια ...