Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι συμβουλές πολυταξιδεμένης ιστορικού σε όλο τον κόσμο -Γιατί κυκλοφορεί με μία φέτα λεμόνι, τι αγοράζει πάντα

 

Τα μυστικά της από τα ταξίδια της ανά τον κόσμο μοιράστηκε στο Bloomberg η Βρετανίδα ιστορικός και παρουσιάστρια Μπέτανι Χιουζ, περιλαμβάνοντας δύο ελληνικά νησιά στα οποία δεν μπορεί να αντισταθεί καθώς και το τι να δείτε εάν βρεθείτε στην Αθήνα. Η Μπέτανι Χιουζ είναι σταθερό μέλος της βρετανικής τηλεόρασης για περισσότερες από δύο δεκαετίες. Η 56χρονη ιστορικός και τηλεπαρουσιάστρια έχει ιδιαίτερη εξειδίκευση στην αρχαιότητα και είναι περιζήτητη ομιλήτρια. Έχει γράψει πολλά μπεστ σέλερ βιβλία, με πρώτο το «Helen of Troy: Goddess, Princess, Whore» και πιο πρόσφατο το «The Seven Wonders of the Ancient World: An Extraordinary New Journey Through History’s Greatest Treasures». H Χιουζ ζει στο Λονδίνο αλλά περνάει μεγάλο μέρος του έτους στο εξωτερικό. Θέλησε λοιπόν να μοιραστεί με το Bloomberg μερικές συμβουλές από τα ταξίδια της σε όλο τον κόσμο. Γιατί παίρνει πάντα μαζί της δύο σχεδόν πανομοιότυπες βαλίτσες Μεταξύ των συμβουλών της – όσο κι αν ακούγεται παράλογη, αλλά συνάμα λογική – είναι το πακετάρισμα δύο βαλιτσών. Όπως λέει, σε κάθε ταξίδι της, φτιάχνει δύο σχεδόν πανομοιότυπες βαλίτσες, ώστε εάν χάσετε τη μία, να έχετε αρκετά ρούχα για το υπόλοιπο των διακοπών σας. Μια φέτα λεμόνι σε κάθε ταξίδι Η επόμενη συμβουλή της έχει να κάνει με τυχόν ανησυχία για τα ερπετά που μπορεί να συναντήσετε στο δρόμο σας. Όπως εξηγεί: «Κάποια στιγμή έκανα έρευνα για το Angkor Thom, ένα απομακρυσμένο σημείο της Καμπότζης, όπου έπρεπε να ανοίξω πέρασμα μέσα από τους θάμνους. Είχα έναν οδηγό μαζί μου και παραδέχτηκα ότι τα μόνα δύο πράγματα που φοβάμαι στη ζωή μου είναι το σκοτάδι και τα φίδια. Μου είπε: ‘Μην ανησυχείς, κοίτα τι έχω στην τσέπη μου’. Ήταν ένα λεμόνι. Και πρόσθεσε: ‘Σου υπόσχομαι ότι δεν θα σε δαγκώσει’. Είτε αυτό είναι αλήθεια, είτε όχι, τώρα έχω πάντα μαζί μου τουλάχιστον μία φέτα λεμόνι ανά πάσα στιγμή». Τι να δείτε εάν πάτε στην Κωνσταντινούπολη ή την Αθήνα Για τους αναγνώστες που πρόκειται να ταξιδέψουν στην Κωνσταντινούπολη ή την Αθήνα, έχει έναν απαραίτητο οδηγό. «Ο τρόπος για να γνωρίσεις την Κωνσταντινούπολη είναι με σκάφος, γιατί η πόλη περιβάλλεται από νερά. Μπορείς να μπεις σε ένα πλοίο που πηγαίνει από τη μία άκρη του Βοσπόρου στην άλλη ή απέναντι. Αν πάλι επιλέξετε την Αθήνα, περπατήστε στην οδό Αδριανού, που είναι ο κύριος πεζόδρομος στο κέντρο και κοιτάξτε αριστερά. Θα δείτε τον βράχο που δικάστηκε ο Σωκράτης ενώ στην άλλη πλευρά, σχεδόν ακριβώς απέναντι, είναι η Στοά, από όπου πήραμε την λέξη ‘Στωικοί’». Πώς καταλαβαίνει εάν ένα μέρος είναι ασφαλές; Βασίζεται στο ζωικό ένστικτο Όπως αναφέρει, όταν προσγειώνεται σε ένα μέρος που δεν έχει ξαναπάει, κάνει έναν «έλεγχο αδέσποτων ζώων» όπως λέει. Ελέγχει πάντα πόσο φιλικά είναι τα σκυλιά και οι γάτες. «Αν είναι φοβισμένα, τότε ξέρεις ότι οι άνθρωποι δεν τους φέρονται καλά και πρέπει να έχεις το νου σου. Αν τα σκυλιά είναι απίστευτα φιλικά, τότε αυτό είναι καλό σημάδι, γιατί δείχνει ότι οι άνθρωποι είναι ευγενικοί μαζί τους». Τα αναμνηστικά που αγοράζει σε κάθε ταξίδι της Όπως λέει η Μπέτανι Χιουζ, σε κάθε της ταξίδι αγοράζει δύο πράγματα: ένα κασκόλ ή σάλι και ένα βάζο μέλι. «Αν κάποιος γνωρίζει τα προγράμματά μου, έχω πάντα μια βαλίτσα γεμάτη κασκόλ. Διαπίστωσα ότι όπου κι αν ταξιδέψεις, είναι μια σκιά για τον ήλιο, μπορούν να σκουπίσουν τον ιδρώτα, μπορούν να σε κρατήσουν ζεστό και μπορούν να λειτουργήσουν σαν επίδεσμος αν μπλέξεις σε μπελάδες». Όσο για το μέλι, ανέφερε: «Έχω μια ολόκληρη συλλογή από μέλι στην κουζίνα – έναν ολόκληρο τοίχο. Ως ιστορικός γνωρίζω ότι το μέλι διαρκεί μερικές φορές για αιώνες. Δεν πρόκειται βέβαια ποτέ στη ζωή μου να εξαντλήσω τα αποθέματα μελιού που έχω, επειδή κυριολεκτικά έχω πάρει από κάθε μέρος που επισκέπτομαι». Τα δύο ελληνικά νησιά που αξίζουν ένα ξεχωριστό ταξίδι Κλείνοντας, η ιστορικός και παρουσιάστρια, μοιράστηκε τα δύο ελληνικά νησιά για τα οποία αξίζει να κάνει κάποιος ένα ξεχωριστό ταξίδι. Λέει στο Bloomberg: «Λατρεύω τα ελληνικά νησιά. Περιμένεις να είναι καταπληκτικά, αλλά η Ικαρία είναι τόσο όμορφη. Είναι το μέρος όπου υποτίθεται ότι πέθανε ο Ίκαρος όταν έπεσε στο έδαφος και είναι σχεδόν εντελώς παρθένο. Υπάρχουν πηγές γλυκού νερού, δεν υπάρχουν πολλά αυτοκίνητα. Υπάρχει ένας άνθρωπος που ονομάζεται Οδυσσέας του Μελιού, ο οποίος ταξιδεύει με βάρκες και παίρνει φρέσκο μέλι από τις μέλισσες. Είναι ένα αρκετά ονειρικό νησί». Και συνεχίζει: «Πηγαίνετε επίσης στη Νάξο. Ένα άλλο ελληνικό νησί απ’ όπου προήλθε ένα μεγάλο μέρος του μαρμάρου για την κατασκευή των ελληνικών γλυπτών. Αυτό που δεν ξέρετε είναι πως στο νησί αυτό ξεκίνησαν να φτιάχνουν ένα γιγάντιο γλυπτό, πιθανότατα του Διονύσου ή του Βάκχου, το οποίο έχει μείνει μισοτελειωμένο στην πλαγιά του βουνού. Μπορείτε ακόμα να δείτε τα σημάδια της σμίλης».

ΠΗΓΗ:https://www.iefimerida.gr/travel/istorikos-dinei-symboyles-gia-taxidia

Nena Meimaris

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mary Elizabeth Frye “Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις. Δεν είμαι εκεί…” / Για τον Μάκη Λιόλιο, που έφυγε

 Το ποίημα είναι αρχικά γραμμένο για τα άτομα που χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μπορεί, ωστόσο, να "αγγίξει" τον καθένα μας που βιώνει την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν κοιμάμαι.  Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσούν.  Είμαι το διαμάντι που λάμπει στο χιόνι. Είμαι το φως του ήλιου σε ωριμασμένο σιτάρι.  Είμαι η ήπια φθινοπωρινή βροχή.  Όταν ξυπνάς το πρωί  Είμαι η γρήγορη βιασύνη Από ήσυχα πουλιά σε κυκλική πτήση.  Είμαι τα μαλακά αστέρια που λάμπουν τη νύχτα. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα Πηγή: faretra.info - ιστοσελίδα Νένα Μεϊμάρη 

Στηρίζουμε τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης μας για το καλό όλων μας!!!

Πώς Επωφελούνται τα Παιδιά Όταν Επισκέπτονται την Τοπική Δημοτική Βιβλιοθήκη ; Η τοπική δημοτική βιβλιοθήκη αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς θεσμούς που συμβάλλει στην ανάπτυξη της μάθησης και της προσωπικότητας των παιδιών. Ειδικά στις μέρες μας, όπου η τεχνολογία και οι ψηφιακές πλατφόρμες κυριαρχούν, οι βιβλιοθήκες προσφέρουν έναν αδιαμφισβήτητο χώρο για δημιουργική μάθηση, ψυχαγωγία και ανάπτυξη της φαντασίας. Η επίσκεψη στην τοπική βιβλιοθήκη έχει πολλά οφέλη για τα παιδιά, τόσο για την ακαδημαϊκή τους πρόοδο όσο και για την προσωπική τους εξέλιξη. Η βιβλιοθήκη είναι γεμάτη με βιβλία που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, από λογοτεχνία και ιστορία μέχρι επιστήμες και τέχνες. Όταν τα παιδιά επισκέπτονται τη βιβλιοθήκη, έχουν τη δυνατότητα να εξερευνήσουν νέες ιδέες και να ενισχύσουν τις αναγνωστικές τους δεξιότητες. Διαβάζοντας διαφορετικά είδη βιβλίων, αναπτύσσουν το λεξιλόγιό τους, βελτιώνουν την κατανόηση κειμένων και ενισχύουν τη σκέψη τους. Αυτό βοηθά στην καλύτερη προετ...

Αναμνήσεις

Νένα Μεϊμάρη Ετοιμάζομαι να βγω για δουλειές. Βάζω τη μαύρη μπλούζα μου και ξαφνικά βρίσκομαι στο Newbury street στη Βοστόνη. Δοκιμάζω μία μαύρη μπλούζα από το μαγαζί που πουλάει ποιοτικά second hand ενδύματα. Υπάρχουν πολλά με τις ετικέτες τους ακόμα επάνω, γιατί οι κυρίες που τα αγόρασαν δεν πρόλαβαν να τα φορέσουν. Τα βαρέθηκαν και τα δωρίζουν στο συγκεκριμένο μαγαζί, το οποίο δίνει μέρος των εσόδων σε διάφορες ανάγκες της πόλης. "Πάρ' την", μου λέει ο άντρας μου, "σου ταιριάζει". Και έτσι αγόρασα την μπλούζα. Η ανάμνηση είναι τόσο έντονη που με τραντάζει για λίγο. Δεν είμαι για τέτοια, λέω στον εαυτό μου και σφίγγω την καρδιά μου για να σταματήσω το επεισοδιο. Γιατί πρόκειται για επεισόδιο. Φοράω γρήγορα την μπλούζα και βγαίνω από το δωμάτιο. Δεν θα υποκύψω σ’ αυτήν την τρέλα, λέω στον εαυτό μου και βγαίνω βιαστικά έξω για τις δουλειές μου. Είμαι όμως εντυπωσιασμένη γιατί μου συνέβη κάτι το οποίο νόμιζα ότι τελείωσε στη φάση που βρίσκομαι τώρα.  «Μερικές φορ...

Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας [ποίημα σε μετάφραση της Ν.Μ.]

Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας της Mary Elizabeth Frye Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας Δεν βρίσκομαι εκεί. Δεν κοιμάμαι. Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσάνε Είμαι οι ανταύγειες από τα διαμάντια Που γυαλίζουν πάνω στο χιόνι. Είμαι οι ηλιαχτίδες πάνω στο ώριμο σιτάρι Είμαι η απαλή φθινοπωρινή βροχή. Όταν ξυπνάς στο σιωπηλό πρωινό Είμαι η βιαστική και ακλόνητη ορμή Από τα σιωπηλά πουλιά που πετούν ομαδικά. Είμαι τα απαλά αστέρια που λάμπουν την νύχτα. Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα. Μετάφραση από το αγγλικό κείμενο: Νένα Μεϊμάρη  Το ποίημα αυτό με συγκλόνισε πραγματικά και αποφάσισα να το συμμεριστώ μαζί σας. Είναι σαν να το έγραψε η ποιήτρια για 'μένα. Άρχισα να το αποστηθίζω, κάτι που δεν συνηθίζω να κάνω γενικά. Αλλά αυτές τις γραμμές δεν θέλω να τις χάσω. Θέλω να τις φωνάξω την άλλη φορά που θα βρίσκομαι μπροστά στον τάφο του αγαπημένου μου και να του τις πω από έξω. Όταν τα λόγια κάνουν επίθεση στην ψυχή σου, τότε εσύ...