Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τι τρώνε οι αιωνόβιοι- 6 καθηγητές του ΕΚΠΑ δίνουν διατροφικές συμβουλές

 


Διάφοροι παράγοντες φαίνεται ότι επηρεάζουν το προσδόκιμο ζωής.

Έρευνες έχουν δείξει ότι τα γονίδια προβλέπουν κατά 25% περίπου τη διάρκεια ζωής ενός ατόμου, με τη διατροφή, το περιβάλλον, την άσκηση και άλλους παράγοντες της καθημερινότητάς μας να προβλέπουν το υπόλοιπο.

Σύμφωνα με τις καθηγήτριες της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Λίνα Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Μελπομένη Πέππα (Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας), Ευανθία Κασσή (Καθηγήτρια Βιοχημείας-Ενδοκρινολογίας), Αναστασία Θανοπούλου (Επίκουρη Καθηγήτρια Παθολογίας), Εριφύλη Χατζηαγγελάκη (Καθηγήτρια Παθολογίας-Μεταβολικών Νοσημάτων) και Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) δεν μπορείτε να αλλάξετε τα γονίδιά σας, αλλά η βελτίωση της διατροφής θα σας κάνει πιο υγιείς και θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά στο προσδόκιμο ζωής. Και οι μελέτες δείχνουν ότι ακόμα κι αν ξεκινήσετε μετά τη μέση ηλικία ή αργότερα να κάνετε βελτιώσεις, μπορείτε ακόμα να προσθέσετε μια δεκαετία ή περισσότερο στο προσδόκιμο ζωής σας.

Έχουν εντοπιστεί 5 μέρη στον κόσμο όπου οι άνθρωποι έχουν εξαιρετικά μεγάλο προσδόκιμο ζωής, συχνά ζουν μέχρι τα 100 ή και περισσότερο. Αυτές οι περιοχές, που ονομάζονται «Blue Zones» περιλαμβάνουν τη χερσόνησο Nicoyan στην Κόστα Ρίκα, την πόλη Loma Linda στην Καλιφόρνια και τα νησιά Okinawa στην Ιαπωνία, τη Σαρδηνία στην Ιταλία και την Ικαρία στην Ελλάδα. Με την πρώτη ματιά, οι δίαιτες, ο τρόπος ζωής και οι συνήθειες των ανθρώπων σε αυτές τις «Blue Zones» μπορεί να φαίνονται αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους.

Πολλοί από τους κατοίκους της Σαρδηνίας ζουν σε ορεινό έδαφος, όπου κυνηγούν, ψαρεύουν και συλλέγουν τα δικά τους τρόφιμα, όπως κατσικίσιο γάλα, κριθάρι και λαχανικά κήπου. Οι μακρόβιοι κάτοικοι της Loma Linda είναι μέρος μιας στενής κοινότητας, που αποφεύγει την καφεΐνη και το αλκοόλ και ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό χορτοφαγική διατροφή, ενώ στην Ικαρία οι άνθρωποι ακολουθούνε τυπική μεσογειακή διατροφή με πολλά φρούτα και λαχανικά και μέτριες ποσότητες κρέατος και θαλασσινών. Οι κάτοικοι της Okinawa καταναλώνουν ιστορικά μια διατροφή βασισμένη σε φυτά. Λαμβάνουν πολλές από τις θερμίδες τους από γλυκοπατάτες και φρέσκα λαχανικά, που συχνά συλλέγουν από τους κήπους τους. Εν τω μεταξύ, οι αιωνόβιοι κάτοικοι της Nicoyan τείνουν να τρώνε παραδοσιακή μεσοαμερικανική διατροφή πλούσια σε αμυλούχα φυτικά τρόφιμα, όπως το καλαμπόκι και τα φασόλια.

Ενώ όμως οι διατροφικές τους συνήθειες είναι διαφορετικές από πολλές απόψεις, μοιράζονται τουλάχιστον τέσσερις κοινές παραμέτρους. Μπορείτε να ενσωματώσετε αυτές τις κοινές διατροφικές αρχές των αιωνόβιων στη ζωή σας κάνοντας τα εξής:

1. Καταναλώστε συχνά όσπρια. Τα όσπρια είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στους ανθρώπους που ζουν στις «Blue Zones». Η σόγια είναι σημαντικό μέρος της παραδοσιακής διατροφής στην Okinawa, όπως και η φάβα στη Σαρδηνία και τα μαύρα φασόλια στη Nicoyan.

2. Τρώτε μια χούφτα ξηρούς καρπούς καθημερινά. Οι ξηροί καρποί είναι πλούσιοι σε βιταμίνες, φυτικές ίνες και μέταλλα και αποτελούν βασικό διατροφικό συστατικό για πολλούς κατοίκους των «Blue Zones». Τα καρύδια και τα αμύγδαλα, για παράδειγμα, είναι δημοφιλή στην Ικαρία και τη Σαρδηνία, ενώ στη Nicoyan λατρεύουν τα φιστίκια.

3. Πρωινό σαν βασιλιάς, μεσημεριανό σαν πρίγκιπας και δείπνο σαν φτωχός. Οι άνθρωποι στις περισσότερες «Blue Zones» τείνουν να τρώνε τις περισσότερες από τις θερμίδες τους νωρίς μέσα στην ημέρα παρά αργότερα. Οι κάτοικοι της Okinawa παραδοσιακά τρώνε πλούσιο πρωινό, μέτριο μεσημεριανό γεύμα και δεν έχουν καν δείπνο.

4. Φάτε τα γεύματα μαζί με την οικογένειά σας. Στις «Blue Zones» είναι σύνηθες οι οικογένειες να τρώνε τουλάχιστον ένα καθημερινό γεύμα μαζί, συνήθως το μεσημεριανό τους γεύμα ή το τελευταίο της ημέρας. Αν και είναι δύσκολο για τις οικογένειες που έχουν πολυάσχολη ζωή να παίρνουν συχνά τα γεύματα μαζί, αξίζει να προσπαθήσετε να το κάνετε όσο πιο συχνά μπορείτε. Οι οικογένειες που τρώνε μαζί τείνουν να τρώνε πολύ πιο θρεπτικά, ενώ τρώνε πιο αργά. Καταναλώνουν περισσότερα φρούτα και λαχανικά και τα παιδιά τους είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν παχυσαρκία.

Η διατροφή φυσικά από μόνη της δεν είναι ο μόνος παράγοντας που σχετίζεται με υψηλό προσδόκιμο ζωής, καταλήγουν οι καθηγήτριες. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που κατοικούν σε κοινότητες όπου η μακροζωία είναι συνηθισμένη, έχουν συνήθως ισχυρούς δεσμούς με τους φίλους και την οικογένεια, αίσθηση κάποιου σκοπού έξω από τον εαυτό τους και θετική προοπτική για τη ζωή. Συμμετέχουν σε υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας και περνούν πολύ χρόνο έξω από το σπίτι, με την κηπουρική, τη γεωργία ή τη συναναστροφή με άλλα άτομα στις κοινότητές τους.

Πηγή: enallaktikos.gr

Νένα Μεϊμάρη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mary Elizabeth Frye “Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις. Δεν είμαι εκεί…” / Για τον Μάκη Λιόλιο, που έφυγε

 Το ποίημα είναι αρχικά γραμμένο για τα άτομα που χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μπορεί, ωστόσο, να "αγγίξει" τον καθένα μας που βιώνει την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν κοιμάμαι.  Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσούν.  Είμαι το διαμάντι που λάμπει στο χιόνι. Είμαι το φως του ήλιου σε ωριμασμένο σιτάρι.  Είμαι η ήπια φθινοπωρινή βροχή.  Όταν ξυπνάς το πρωί  Είμαι η γρήγορη βιασύνη Από ήσυχα πουλιά σε κυκλική πτήση.  Είμαι τα μαλακά αστέρια που λάμπουν τη νύχτα. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα Πηγή: faretra.info - ιστοσελίδα Νένα Μεϊμάρη 

Κουβαλάμε για πάντα ένα κομμάτι τους!!!

Νένα Μεϊμάρη Η σειρά ονομάζεται ''1883'' και προβάλεται στο Netflix. Σπάνια  παρακολουθώ σειρές αλλά η συγκεκριμένη έχει να κάνει με την Αμερικανική Δύση, κάτι που με ενδιαφέρει εδώ και χρόνια. Έχω ταξιδέψει στα περισσότερα μέρη στα οποία αναφέρεται η σειρά και αποφάσισα να την παρακολουθήσω. Η ιστορία έχει να κάνει με την οικογένεια Dutton, η οποία προσπαθεί να ξεγύγει από τη φτώχεια, να διασχίσει την τεράστια πεδιάδα της χώρας και να φτάσει στην Μοντάνα όπου θα της δοθεί μεγάλη έκταση γης και καλύτερες ευκαιρίες διαβίωσης. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουν όλοι στην οικογένεια. Την ιστορία διηγείται η κόρη της οικογένειας, η Elsa, ένα κορίτσι ατίθασο που δεν μπαίνει στα καλούπια της εποχής. Φανταστείτε την θέση της γυναίκας στην Αμερική του 1883 όπου - στην καλύτερη περίπτωση - ήταν υποχείριο του άντρα της.  Η Elsa, όμως, έχει τη δική της έντονη και δυναμική προσωπικότητα και παίρνει μόνη της τις περισσότερες αποφάσεις για τον εαυτό της. Γι’ αυτό και ερωτεύεται ένα νεαρό γελ...

Ποιήματα για την....απώλεια

  Λούλα Αναγνωστάκη, «Χάθηκα μες τη ζωή μου,  χάθηκες μες τη βροχή…» «Αύγουστος… ήλιος στη παραλία… Φεύγουν τα πλοία… σ’ άλλα νησιά… Φεύγουν οι φίλοι… φεύγουν τα πλοία… Μια ησυχία στην ερημιά… Χάθηκα… χάθηκα μες’ τη ζωή μου… Χάθηκες… χάθηκες μες’ τη βροχή… Σβήσανε τα φώτα στη παραλία… Ηρθ’ ο Σεπτέμβρης… ηρθ’ η βροχή… Φεύγαν οι φίλοι… φεύγαν τα πλοία… πήγε χαμένη η εκδρομή… Χάθηκα… χάθηκα μεσ’ τη ζωή μου… Χάθηκες… χάθηκες μεσ’ τη βροχή…» Σωτήρης Παστάκας,  «Προτού χάσω το κορμί μου» «Προτού χάσω το κορμί μου έχασα το μυαλό μου- Πάμε πάλι: Πριν χάσω το μυαλό μου Έχασα το κορμί μου- Απ’ την αρχή: Έχασα το μυαλό μου. Έχασα το κορμί μου. Πάμε πάλι από την αρχή: Έχασα το κορμί μου. Έχασα το μυαλό μου Σε χέρια που μια νύχτα Μου πρότειναν τρεμάμενη σάρκα»    ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ Λένα Παππά, «Τα Ποιήματα» Β’ Κάτι, για να το χάσεις πρέπει κάποτε να το είχες. Κι αν κάποτε το είχες και τώρα όχι πια πλούσιος από την ανάμνησή του πάλι μένεις αφού και το χαμένο κάποτε ήταν κ...

Χηρεία: Όταν η οικογένεια και οι φίλοι ξεχνούν!

  Η χηρεία είναι μία κατάσταση που ορίζεται ως εξής:  “ χήρος/χήρα ονομάζεται αυτός που έχει χάσει τον/την σύζυγό του και δεν έχει ξαναπαντρευτεί”.  Ωστόσο, για όλους αυτούς που χηρεύουν, η χηρεία ορίζεται ως “μια ‘λέσχη’ στην οποία δεν θα ήθελε να γίνει μέλος κανένας απολύτως! Μία κατάσταση ύπαρξης, όπου έρχονται τα πάνω κάτω στη ζωή, η οποία δεν θα είναι ποτέ ξανά όπως πριν καθώς το μέλλον διαγράφεται αβέβαιο και τρομαχτικό. Κάποια από τα πιο συχνά παράπονα που λαμβάνουμε από εκείνους που ανήκουν σε αυτήν την “λέσχη” είναι τα εξής: -Από τότε που πέθανε ο σύζυγός μου, όλοι οι φίλοι μας, τον ξέχασαν και εξαφανίστηκαν. -Δεν έχω αλλάξει, όμως όλοι γύρω μου, μου φέρονται διαφορετικά. Και δεν αναφέρομαι σε εκείνους που έφυγαν από τη ζωή μου χωρίς καμία κουβέντα. -Αισθάνομαι πως δεν επιτρέπεται να μιλάω για την γυναίκα μου πια, σίγουρα κανένας άλλος δεν θέλει να μιλάει για εκείνη. Αλλά είναι ακόμα στην καρδιά μου και κανείς δεν φαίνεται να το καταλαβαίνει. Παρόλο που οι άνθρωπ...