Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ενδιαφέρουσα πρόταση για ψυχαγωγία (από τη Νένα Μειμάρη)

 

Η πιο συγκινητική ιστορία του κλασικού μπαλέτου

https://www.more.com/dance/ethniko-mpaleto-oukranias-zizel/?https%3A%2F%2Fwww.more.com%2Fdance%2Fethniko-mpaleto-oukranias-zizel%2F

Ο ρόλος της Ζιζέλ αποτελεί πρόκληση για κάθε μπαλαρίνα. Ο έρωτας της, η απόγνωση, ο θάνατος και ο άνευ ορίων έρωτάς της διέγραψαν μία ανεξίτηλη τροχιά στο χώρο του κλασικού μπαλέτου που ενθουσιάζει, συγκινεί και συναρπάζει με την έντονη εναλλαγή συναισθημάτων και την τελική επικράτηση της αληθινής αγάπης.
Η διαδρομή της Ζιζέλ ξεκίνησε το 19ο αιώνα. Το σημαντικότερο ρομαντικό μπαλέτο ανέβηκε για πρώτη φορά στις 28 Ιουνίου του 1841 στο Παρίσι. Την αρχική χορογραφία υπέγραψε ο ιταλικής καταγωγής Γάλλος Ζαν Κοραλί και ο Γάλλος Ζαν Περό που διατηρούσε δεσμό με την πρωταγωνίστρια. Το κοινό ενθουσιάστηκε από την πρώτη σκηνή. Στις εμπνεύσεις τους βασίστηκε ο Ρώσος Μαριύς Πετιπά που παρουσίασε αργότερα, το 1884, τη δική του εκδοχή με το Αυτοκρατορικό Μπαλέτο της Αγίας Πετρούπολης. Τη μουσική της παράστασης συνέθεσε ο Γάλλος συνθέτης Σαρλ Αντόλφ Αντάμ. Με αυτή κυρίως τη μορφή η Ζιζέλ ταξιδεύει από τότε στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου αναζητώντας σε κάθε παράσταση τον αληθινό έρωτα.
Η Ζιζέλ, μια νεαρή χωριατοπούλα, που ερωτεύτηκε τον Άλμπρεχτ, δεν γνωρίζει ότι είναι ευγενής και ήδη αρραβωνιασμένος. Την αλήθεια της την αποκαλύπτει ο Χανς, ένας δασονόμος, που όμως την έχει ερωτευτεί. Η Ζιζέλ χάνει τα λογικά της, τρελαίνεται και χάνει τη ζωή της. Ο Άλμπρεχτ και ο Χανς επισκέπτονται τον τάφο της μην μπορώντας να πιστέψουν την απώλειά της. Εκεί εμφανίζονται τα πνεύματα των γυναικών που πέθαναν προδομένες πριν το γάμο τους. Για να εκδικηθούν τους άντρες τους χορεύουν μαζί τους μέχρι εκείνοι να εξαντληθούν και να πεθάνουν.
Τα πνεύματα αναγνωρίζουν τον Άλμπερτ, τον αιχμαλωτίζουν και αρχίζουν τον τυραννικό χορό μαζί του. Η Ζιζέλ όμως, μόλις τον βλέπει συγκινείται, δεν θέλει να περάσει και εκείνος το κατώφλι του θανάτου και αμέσως παίρνει τη θέση του χορεύοντας αντί γι' αυτόν. Ο χορός της κρατάει μέχρι την αυγή, τα πνεύματα αφού ξημέρωσε επιστρέφουν στους τάφους τους. Ο Άλμπρεχτ σώθηκε, η Ζιζέλ κλαίει από χαρά. Η αγάπη της ξεπέρασε τα όρια του θανάτου.
Το Εθνικό Μπαλέτο Ουκρανίας με τεράστια παράδοση στα κλασικά έργα, σολίστες παγκοσμίου φήμης και αδιάκοπες περιοδείες, δικαίως θεωρούνται ως μία από τις πιο αναγνωρίσιμες δυνάμεις του κλασικού μπαλέτου. Δεν παύουν παρόλες τις δύσκολες συνθήκες να συνεχίζουν τη μεγάλη παράδοση της χώρας τους, αναβιώνοντας παραστάσεις που γνώρισαν δόξα και παγκόσμια αναγνώριση.

Πηγή: more.com by viva

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mary Elizabeth Frye “Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις. Δεν είμαι εκεί…” / Για τον Μάκη Λιόλιο, που έφυγε

 Το ποίημα είναι αρχικά γραμμένο για τα άτομα που χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μπορεί, ωστόσο, να "αγγίξει" τον καθένα μας που βιώνει την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν κοιμάμαι.  Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσούν.  Είμαι το διαμάντι που λάμπει στο χιόνι. Είμαι το φως του ήλιου σε ωριμασμένο σιτάρι.  Είμαι η ήπια φθινοπωρινή βροχή.  Όταν ξυπνάς το πρωί  Είμαι η γρήγορη βιασύνη Από ήσυχα πουλιά σε κυκλική πτήση.  Είμαι τα μαλακά αστέρια που λάμπουν τη νύχτα. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα Πηγή: faretra.info - ιστοσελίδα Νένα Μεϊμάρη 

Στηρίζουμε τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης μας για το καλό όλων μας!!!

Πώς Επωφελούνται τα Παιδιά Όταν Επισκέπτονται την Τοπική Δημοτική Βιβλιοθήκη ; Η τοπική δημοτική βιβλιοθήκη αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς θεσμούς που συμβάλλει στην ανάπτυξη της μάθησης και της προσωπικότητας των παιδιών. Ειδικά στις μέρες μας, όπου η τεχνολογία και οι ψηφιακές πλατφόρμες κυριαρχούν, οι βιβλιοθήκες προσφέρουν έναν αδιαμφισβήτητο χώρο για δημιουργική μάθηση, ψυχαγωγία και ανάπτυξη της φαντασίας. Η επίσκεψη στην τοπική βιβλιοθήκη έχει πολλά οφέλη για τα παιδιά, τόσο για την ακαδημαϊκή τους πρόοδο όσο και για την προσωπική τους εξέλιξη. Η βιβλιοθήκη είναι γεμάτη με βιβλία που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, από λογοτεχνία και ιστορία μέχρι επιστήμες και τέχνες. Όταν τα παιδιά επισκέπτονται τη βιβλιοθήκη, έχουν τη δυνατότητα να εξερευνήσουν νέες ιδέες και να ενισχύσουν τις αναγνωστικές τους δεξιότητες. Διαβάζοντας διαφορετικά είδη βιβλίων, αναπτύσσουν το λεξιλόγιό τους, βελτιώνουν την κατανόηση κειμένων και ενισχύουν τη σκέψη τους. Αυτό βοηθά στην καλύτερη προετ...

Αναμνήσεις

Νένα Μεϊμάρη Ετοιμάζομαι να βγω για δουλειές. Βάζω τη μαύρη μπλούζα μου και ξαφνικά βρίσκομαι στο Newbury street στη Βοστόνη. Δοκιμάζω μία μαύρη μπλούζα από το μαγαζί που πουλάει ποιοτικά second hand ενδύματα. Υπάρχουν πολλά με τις ετικέτες τους ακόμα επάνω, γιατί οι κυρίες που τα αγόρασαν δεν πρόλαβαν να τα φορέσουν. Τα βαρέθηκαν και τα δωρίζουν στο συγκεκριμένο μαγαζί, το οποίο δίνει μέρος των εσόδων σε διάφορες ανάγκες της πόλης. "Πάρ' την", μου λέει ο άντρας μου, "σου ταιριάζει". Και έτσι αγόρασα την μπλούζα. Η ανάμνηση είναι τόσο έντονη που με τραντάζει για λίγο. Δεν είμαι για τέτοια, λέω στον εαυτό μου και σφίγγω την καρδιά μου για να σταματήσω το επεισοδιο. Γιατί πρόκειται για επεισόδιο. Φοράω γρήγορα την μπλούζα και βγαίνω από το δωμάτιο. Δεν θα υποκύψω σ’ αυτήν την τρέλα, λέω στον εαυτό μου και βγαίνω βιαστικά έξω για τις δουλειές μου. Είμαι όμως εντυπωσιασμένη γιατί μου συνέβη κάτι το οποίο νόμιζα ότι τελείωσε στη φάση που βρίσκομαι τώρα.  «Μερικές φορ...

Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας [ποίημα σε μετάφραση της Ν.Μ.]

Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας της Mary Elizabeth Frye Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας Δεν βρίσκομαι εκεί. Δεν κοιμάμαι. Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσάνε Είμαι οι ανταύγειες από τα διαμάντια Που γυαλίζουν πάνω στο χιόνι. Είμαι οι ηλιαχτίδες πάνω στο ώριμο σιτάρι Είμαι η απαλή φθινοπωρινή βροχή. Όταν ξυπνάς στο σιωπηλό πρωινό Είμαι η βιαστική και ακλόνητη ορμή Από τα σιωπηλά πουλιά που πετούν ομαδικά. Είμαι τα απαλά αστέρια που λάμπουν την νύχτα. Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα. Μετάφραση από το αγγλικό κείμενο: Νένα Μεϊμάρη  Το ποίημα αυτό με συγκλόνισε πραγματικά και αποφάσισα να το συμμεριστώ μαζί σας. Είναι σαν να το έγραψε η ποιήτρια για 'μένα. Άρχισα να το αποστηθίζω, κάτι που δεν συνηθίζω να κάνω γενικά. Αλλά αυτές τις γραμμές δεν θέλω να τις χάσω. Θέλω να τις φωνάξω την άλλη φορά που θα βρίσκομαι μπροστά στον τάφο του αγαπημένου μου και να του τις πω από έξω. Όταν τα λόγια κάνουν επίθεση στην ψυχή σου, τότε εσύ...