Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το βιβλιοπωλείο της Κυρίας Γκριν

Μία νεαρή χήρα επιχειρεί να ξαναρχίσει τη ζωή της σε μία μικρή και συντηρητική πόλη στην ανατολική Αγγλία.

Μόνη για χρόνια, νιώθει την ανάγκη να αρχίσει μία νέα καθημερινότητα ακολουθώντας το όνειρό της. Έτσι, λοιπόν, ανοίγει ένα βιβλιοπωλείο και προωθεί τη λογοτεχνία σε μία κοινότητα που δε διαβάζει και δεν ενδιαφέρεται "να ταράξει τα ήρεμα νερά".

Κατά τη διάρκεια της αυθεντικής προσπάθειάς της έρχεται αντιμέτωπη με ανθρώπους, οι οποίοι δεν την αποδέχονται στην πόλη και παρουσιάζονται πολλά προβλήματα.

Σε γενικές γραμμές μία χήρα μπορεί και να γίνει "ταμπού" σε μία συντηρητική κοινωνία.

Βρίσκει όμως και καλούς φίλους, οι οποίοι στέκονται δίπλα της και ομορφαίνουν τη ζωή της με την αγάπη και την καλοσύνη τους.

Αλήθεια, τι θέλει ένας άνθρωπος;

Στο τέλος νικάει - ως συνήθως - το καλό, παρόλο που η χήρα κ. Γκριν αναγκάζεται να κλείσει το βιβλιοπωλείο της και να φύγει από την πόλη.

Την προσπάθειά της θα συνεχίσει μετά από χρόνια η μικρή βοηθός της, η οποία λατρεύει τα βιβλία και εργάζεται με όλο το πάθος της στο δικό της βιβλιοπωλείο, χωρίς ποτέ να ξεχάσει την επιρροή της κ. Γκριν στη ζωή της.

Μπορεί κάτι όμορφο να πεθάνει ποτέ;;;

Το θάρρος της χήρας εντυπωσιάζει καθώς δεν επιτρέπει ούτε τον φόβο ούτε και τον καθωσπρεπισμό να της αλλάξει τον τρόπο σκέψης. «Όπου υπάρχει ζωή υπάρχει και ελπίδα», δηλώνει αισιόδοξα.

Μία ενδιαφέρουσα ταινία, ανθρώπινη και αφυπνιστική.

Στα αγγλικά με ελληνικούς υπότιτλους.



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Απώλεια – Γενικές σημειώσεις

   Η απώλεια μπορεί να έρθει σε πολλές μορφές. Εμείς γνωρίζουμε την απώλεια του άντρα μας, που είναι το άλλο μας "μισό", η προέκταση του εαυτού μας. Έφυγε και καλούμαστε να συνεχίσουμε μόνες μας. Με τον καλύτερο τρόπο που μπορούμε. Πενθούμε με τον δικό μας μοναδικό τρόπο. Στην ουσία θα χάσουμε το νόημα της ζωής μας, έτσι όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Θα χρειαστεί να βρούμε άλλο νόημα για να συνεχίσουμε με νέα κανονικότητα. Αυτό οδηγεί συχνά σε διαταραχή και συγκεκριμένα σε ένα είδος άγχους.  Ο Cabor Mate στο βιβλίο του «Όταν το σώμα λέει όχι» ρωτάει: "Πώς γίνεται να δημιουργούνται τόσα προβλήματα όταν απουσιάζει κάποιος η κάτι; Πρέπει να υπάρχει μία βιολογία της απώλειας, και πρέπει να την ανακαλύψουμε". Στο ίδιο βιβλίο διαβάζουμε: "Τα στρεσογόνα ερεθίσματα υποδηλώνουν ότι κάτι λείπει 'ή πρόκειται να εξαφανιστεί και αυτό το κάτι είναι σημαντικό και επιθυμητό από τον οργανισμό". Τέλος πάντων... η απώλεια γίνεται και ένα είδος ναρκωτικού. Δε θέλεις να εί...

Αγαπητές μου φίλες και φίλοι, σας εύχομαι ολόψυχα Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση, με την ελπίδα το φως να κερδίσει το σκοτάδι!

  Νένα Μεϊμάρη

Εθισμός στο πένθος!

Νένα Μεϊμάρη Με μεγάλο ενδιαφέρον αγόρασα το βιβλίο “Becoming Supernatural” του DR JOE DISPENZA, στα Ελληνικά. (Πώς συνηθισμένοι άνθρωποι κάνουν το ακατόρθωτο). Όπως λέει και ο Tony Robbins: «Ο Dr Joe Dispenza μας δείχνει πώς να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να ζήσουμε μια εξαιρετική ζωή». Δεν έχω τελειώσει ακόμα όλο το πόνημα αλλά από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου βρήκα την απάντηση που ψάχνω εδώ και 5 χρόνια στην ερώτηση: «Γιατί με το που ξυπνάω κάθε πρωί πηγαίνω στις ίδιες σκέψεις της απώλειας;». Γιατί δεν μπορώ να ξεφύγω έστω και ένα πρωινό για τόσο καιρό και ας το έχω προσπαθήσει μερικές φορές. Ο Dr Dispenza μας εξηγεί ότι όταν έχουμε εθιστεί σε "κάτι", αυτό το κάτι μας δημιουργεί συναισθήματα τόσο έντονα που γινόμαστε ένα με αυτά και έτσι καθίσταται ως φυσική πραγματικότητα. Με άλλα λόγια έχουμε εθιστεί σοβαρά σε αυτήν την κατάσταση και έτσι βρισκόμαστε σε επίπεδο επιβίωσης. Τώρα βέβαια όλοι γνωρίζουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να σπάσουμε συνήθειες και να πετάξουμε τον όπο...

Δεν μπορείς να ελέγξεις την καταιγίδα, αλλά μπορείς να μάθεις να στέκεσαι μέσα της

  Ενώ όλα αλλάζουν με καταιγιστικούς ρυθμούς, η τεχνολογία, το κλίμα, η εργασία, οι ανθρώπινες σχέσεις, υπάρχει μια εσωτερική επιθυμία που διαρκώς δυναμώνει – να νιώσουμε σταθερότητα. Όταν ο κόσμος γύρω μας μοιάζει να παραπαίει, η ανάγκη για εσωτερική γείωση είναι ανάγκη επιβίωσης. Η γείωση, όπως την προσεγγίζει ο Dr. Jordan Grumet στο Psychology Today, δεν είναι κάτι αόριστο. Είναι μια υπαρξιακή αγκύρωση που μας συνδέει με το νόημα και τον σκοπό της ζωής μας και μπορεί να λειτουργήσει ως αντίδοτο στο άγχος και την αστάθεια της καθημερινότητας. Αυτό δεν σημαίνει να μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν, αλλά να αντλούμε δύναμη από αυτό για να αντιμετωπίσουμε το παρόν με μεγαλύτερη ισορροπία και καθαρότητα. Η δύναμη της προσωπικής αφήγησης Ο Grumet κάνει μια σημαντική διάκριση: άλλο είναι το νόημα (το πώς ερμηνεύουμε τη ζωή μας) και άλλο ο σκοπός (οι πράξεις που αναλαμβάνουμε). Η γείωση, λέει, λειτουργεί ως η γέφυρα που ενώνει αυτά τα δύο. Δεν είναι απλώς μια εσωτερική αίσθηση· είναι μια ...