Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η καλή ζωή (The Good Life) [της Νένας Μεϊμάρη]

 Η Καλή Ζωή (The Good Life)

Σε ένα πρόσφατο webinar του Harvard University, παρακολούθησα τον

καθηγητή Dr. Waldinger να κάνει αναφορά στη μεγαλύτερη μελέτη που έχει

γίνει μέχρι σήμερα στο θέμα της ικανοποίησης στη ζωή μας.


Η μελέτη κράτησε 85 χρόνια και περιλαμβάνει δείγματα από όλον τον κόσμο.

Ανατρέπει όλα τα δεδομένα στον χώρο της κοινωνικής μας συμπεριφοράς και

τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας ως μια χαρούμενη και ευτυχισμένη

οντότητα.

Ενδεικτικά οι άνθρωποι σε παγκόσμια κλίμακα, ξεκαθάρισαν τον ρόλο των

χρημάτων στην ζωή μας και είπαν ότι δεν τα θεωρούν απαραίτητα για την

ευτυχία μας.

Δήλωσαν ότι τους επαρκούν τα προς το ζην και τους ενδιαφέρει ο κοινωνικός

τους κύκλος, η υγεία τους, η ελευθερία να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις,

ευκαιρίες να μπορούν να συμβάλουν θετικά στην κοινότητά τους και τέλος να

αισθάνονται εμπιστοσύνη.

Προτιμούν η καλή ζωή να καθορίζεται από τους ίδιους και όχι από εξωτερικές

πηγές, όπως τα social media ή η πολιτική, για παράδειγμα.

Οι νέοι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς και καθορίζουν την ζωή τους από

διάφορες εικόνες που επιτρέπουν να τους πληροφορούν οι διάφορες

πλατφόρμες.

Το ερώτημα είναι, τι ακριβώς ψάχνουν οι άνθρωποι παντού; Τι τους γεμίζει; Τι

τους δίνει χαρά; Τι τους κάνει να θέλουν να συνεχίσουν με θάρρος; Τι τους

ενδυναμώνει;

Η μελέτη έδειξε καθαρά ότι οι άνθρωποι ψάχνουν καινούριες εμπειρίες που

να μπορούν να τις μοιράζονται με τους δικούς τους ανθρώπους. Ένα ταξίδι,

ένα θέατρο, μια βόλτα στη φύση μας ικανοποιεί και μας γεμίζει, ενώ

συγχρόνως συμβάλλει στην καλή μας υγεία.

Το παράδειγμα που έδωσε ο καθηγητής είναι ότι η μοναξιά είναι τοξική για

τον άνθρωπο, του δημιουργεί stress, επιδρά αρνητικά στη ζωή του και

ισοδυναμεί με το κάπνισμα από μισό πακέτο τσιγάρα.

Αυτό που μας κρατάει ζωντανούς είναι η στενή σχέση με έναν δικό μας

άνθρωπο. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτές οι σχέσεις είναι πάντα στρωμένες και

χωρίς θέματα. Εάν, όμως, φροντίσουμε να έχουμε σεβασμό και στοργή, με

άλλα λόγια αγάπη, τότε μπορούμε να ξεπεράσουμε τα θέματά μας και να

συνεχίσουμε τις σχέσεις μας βελτιώνοντας συνέχεια την ποιότητα της ζωής

μας.


Καθώς μεγαλώνουμε και με όλη την πείρα ζωής που έχουμε συσσωρεύσει,

αξιολογούμε τα πράγματα και τις καταστάσεις διαφορετικά, δίνοντας

σημασία στις ωραίες στιγμές, στις εικόνες που έχουν ζεστάνει την καρδιά μας,

γεγονότα που μας άγγιξαν ιδιαίτερα.


Έτσι η μελέτη έδειξε ότι τα αντικείμενα, όσο ακριβά και αξιόλογα είναι, τόσο

δεν παίζουν ρόλο στην ευτυχία μας. Οι εμπειρίες όμως, μας καθιστούν

χαρούμενους, και προσθέτουν χρόνια και νόημα στη ζωή μας.

Πως μαθαίνουμε τις σχέσεις;


Οι άνθρωποι που πήραν μέρος στην μελέτη έστειλαν το εξής μήνυμα: να

είμαστε φιλικοί και κοινωνικοί, να μιλάμε στους γύρω μας, να τους βοηθάμε

αν χρειαστεί. Ο Dalai Lama είπε ότι οι «σοφοί – εγωιστές», φροντίζουν τους

άλλους και με αυτό εννοεί ότι όταν βοηθάμε τους άλλους, βοηθάμε και τον

ίδιο τον εαυτό μας.


Όσο για τον ρόλο της θρησκείας, παραμένει ουδέτερος όσων αφορά την

ευτυχία μας, είναι όμως χρήσιμη όταν έρθουν δύσκολες καταστάσεις και

έχουμε την ανάγκη της.


Εν κατακλείδι, η ανθρώπινη επαφή είναι η μεγαλύτερη πηγή ευτυχίας. Η

τεχνολογία έχει την δύναμη να μας απομονώσει.


Όλα αυτά βρίσκονται στο βιβλίο «The Good Life» γραμμένο από τους Robert

Waldinger, MD και Marc Schulz, PhD.


Για τους αγγλομαθείς, παραθέτω το βίντεο όπου μιλάει ο καθηγητής για την

μελέτη και τα ενδιαφέροντα αποτελέσματα της.





Το βιβλίο στην αγγλική γλώσσα βρίσκεται εδώ


- της Νένας Μεϊμάρη 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mary Elizabeth Frye “Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις. Δεν είμαι εκεί…” / Για τον Μάκη Λιόλιο, που έφυγε

 Το ποίημα είναι αρχικά γραμμένο για τα άτομα που χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μπορεί, ωστόσο, να "αγγίξει" τον καθένα μας που βιώνει την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν κοιμάμαι.  Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσούν.  Είμαι το διαμάντι που λάμπει στο χιόνι. Είμαι το φως του ήλιου σε ωριμασμένο σιτάρι.  Είμαι η ήπια φθινοπωρινή βροχή.  Όταν ξυπνάς το πρωί  Είμαι η γρήγορη βιασύνη Από ήσυχα πουλιά σε κυκλική πτήση.  Είμαι τα μαλακά αστέρια που λάμπουν τη νύχτα. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα Πηγή: faretra.info - ιστοσελίδα Νένα Μεϊμάρη 

Στηρίζουμε τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης μας για το καλό όλων μας!!!

Πώς Επωφελούνται τα Παιδιά Όταν Επισκέπτονται την Τοπική Δημοτική Βιβλιοθήκη ; Η τοπική δημοτική βιβλιοθήκη αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς θεσμούς που συμβάλλει στην ανάπτυξη της μάθησης και της προσωπικότητας των παιδιών. Ειδικά στις μέρες μας, όπου η τεχνολογία και οι ψηφιακές πλατφόρμες κυριαρχούν, οι βιβλιοθήκες προσφέρουν έναν αδιαμφισβήτητο χώρο για δημιουργική μάθηση, ψυχαγωγία και ανάπτυξη της φαντασίας. Η επίσκεψη στην τοπική βιβλιοθήκη έχει πολλά οφέλη για τα παιδιά, τόσο για την ακαδημαϊκή τους πρόοδο όσο και για την προσωπική τους εξέλιξη. Η βιβλιοθήκη είναι γεμάτη με βιβλία που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, από λογοτεχνία και ιστορία μέχρι επιστήμες και τέχνες. Όταν τα παιδιά επισκέπτονται τη βιβλιοθήκη, έχουν τη δυνατότητα να εξερευνήσουν νέες ιδέες και να ενισχύσουν τις αναγνωστικές τους δεξιότητες. Διαβάζοντας διαφορετικά είδη βιβλίων, αναπτύσσουν το λεξιλόγιό τους, βελτιώνουν την κατανόηση κειμένων και ενισχύουν τη σκέψη τους. Αυτό βοηθά στην καλύτερη προετ...

Αναμνήσεις

Νένα Μεϊμάρη Ετοιμάζομαι να βγω για δουλειές. Βάζω τη μαύρη μπλούζα μου και ξαφνικά βρίσκομαι στο Newbury street στη Βοστόνη. Δοκιμάζω μία μαύρη μπλούζα από το μαγαζί που πουλάει ποιοτικά second hand ενδύματα. Υπάρχουν πολλά με τις ετικέτες τους ακόμα επάνω, γιατί οι κυρίες που τα αγόρασαν δεν πρόλαβαν να τα φορέσουν. Τα βαρέθηκαν και τα δωρίζουν στο συγκεκριμένο μαγαζί, το οποίο δίνει μέρος των εσόδων σε διάφορες ανάγκες της πόλης. "Πάρ' την", μου λέει ο άντρας μου, "σου ταιριάζει". Και έτσι αγόρασα την μπλούζα. Η ανάμνηση είναι τόσο έντονη που με τραντάζει για λίγο. Δεν είμαι για τέτοια, λέω στον εαυτό μου και σφίγγω την καρδιά μου για να σταματήσω το επεισοδιο. Γιατί πρόκειται για επεισόδιο. Φοράω γρήγορα την μπλούζα και βγαίνω από το δωμάτιο. Δεν θα υποκύψω σ’ αυτήν την τρέλα, λέω στον εαυτό μου και βγαίνω βιαστικά έξω για τις δουλειές μου. Είμαι όμως εντυπωσιασμένη γιατί μου συνέβη κάτι το οποίο νόμιζα ότι τελείωσε στη φάση που βρίσκομαι τώρα.  «Μερικές φορ...

Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας [ποίημα σε μετάφραση της Ν.Μ.]

Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας της Mary Elizabeth Frye Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας Δεν βρίσκομαι εκεί. Δεν κοιμάμαι. Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσάνε Είμαι οι ανταύγειες από τα διαμάντια Που γυαλίζουν πάνω στο χιόνι. Είμαι οι ηλιαχτίδες πάνω στο ώριμο σιτάρι Είμαι η απαλή φθινοπωρινή βροχή. Όταν ξυπνάς στο σιωπηλό πρωινό Είμαι η βιαστική και ακλόνητη ορμή Από τα σιωπηλά πουλιά που πετούν ομαδικά. Είμαι τα απαλά αστέρια που λάμπουν την νύχτα. Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα. Μετάφραση από το αγγλικό κείμενο: Νένα Μεϊμάρη  Το ποίημα αυτό με συγκλόνισε πραγματικά και αποφάσισα να το συμμεριστώ μαζί σας. Είναι σαν να το έγραψε η ποιήτρια για 'μένα. Άρχισα να το αποστηθίζω, κάτι που δεν συνηθίζω να κάνω γενικά. Αλλά αυτές τις γραμμές δεν θέλω να τις χάσω. Θέλω να τις φωνάξω την άλλη φορά που θα βρίσκομαι μπροστά στον τάφο του αγαπημένου μου και να του τις πω από έξω. Όταν τα λόγια κάνουν επίθεση στην ψυχή σου, τότε εσύ...