Εδώ και λίγο καιρό ολοκλήρωσα την αυτοβιογραφία μου και μου έχουν κάνει επανειλημμένα την ερώτηση «γιατί την έγραψα» και γατί κάποιος που δεν είναι πολιτική προσωπικότητα, ηθοποιός ή σημαντικό πρόσωπο των σπορ τέλος πάντων, θέλει να εκθέσει τη ζωή του με τέτοιο τρόπο. Υπάρχουν λόγοι που γράφεις κάθε είδους γραφής. Υπάρχουν και ψυχολογικοί λόγοι. Ένα ποίημα εκφράζει τον ψυχικό σου κόσμο, μία ιστορία δείχνει τη φαντασία σου και η δημιουργική γραφή κάνει αυτό που λέει η ίδια η λέξη, δημιουργεί, γιατί ο άνθρωπος είναι από τη φύση του δημιουργικός. Στη δική μου αυτοβιογραφία ήθελα να αποδείξω στον εαυτό μου ότι υπάρχω ακόμη και δεν έχω φύγει μαζί με τον άντρα μου, γιατί έτσι ένιωθα ουσιαστικά. Ήθελα να δω μέσα μου τι κατόρθωσα ως γυναίκα αυτόνομη και όχι μόνο μαζί του. Συνειδητοποίησα ότι έψαχνα να βρω παρηγοριά στις αναμνήσεις μου. Ήταν μια ωραία εμπειρία, μου δίδαξε πολλά, το σημαντικότερο, είδα από την αρχή της ζωής μου αυτά που κατάφερα, την προσπάθεια που έκανα, τη δουλειά που πάτησα, τα ταξίδια που έκανα, τις γνωριμίες και τις εμπειρίες μου που έπαιξαν ρόλο στο ταξίδι αυτό της προσωπικής μου ζωής. Πολλά άτομα μου είπαν τη γνώμη τους, τι έμαθαν από εμένα, την πλευρά μου που δεν γνώριζαν, τον τρόπο που σκέφτηκα σε διάφορες φάσεις και πώς αντιμετώπισα τις εκπλήξεις που μου πρόσφερε η ζωή κατά διαστήματα. Μερικοί μου είπαν ότι γράφουν και τη δική τους ιστορία για να την αφήσουν στα παιδιά τους. Το θεωρώ εκπληκτικό. Όταν ήμουν μικρή, η γιαγιά μου μου έλεγε πάντα «αν ήξερα γράμματα θα έγραφα τη ζωή μου», προφανώς γιατί πέρασε πολλά ερχόμενη από τον Πόντο. Το έκανα εγώ γι’ αυτήν, γιατί και εγώ έζησα την ξενιτιά, σε καλή έκδοση βέβαια. Ίσως σκεφτείς και εσύ να γράψεις την ιστορία σου και να την δωρίσεις στα παιδιά σου, αν όχι όλη, ίσως ένα κομμάτι που σε άγγιξε ιδιαίτερα. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι ήταν μια θεραπευτική εμπειρία για μένα, με βοήθησε να «περπατήσω» τον πόνο μου, να τον ανοίξω σαν βεντάλια και να τον ζήσω σε βάθος βρίσκοντας έτσι λύσεις, νόημα και μία νέα κανονικότητα. Βέβαια αυτό έγινε μαζί με άλλα βοηθήματα συγχρόνως, όπως μουσική, ψυχοθεραπεία, διάβασμα και συναναστροφή με ανθρώπους της εμπιστοσύνης μου. Αν πάλι δεν θέλετε μία τέτοια πρόκληση, τότε μπορείτε να διαβάζετε βιογραφίες όπου θα δείτε τι κάνουν οι άλλοι άνθρωποι στη δική τους ζωή. Για μένα η διαδικασία αυτή ήταν ένα μάθημα από μόνο του!!
Νένα Μεϊμάρη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου