Κουβαλάμε για πάντα ένα κομμάτι τους!!!

Νένα Μεϊμάρη

Η σειρά ονομάζεται ''1883'' και προβάλεται στο Netflix. Σπάνια  παρακολουθώ σειρές αλλά η συγκεκριμένη έχει να κάνει με την Αμερικανική Δύση, κάτι που με ενδιαφέρει εδώ και χρόνια. Έχω ταξιδέψει στα περισσότερα μέρη στα οποία αναφέρεται η σειρά και αποφάσισα να την παρακολουθήσω.

Η ιστορία έχει να κάνει με την οικογένεια Dutton, η οποία προσπαθεί να ξεγύγει από τη φτώχεια, να διασχίσει την τεράστια πεδιάδα της χώρας και να φτάσει στην Μοντάνα όπου θα της δοθεί μεγάλη έκταση γης και καλύτερες ευκαιρίες διαβίωσης. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουν όλοι στην οικογένεια. Την ιστορία διηγείται η κόρη της οικογένειας, η Elsa, ένα κορίτσι ατίθασο που δεν μπαίνει στα καλούπια της εποχής. Φανταστείτε την θέση της γυναίκας στην Αμερική του 1883 όπου - στην καλύτερη περίπτωση - ήταν υποχείριο του άντρα της.  Η Elsa, όμως, έχει τη δική της έντονη και δυναμική προσωπικότητα και παίρνει μόνη της τις περισσότερες αποφάσεις για τον εαυτό της. Γι’ αυτό και ερωτεύεται ένα νεαρό γελαδάρη ο οποίος σκοτώνεται σε μία μάχη με κακούργους, πράγμα πολύ κοινό για την εποχή. Η Elsa συμπεριφέρεται σαν μία κανονική χήρα, δεν μιλάει, δεν τρώει, δεν κοιμάται, αποφεύγει τις παρέες, τη χαρά της ζωής και προσπαθεί να βρει παρηγοριά στην άγρια δύση. Αυτή την συμπεριφορά την παρατηρεί ο αρχηγός του καραβανιού, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την ομαλή ροή του ταξιδιού και την πλησιάζει να της μιλήσει με την δική του πείρα. ''Καταλαβαίνω τι περνάς'', της λέει, ''γιατί και εγώ έχασα αγαπημένα μου πρόσωπα, την γυναίκα μου και την κόρη μου. Όταν χάνουμε κάποιον δικό μας που αγαπάμε πολύ, ένα κομμάτι του εαυτού μας φεύγει μαζί τους. Ένα όμως κομμάτι δικό τους μένει μαζί μας για πάντα. Και ξέρεις τι με κάνει να συνεχίσω την ζωή μου;'' της λέει. ''Η γυναίκα μου, η Έλεν, ήθελε πάντα να μετακομίσουμε στην Δύση και συγκεκριμένα στο Όρεγκον και να ζούμε κοντά στον ωκεανό αλλά πέθανε και δεν πρόλαβε να τον δει. Εγώ όμως θα φτάσω μέχρι εκεί και θα της τον δείξω, αυτός είναι ο σκοπός μου και με βοηθάει να συνεχίσω''. Ειλικρινά σας λέω φίλες μου, πρώτη φορά άκουσα, τέτοιο πράγμα. Πρώτη μου φορά και το βρήκα συγκλονιστικό. Γιατί ουσιαστικά αυτό συμβαίνει και μας ωθεί πολλές φορές να κάνουμε κάτι σε συνέχεια με αυτό που σχεδιάσαμε, μιλήσαμε, συμφωνήσαμε με τον δικό μας άνθρωπο. Αλλά τουλάχιστον εγώ, δεν το κατάλαβα έτσι ώσπου το άκουσα παρακαλουθώντας τη σειρά αυτή. Και συγκινήθηκα πολύ. Τελικά ο αρχηγός έφτασε με χίλιες δυσκολίες στον ωκεανό, κάθησε μπροστά στην αφρισμένη θάλασσα και είπε:''‘Έλεν είναι πανέμορφη, δες πόσο όμορφη είναι!!!''.

 Κουβαλάμε ένα κομμάτι τους για πάντα και ας χάσαμε ένα δικό μαςωμε την απώλειά τους. Καθώς το ανέλυσα και το άφησα να μπει στο νου και στην καρδιά μου, ένιωσα μια σταλαγματιά παρηγοριάς, λίγη ελπίδα, ένα μικρό φωτάκι, κάτι όμορφο να με περιτριγυρίζει. Όσο για την σειρά, την αγάπησα πραγματικά γιατί με ταξίδεψε σε μέρη που είδα με τα μάτια μου και άγγιξα με τα χέρια μου. ''1883'', η σειρά που θα μας θυμίσει ότι δεν μένουμε στα ίδια, δεν αφήνουμε τις δυσκολίες της ζωής να μας καταβάλουν, δε σταματάμε να προσπαθούμε για το καλύτερο, να ονειρευτούμε μια καλύτερη ζωή, να δούμε την γοητεία του αύριο!!!