Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τις σκέψεις δεν τις πολεμάς. Τις αγνοείς τις σκέψεις.


Τις σκέψεις δεν τις πολεμάς.

Τις αγνοείς τις σκέψεις.


Με τις σκέψεις δε συζητάς.
Τις αγνοείς τις σκέψεις.

Τις σκέψεις δεν τις ωραιοποιείς.
Τις αγνοείς τις σκέψεις.

Φαντάσου πως οδηγάς ένα ποδήλατο. Και την ώρα που οδηγάς, διάφοροι περαστικοί δεξιά και αριστερά φωνάζουν το όνομά σου…
Αν εσύ γυρνάς το κεφάλι σου για να τους δεις, ή για να τους απαντήσεις, θα τον χάσεις τον έλεγχο. Θα τα φας τα μούτρα σου.

Έτσι και στη ζωή.
Φωνάζουν οι σκέψεις. Ενοχλούν. Δε σταματούν ποτέ.
Εσύ όμως, μην δίνεις σημασία.
Εσύ μην γυρνάς το κεφάλι για να τις δεις.
Εσύ στο δρόμο σου.
Εσύ μόνο μπροστά προχώρα.
Μείνε συγκεντρωμένος στης ζωής σου το σκοπό…

Πολλές φορές, μια απλή συζήτηση, με τους λογισμούς, είναι αρκετή για να χάσεις τον έλεγχο ολοκληρωτικά.

Πολλές φορές, μια απλή συζήτηση με τους λογισμούς είναι αρκετή για να τα φας, για τα καλά τα μούτρα. 

Πηγή: Ψυχολόγος M.Sc. Ελευθεριάδης Ελευθέριος - facebook

Νένα Μεϊμάρη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mary Elizabeth Frye “Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις. Δεν είμαι εκεί…” / Για τον Μάκη Λιόλιο, που έφυγε

 Το ποίημα είναι αρχικά γραμμένο για τα άτομα που χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μπορεί, ωστόσο, να "αγγίξει" τον καθένα μας που βιώνει την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν κοιμάμαι.  Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσούν.  Είμαι το διαμάντι που λάμπει στο χιόνι. Είμαι το φως του ήλιου σε ωριμασμένο σιτάρι.  Είμαι η ήπια φθινοπωρινή βροχή.  Όταν ξυπνάς το πρωί  Είμαι η γρήγορη βιασύνη Από ήσυχα πουλιά σε κυκλική πτήση.  Είμαι τα μαλακά αστέρια που λάμπουν τη νύχτα. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα Πηγή: faretra.info - ιστοσελίδα Νένα Μεϊμάρη 

4 Σεπτεμβρίου, 2024

 Και τελείωσε το καλοκαίρι, όπως τελειώνουν όλα μία μέρα. Τι καλοκαίρι ήταν και αυτό; Ζέστη, υγρασία και ένα κλίμα βαρύ και αφόρητο που σε μετέφερε χωρίς να το θέλεις στη Λουιζιάνα!!  Τον χρόνο μου τον πέρασα πίσω μπρος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης μου, όπου έκανα εθελοντική δουλειά στο πρόγραμμα ανάγνωσης. Ο δικός μου ρόλος ήταν να τηλεφωνώ τους γονείς και να τους ενημερώνω σε ποιο γκρουπάκι θα είναι το παιδάκι τους. Ήταν μία πολύ καλή εμπειρία για μένα, μου έκανε καλό να παρατηρώ τα παιδιά και να βρίσκομαι μέσα σε βιβλία, πράγμα που με τρελαίνει!!!  Είχα επίσης την χαρά να δεχτώ τη οικογένειά μου από τον Καναδά, με όλα τα παιδιά και τους φίλους τους. Είναι υπέροχα τα παιδιά μας καθώς επίσης και αυτά που βρίσκονται εδώ. Αποφάσισα να τους βγάλω όλους έξω για ένα γεύμα σε ένα ευχάριστο εστιατόριο και να περάσουμε ποιοτικό χρόνο μαζί. Περιττό να αναφέρω πόσο επώδυνο ήταν για μένα να τους δεχτώ μόνη μου, κάτι που έκανα για πρώτη φορά μετά την απώλειά μου. Δεν είναι εύκο...

Η θεραπευτική δύναμη της κηπουρικής: Πώς η ενασχόληση με τη γη ανακουφίζει το νου

  Η κηπουρική, μια ταπεινή δραστηριότητα με ρίζες βαθιές στον ανθρώπινο πολιτισμό, αποδεικνύεται εξαιρετικά πολύτιμη για την ψυχική ισορροπία. Ενώ η επιστήμη αναζητά μηχανισμούς για την κατανόηση και καταπολέμηση του στρες, η επαφή με το έδαφος, το φως και τα ζωντανά φυτά προσφέρει έναν δρόμο χαμηλού κόστους, υψηλής αποτελεσματικότητας και εγγενούς νοήματος. Η κηπουρική, μια ταπεινή δραστηριότητα με ρίζες βαθιές στον ανθρώπινο πολιτισμό, αποδεικνύεται εξαιρετικά πολύτιμη για την ψυχική ισορροπία. Ενώ η επιστήμη αναζητά μηχανισμούς για την κατανόηση και καταπολέμηση του στρες, η επαφή με το έδαφος, το φως και τα ζωντανά φυτά προσφέρει έναν δρόμο χαμηλού κόστους, υψηλής αποτελεσματικότητας και εγγενούς νοήματος. Η βιολογία της επαφής με το έδαφος Η αλληλεπίδραση με το χώμα κατά τη διάρκεια της φροντίδας των φυτών, είναι και μια διαδικασία αλληλεπίδρασης με το μικροβίωμα του περιβάλλοντος. Έρευνες δείχνουν ότι συγκεκριμένοι μικροοργανισμοί του εδάφους, όπως το  Mycobacterium vacc...

Ορχιδέες του Ολύμπου και άλλα αγριολούλουδα! Η "Λογοτεχνική παρέα Κατερίνης -Σελιδοδείκτες" κοντά και ανάμεσα στους θησαυρούς της γης μας

  Στους πρόποδες του Ολύμπου πραγματοποίησαν τη συνάντηση του Μαίου οι ΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΕΣ, η «Λογοτεχνική Παρέα Κατερίνης». Στην συνάντηση του Μαϊου,  αναγνώστηκαν ποιήματα για τα αγριολούλουδα και τις άγριες ορχιδέες του Ολύμπου. "Κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα"  (Δ. Σολωμός, Ελεύθεροι πολιορκημένοι, Ο Πειρασμός, Γ Σχεδίασμα).  Το συναίσθημα βρίσκει ελεύθερο πεδίο στο ανοιξιάτικο βουνό και όλη αυτή η ομορφιά της φύσης δίνει τις απαντήσεις γιατί οι αρχαίοι μας πρόγονοι διάλεξαν αυτή τη γη, αυτό το μυθικό βουνό, τον Όλυμπο και την Πιερία για κατοικία τους. Η ζωγραφική είναι ποίηση που σωπαίνει και η ποίηση είναι ζωγραφική που μιλά (“την μεν ζωγραφίαν ποίησην σιωπώσαν, τη δε ποίηση ζωγραφίαν λαλούσαν”), μας λέει σ’ ένα απ’ τα επιγράμματά του ο Σιμωνίδης ο Κείος. Και με αυτό στον νου μου, αναρωτιέμαι αν τα ποιήματα και οι ζωγραφιές, μπορούν να αποδώσουν αυτό που βλέπουμε. Το σίγουρο είναι ότι είτε με την ποίηση είτε με τη ζωγραφική, τα λουλούδια δε θα πεθάνου...