Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η δική μου γιορτή

 Η αλήθεια είναι ότι δεν εννοούσα "Καλό μήνα" με τα τριαντάφυλλα στον fb τοίχο μου. Το συγκεκριμένο λουλούδι σημαίνει γιορτή για μένα. Συνήθως γιορτάζω κάτι όταν το παρουσιάζω. Και συνήθως δεν εύχομαι "καλό μήνα" γιατί περιμένω να είναι καλός, άσχετα αν πολλές φορές δεν είναι. Σας ευχαριστώ πολύ, όμως, για τις όμορφες ευχές σας, για έναν καλό μήνα και καλές γιορτές. God only knows πόσο ανάγκη έχουμε όλοι μας για καλά πράγματα στη ζωή μας. Τα σημερινά τριαντάφυλλα γιορτάζουν τα 5 χρόνια από την απώλεια του Ιγνάτιου αλλά και πάλι δεν γιορτάζω την ημερομηνία. Αυτό το έκανε ένας στενός, οικογενειακός  μας φίλος και έγραψε πολύ καλύτερα πράγματα από εμένα. Συγκινητικά και αληθινά, βγάζοντάς τα μέσα από την καρδιά του. Τον ευχαριστώ πάρα πολύ γιατί δεν ξεχνάει ποτέ. Η φωτογραφία είναι για μένα συμβολική και έντονη, να μου θυμίσει τον αγώνα μου τόσα χρόνια, αν και άνισος, την προσωπική μου δουλειά μέρα νύχτα για να τα βγάλω πέρα, την προσπάθεια να φέρω εις πέρας το χαρτοβασίλειο που επικρατεί τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Αμερική, μήνες ολόκληρους να ασχολούμαι με ακαταλαβίστικες λεπτομέρειες, με τα πάνω και τα κάτω, τις πιο πολλές φορές κάτω, με τα δύσκολα και τα εύκολα, τις περισσότερες φορές δύσκολα, με ό,τι συνεπάγεται σε πρακτικό επίπεδο αυτή η διαδικασία σημαίνει σε πρακτικό επίπεδο. Ο δρόμος είναι στενός και απίστευτα σκληρός για όλες εμάς που βρεθήκαμε στην κατάσταση αυτή. Αλλά, όπως συνηθίζω να υπενθυμίζω στις χήρες μέσα από το blog μου, τα καταφέρνουμε και θα συνεχίσουμε την προσπάθειά μας μέχρι το τέλος. Οι δυνάμεις μας, σωματικές και ψυχικές, εμφανίζονται την κατάλληλη στιγμή και καθώς τις έχουμε ανάγκη. Θεωρώ λοιπόν πολύ σημαντικό να γιορτάζουμε με διάφορους τρόπους την νίκη μας όσο μικρή και ασήμαντη μπορεί να είναι. Τα σημερινά τριαντάφυλλα, τα οποία έχω δεχτεί άπειρες φορές στη ζωή μου, είναι για μένα. Καλό μήνα να έχουμε, πρωτίστως με υγεία και μετά, αν είναι δυνατόν, με αγάπη και χαρά!!!

Νένα Μεϊμάρη 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Απώλεια – Γενικές σημειώσεις

   Η απώλεια μπορεί να έρθει σε πολλές μορφές. Εμείς γνωρίζουμε την απώλεια του άντρα μας, που είναι το άλλο μας "μισό", η προέκταση του εαυτού μας. Έφυγε και καλούμαστε να συνεχίσουμε μόνες μας. Με τον καλύτερο τρόπο που μπορούμε. Πενθούμε με τον δικό μας μοναδικό τρόπο. Στην ουσία θα χάσουμε το νόημα της ζωής μας, έτσι όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Θα χρειαστεί να βρούμε άλλο νόημα για να συνεχίσουμε με νέα κανονικότητα. Αυτό οδηγεί συχνά σε διαταραχή και συγκεκριμένα σε ένα είδος άγχους.  Ο Cabor Mate στο βιβλίο του «Όταν το σώμα λέει όχι» ρωτάει: "Πώς γίνεται να δημιουργούνται τόσα προβλήματα όταν απουσιάζει κάποιος η κάτι; Πρέπει να υπάρχει μία βιολογία της απώλειας, και πρέπει να την ανακαλύψουμε". Στο ίδιο βιβλίο διαβάζουμε: "Τα στρεσογόνα ερεθίσματα υποδηλώνουν ότι κάτι λείπει 'ή πρόκειται να εξαφανιστεί και αυτό το κάτι είναι σημαντικό και επιθυμητό από τον οργανισμό". Τέλος πάντων... η απώλεια γίνεται και ένα είδος ναρκωτικού. Δε θέλεις να εί...

Αγαπητές μου φίλες και φίλοι, σας εύχομαι ολόψυχα Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση, με την ελπίδα το φως να κερδίσει το σκοτάδι!

  Νένα Μεϊμάρη

Εθισμός στο πένθος!

Νένα Μεϊμάρη Με μεγάλο ενδιαφέρον αγόρασα το βιβλίο “Becoming Supernatural” του DR JOE DISPENZA, στα Ελληνικά. (Πώς συνηθισμένοι άνθρωποι κάνουν το ακατόρθωτο). Όπως λέει και ο Tony Robbins: «Ο Dr Joe Dispenza μας δείχνει πώς να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να ζήσουμε μια εξαιρετική ζωή». Δεν έχω τελειώσει ακόμα όλο το πόνημα αλλά από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου βρήκα την απάντηση που ψάχνω εδώ και 5 χρόνια στην ερώτηση: «Γιατί με το που ξυπνάω κάθε πρωί πηγαίνω στις ίδιες σκέψεις της απώλειας;». Γιατί δεν μπορώ να ξεφύγω έστω και ένα πρωινό για τόσο καιρό και ας το έχω προσπαθήσει μερικές φορές. Ο Dr Dispenza μας εξηγεί ότι όταν έχουμε εθιστεί σε "κάτι", αυτό το κάτι μας δημιουργεί συναισθήματα τόσο έντονα που γινόμαστε ένα με αυτά και έτσι καθίσταται ως φυσική πραγματικότητα. Με άλλα λόγια έχουμε εθιστεί σοβαρά σε αυτήν την κατάσταση και έτσι βρισκόμαστε σε επίπεδο επιβίωσης. Τώρα βέβαια όλοι γνωρίζουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να σπάσουμε συνήθειες και να πετάξουμε τον όπο...

Πώς το τραύμα μπορεί να γίνει ο δάσκαλός μας και να μας κάνει σοφότερους. Ακούστε τον Gabor Mate με ελληνικούς υπότιτλους.

  Νένα Μεϊμάρη