Γιορτή της μητέρας σήμερα, (Happy mother's day) όπως λέμε στην άλλη μου πατρίδα ακόμη και εμείς που δεν είμαστε μητέρες. Το λέμε αυτό ιδιαίτερα εμείς που δεν είμαστε μητέρες γιατί το νιώθουμε στις φλέβες μας με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Όχι γιατί μας πονάει και μας ενοχλεί συνήθως έτσι όπως νομίζουν οι άλλοι, αλλά γιατί έχει έντονη σημασία στη δική μας ζωή. Πάρτε για παράδειγμα εμένα σήμερα το πρωί που ξύπνησα αργά στο άδειο μου σπίτι, άνοιξα τα παράθυρα να μπεί ο ήλιος, να ομορφαίνει την κατάσταση και χτύπησε η πόρτα μου. Δέχτηκα ένα δώρο για τη γιορτή της μητέρας από το παιδί της καρδιάς μου via Europe. Τώρα να μη με αγγίξει αυτό βαθιά, τι λέτε;; Καθώς θαυμάζω το δώρο μου χτυπάει η πόρτα ξανά και δέχομαι το δεύτερο δώρο μου, ένα σπιτικό λικέρ από άγρια μούρα, που γνωρίζω την απέραντη αξία του ως θεραπευτικό concoction!! Χαμογελάω γιατί ξέρω το σενάριο, το είδα πολλές φορές στη ζωή μου. Αυτό κάνει η ζωή και το κάνει πολύ συχνά για να μη σου ξεφύγει, μπορεί να σου πάρει κάτι αλλά φροντίζει να σου δώσει κάτι άλλο στη θέση του, για να νιώσεις ισορροπημένη και όχι κρεμασμένη στο κενό. Δεν της αρέσει να μας βλέπει στο κενό, θα ήταν άδικο και αυτό που δεν αντέχει η ζωή είναι η αδικία. Κοιτάζω το ρολόι, μεσημέρι είναι ακόμα, ποιος ξέρει τι θα δω μέχρι το βράδυ στη γιορτή της μητέρας σήμερα, σκέφτομαι και χαμογελάω!! Καλή μέρα σε όλες τις μητέρες, σε αυτές με παιδιά και ιδιαίτερα σε αυτές χωρίς παιδιά!!!
Νένα Μεϊμάρη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου