Omaima Al – Khamis
ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ
Στο δωμάτιο του παππού μου υπήρχε πάντα ψωμί από αλεύρι, φρέσκοιχουρμάδες και κανάτες γλυκού νερού αρωματισμένου με γύρη από άνθη χουρμαδιάς. Η μητέρα μου έλεγε πως όταν είχε φτάσει από το Αλ Αφλάτζ, νεαρή νύφη, έκλαιγε φοβισμένη κι ο παππούς μου της έβαλε ένα κομμάτι αλ μαν ουά αλ σάλουα, το γλύκισμα με χαλβά και ξηρούς καρπούς στο χέρι, λέγοντας: «Γλείψ’ το, σιγά σιγά. Γιατρεύει τις πληγές της καρδιάς».
Νένα Μεϊμάρη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου