Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Επέστρεψαν από τη Σουηδία για να δημιουργήσουν μια διαφορετική second-hand επιχείρηση

 

Άφησαν την Ελλάδα πριν από δέκα χρόνια, για να διεκδικήσουν ένα καλύτερο επαγγελματικό μέλλον και να αποκτήσουν διεθνώς αναγνωρισμένα προσόντα και εμπειρία.

Η Ράνια Σαμαρά και ο Γιώργος Παραλικίδης κατάφεραν γρήγορα να πετύχουν τους στόχους τους. Στη Στοκχόλμη, η Ράνια έγινε μια περιζήτητη επαγγελματίας στον χώρο της διαφήμισης και ο Γιώργος ένας εξαιρετικά καλά αμειβόμενος και πολύτιμος προγραμματιστής. Δεν ήταν όμως αυτό αρκετό για να τους κρατήσει μακριά από την Ελλάδα. Η Ράνια στη Σουηδία, ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τον κόσμο των second-hand αγορών και της ιδέας «να μην πάει τίποτα χαμένο» και σταδιακά μέσα της, γεννήθηκε η επιθυμία να ασχοληθεί επαγγελματικά με αυτό τον τομέα και να επιστρέψει στην Ελλάδα.

Έτσι και εν μέσω πανδημίας, πήραν τη μεγάλη απόφαση να επιστρέψουν στη Θεσσαλονίκη και το «decluttering», δηλαδή το ξεσκαρτάρισμα που έκανε η Ράνια στο σπίτι της και όταν ερχόταν στην πόλη της και στο σπίτι της μητέρας της, να αποτελέσει κομμάτι της καθημερινότητας της. Με κύριο στόχο της, όλα αυτά που συγκεντρώνουμε όταν καθαρίσουμε τα σπίτια μας και τις ντουλάπες μας, να έχουν κάποιον προορισμό. Επέστρεψαν στην Ελλάδα και πριν από λίγους μήνες δημιούργησαν μια επιχείρηση που μπορεί κάποιος να προσφέρει ρούχα, αξεσουάρ και βιβλία που πλέον δεν χρειάζεται, σε ανθρώπους που πραγματικά τα έχουν ανάγκη, αλλά και αν το επιθυμεί να τα μεταπουλήσει, να τους δώσει νέα ζωή και απλά να αλλάξουν ιδιοκτήτη και όχι να καταλήξουν σε κάποιον κάδο απορριμμάτων.

Ένα όνειρο που έγινε πράξη

«Αυτό ήταν το όνειρο μου και χαίρομαι που το κάνουμε πράξη, βήμα βήμα βασισμένοι σε όλα όσα γνωρίσαμε στην Σουηδία», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Ράνια Σαμαρά και τονίζει πως, «σίγουρα δεν το μετανιώσαμε παρόλες τις αλλαγές που έπρεπε να κάνουμε στη ζωή μας. Οι φίλοι και η οικογένεια χάρηκαν πολύ γιατί δεν περίμεναν την επιστροφή μας. Η πόρτα της Σουηδίας παραμένει ανοιχτή και μετά από μια δεκαετία τη θεωρούμε και εκείνη σπίτι μας, όμως τώρα είμαστε πίσω στην Καλαμαριά όπου μεγαλώσαμε και προσπαθούμε να φτιάξουμε κάτι όμορφο. Ο Γιώργος ασχολείται με όσα αφορούν το διαδίκτυο και εγώ με όλα τα υπόλοιπα. Στην ομάδα μας εντάξαμε και την παιδική μου φίλη την Κάλλη, η οποία έκανε επίσης αλλαγή καριέρας, μέχρι πριν από τέσσερις μήνες δούλευε σαν φαρμακοποιός».

Σημαντικό το οικολογικό και φιλανθρωπικό αποτύπωμα δωρεάς και ανακύκλωσης αντικειμένων

Αναφερόμενη η ίδια στο οικολογικό και φιλανθρωπικό αποτύπωμα της εταιρείας που έχει δημιουργήσει, υπογράμμισε ότι, «χωρίς τους συνεργάτες ο κύκλος δεν κλείνει (cirkel σημαίνει κύκλος στα Σουηδικά). Για μένα το κομμάτι της δωρεάς και της ανακύκλωσης είναι εξίσου σημαντικό με την μεταπώληση και θέλουμε να βεβαιωθούμε ότι τίποτα δεν πάει χαμένο. Είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με τους συνεργάτες μας, όπως είναι το ”Χαμόγελο του Παιδιού” και η ”Πράξη αγάπης” και θέλουμε να είμαστε βέβαιοι ότι όσα τους προωθούμε τα χρειάζονται. Για τον λόγο αυτό, στόχος μας είναι να διευρύνουμε το δίκτυο συνεργατών μας, για να μπορούμε μαζί να διαχειριστούμε μεγαλύτερο όγκο και διαφορετικές κατηγορίες αντικειμένων. Ευελπιστούμε μαζί τους να οργανώσουμε στο μέλλον event, εκπαιδευτικά σεμινάρια και εργαστήρια επανάχρησης υλικών. Όλα είναι σημαντικά για να αλλάξουμε σταδιακά το τοπίο στην αγορά του secondhand στην Ελλάδα».

Η διαδικασία που μπορεί κάποιος να ακολουθήσει όπως περιγράφει η νεαρή επαγγελματίας είναι απλή. «Δεχόμαστε προς το παρόν τρεις κατηγορίες αντικειμένων (ρούχα, αξεσουάρ και βιβλία). Αφότου παραλάβουμε την τσάντα Cirkel γεμάτη, ακολουθούμε διαδικασία διαλογής και αποφασίζουμε τι μπορεί να μεταπωληθεί και τι θα δωριστεί και θα ανακυκλωθεί μέσω των συνεργατών μας. Ότι αποφασίσουμε ότι θα πουληθεί καθαρίζεται και φωτογραφίζεται επαγγελματικά και εφόσον κάτι πουληθεί στο κατάστημα ή διαδικτυακά, ο αρχικός του ιδιοκτήτης παίρνει ένα μερίδιο. Η υπηρεσία πώλησης είναι διαθέσιμη μόνο εντός νομού Θεσσαλονίκης για λόγους διαχείρισης, ευελπιστούμε να μπορούμε να εξυπηρετήσουμε και την υπόλοιπη Ελλάδα στο μέλλον. Στόχος μας είναι να κάνουμε την αγορά second hand εξίσου ελκυστική και ευχάριστη με το να αγοράζεις πρώτο χέρι. Τα αντικείμενα είναι μοναδικά, και έχουν ιστορία όπως και εμείς. Βέβαια είμαστε ακόμα στη αρχή, η πλατφόρμα και το φυσικό μας κατάστημα άνοιξε τον περασμένο Μάιο, ήδη όμως έχουν θετική ανταπόκριση από τον κόσμο», εξηγεί με ένα πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης.

«Σημαντικό κεφάλαιο η ζωή μας στη Σουηδία»

Όπως η ίδια σημειώνει, η ζωή στη Σουηδία αποτελεί για αυτήν μια σημαντική εμπειρία και βάση για να χτίσει κάτι σημαντικό στη χώρα της. «Η προσαρμογή στη Σουηδία ήταν σχετικά εύκολη (πέρα από τη δυσκολία του καιρού) καθώς η χώρα είναι απίστευτα οργανωμένη και πολύ φιλόξενη στους ξένους. Εγώ σπούδασα Λογιστική και Χρηματοοικονομική στο Πανεπιστήμιο Μακεδονία και ο Γιώργος Πληροφορική. Στην Σουηδία εγώ αποφάσισα να συνεχίσω τις σπουδές μου στο μάνατζμεντ και τελείωσα ένα διετές πρόγραμμα στο Stockholm School of Economics. Το να βρούμε δουλειά εκεί απαίτησε θυσίες για εμένα, όπως εκμάθηση γλώσσας, απόκτηση πρακτικής εργασιακής εμπειρίας με χαμηλή ή και καθόλου πληρωμή. Ο κόπος βέβαια άξιζε και με το παραπάνω επειδή με το που αποδείξεις τις ικανότητες σου και την εργατικότητα σου, στη Σουηδία γίνεσαι πια περιζήτητος στην αγορά εργασίας. Μεγάλη προσφορά εργασίας, πολύ φιλικό εργασιακό περιβάλλον, φιλική σχέση με τα αφεντικά, εξέλιξη επαγγελματική χωρίς τρομερή πίεση», επισημαίνει.

Μπορεί η ζωή στη Σουηδία να ήταν ικανοποιητική όπως λέει η Ράνια, η πραγματική ευτυχία όμως βρίσκεται στην πόλη της, κοντά στους αγαπημένους της και ή ίδια πλέον θέτει νέους στόχους εισπράττοντας ήδη τον ενθουσιασμό όλων όσοι γνωρίζουν το εγχείρημα της. «Ο κόσμος μέχρι στιγμής αντιδρά με θετικό τρόπο και ενθουσιασμό. Ήταν κάτι που το ελπίζαμε και χαιρόμαστε που γίνεται. Στη Σουηδία τέτοιου τύπου κινήσεις και επιχειρήσεις είναι παγιωμένες εδώ και χρόνια, στην Ελλάδα είναι κάτι πρωτοποριακό», διευκρινίζει και με περισσή χαρά, εξηγεί πως, «ονειρευόμαστε έναν κόσμο όπου τίποτα δεν πάει χαμένο και όπου όλοι έχουν ότι χρειάζονται. Κάθε τι είναι μοναδικό και γίνεται μέρος ενός συνεχούς κύκλου, αλλάζοντας χέρια και μορφή. Επιθυμούμε να διευρύνουμε τις συνεργασίες μας, ώστε να διευρυνθεί και το αντίκτυπό μας, να πείσουμε τον κόσμο ότι το να αγοράζεις second hand είναι μια μοναδική εμπειρία που αξίζει να την υιοθετήσει και να προσθέσουμε επιπρόσθετες κατηγορίες αντικειμένων που διαχειριζόμαστε».

Πηγή: ιστοσελίδα enallaktikos.gr

Νένα Μεϊμάρη 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mary Elizabeth Frye “Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις. Δεν είμαι εκεί…” / Για τον Μάκη Λιόλιο, που έφυγε

 Το ποίημα είναι αρχικά γραμμένο για τα άτομα που χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μπορεί, ωστόσο, να "αγγίξει" τον καθένα μας που βιώνει την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν κοιμάμαι.  Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσούν.  Είμαι το διαμάντι που λάμπει στο χιόνι. Είμαι το φως του ήλιου σε ωριμασμένο σιτάρι.  Είμαι η ήπια φθινοπωρινή βροχή.  Όταν ξυπνάς το πρωί  Είμαι η γρήγορη βιασύνη Από ήσυχα πουλιά σε κυκλική πτήση.  Είμαι τα μαλακά αστέρια που λάμπουν τη νύχτα. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα Πηγή: faretra.info - ιστοσελίδα Νένα Μεϊμάρη 

Κουβαλάμε για πάντα ένα κομμάτι τους!!!

Νένα Μεϊμάρη Η σειρά ονομάζεται ''1883'' και προβάλεται στο Netflix. Σπάνια  παρακολουθώ σειρές αλλά η συγκεκριμένη έχει να κάνει με την Αμερικανική Δύση, κάτι που με ενδιαφέρει εδώ και χρόνια. Έχω ταξιδέψει στα περισσότερα μέρη στα οποία αναφέρεται η σειρά και αποφάσισα να την παρακολουθήσω. Η ιστορία έχει να κάνει με την οικογένεια Dutton, η οποία προσπαθεί να ξεγύγει από τη φτώχεια, να διασχίσει την τεράστια πεδιάδα της χώρας και να φτάσει στην Μοντάνα όπου θα της δοθεί μεγάλη έκταση γης και καλύτερες ευκαιρίες διαβίωσης. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουν όλοι στην οικογένεια. Την ιστορία διηγείται η κόρη της οικογένειας, η Elsa, ένα κορίτσι ατίθασο που δεν μπαίνει στα καλούπια της εποχής. Φανταστείτε την θέση της γυναίκας στην Αμερική του 1883 όπου - στην καλύτερη περίπτωση - ήταν υποχείριο του άντρα της.  Η Elsa, όμως, έχει τη δική της έντονη και δυναμική προσωπικότητα και παίρνει μόνη της τις περισσότερες αποφάσεις για τον εαυτό της. Γι’ αυτό και ερωτεύεται ένα νεαρό γελ...

Ποιήματα για την....απώλεια

  Λούλα Αναγνωστάκη, «Χάθηκα μες τη ζωή μου,  χάθηκες μες τη βροχή…» «Αύγουστος… ήλιος στη παραλία… Φεύγουν τα πλοία… σ’ άλλα νησιά… Φεύγουν οι φίλοι… φεύγουν τα πλοία… Μια ησυχία στην ερημιά… Χάθηκα… χάθηκα μες’ τη ζωή μου… Χάθηκες… χάθηκες μες’ τη βροχή… Σβήσανε τα φώτα στη παραλία… Ηρθ’ ο Σεπτέμβρης… ηρθ’ η βροχή… Φεύγαν οι φίλοι… φεύγαν τα πλοία… πήγε χαμένη η εκδρομή… Χάθηκα… χάθηκα μεσ’ τη ζωή μου… Χάθηκες… χάθηκες μεσ’ τη βροχή…» Σωτήρης Παστάκας,  «Προτού χάσω το κορμί μου» «Προτού χάσω το κορμί μου έχασα το μυαλό μου- Πάμε πάλι: Πριν χάσω το μυαλό μου Έχασα το κορμί μου- Απ’ την αρχή: Έχασα το μυαλό μου. Έχασα το κορμί μου. Πάμε πάλι από την αρχή: Έχασα το κορμί μου. Έχασα το μυαλό μου Σε χέρια που μια νύχτα Μου πρότειναν τρεμάμενη σάρκα»    ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ Λένα Παππά, «Τα Ποιήματα» Β’ Κάτι, για να το χάσεις πρέπει κάποτε να το είχες. Κι αν κάποτε το είχες και τώρα όχι πια πλούσιος από την ανάμνησή του πάλι μένεις αφού και το χαμένο κάποτε ήταν κ...

Γίνε τολμηρή!! Αγάπα την περιπέτεια!!

Νένα Μεϊμάρη Αυτό ένιωσα και έζησα την περασμένη Κυριακή. Έγινα λιγάκι τολμηρή και αγκάλιασα τη μικρή περιπέτεια. Βέβαια δεν συνέβη όπως παλιά που ήμουν με τον αγαπημένο μου δίπλα μου και ένιώθα όλο τον κόσμο δικό μου. Εδώ και χρόνια είμαι κλισμένη στον εαυτό μου και μέσα στο σπίτι μου. Αυτό μου άρεσε να κάνω. Αλλά όλα έχουν μία αρχή και ένα τέλος και εγώ με τη σειρά μου ένιωσα ότι ήθελα να γίνω λιγάκι τολμηρή και να κάνω κάτι έξω από το σπίτι μου. Έτσι λοιπόν βγήκα έξω στην εξοχή με την λογοτεχνική μου παρέα για να δούμε τα λουλούδια της φύσης που βγαίνουν άφθονα στην περιοχή μας. «Εξέτασε την ρουτίνα σου, ρώτα τον εαυτό σου αν είναι αυτή που θέλεις τώρα», διάβασα κάπου και αυτό έκανα. Οι κύκλοι έρχονται και φεύγουν και εμείς θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την αρχή και το τέλος τους. Να είμαστε ευαίσθητες στις αλλαγές που νιώθουμε ότι έρχονται στις διάφορες φάσεις της ζωής μας. Εγώ έχω επιθυμήσει τη φύση πάρα πολύ και ένιωθα την ανάγκη να τη δω και να την αγγίξω αλλά δεν το τολμούσα, α...