Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Δεν θέλω να έρχομαι ξανά και ξανά στη ζωή σου, μα είναι απαραίτητο» | Όταν μιλάει το τραύμα…


Ήρθες. Μου χτύπησες την πόρτα κι εγώ σου άνοιξα. Σε έβαλα να καθίσεις.

Με κοίταξες με μάτια γουρλωμένα. Φοβήθηκες μη δεν σε αναγνωρίσω.
“Σε ξέρω”, σου είπα. Ξέρω τι είσαι. Ξέρω τι θέλεις.
Να σε κοιτάξω στα μάτια χωρίς να φοβηθώ αυτή τη φοβισμένη, γουρλωμένη σου ματιά.
Να σε κοιτάξω κατάματα με δάκρυα στα μάτια.

“Όχι”, μου είπες. Δεν μου φτάνει αυτό.
“Θέλω να μ’ αγαπήσεις. Θέλω να μη με απωθείς άλλο από μέσα σου. Θέλω να μη με εγκλωβίζεις συνέχεια κάτω απ’ το χαλάκι. Θέλω να με δεις με αγάπη. Να με δεις στις σιωπές σου. Να με δεις στο σώμα σου. Να με δεις στην ψυχή σου.
Δεν θέλω να σε πονάω, μα είμαι τραύμα και ξέρω πως το κάνω. Δε θέλω να σε ταλαιπωρώ, μα είμαι τραύμα και γυρεύω την ανακούφιση και την παρηγοριά.

Δεν θέλω να έρχομαι ξανά και ξανά στη ζωή σου, μα είναι απαραίτητο για να με καθαρίζεις κάθε φορά ακόμα περισσότερο. Δεν σου ζητάω πολλά. Ξέρω όμως ότι σου ζητάω δύσκολα. Σου ζητάω βοήθεια. Σου ζητάω προστασία. Σου ζητάω όρια. Σου ζητάω να με σεργιανίσεις στη μοναξιά και την ερημιά της ψυχής σου. Σου ζητάω να με κάνεις κοινωνό της αγωνίας και του άγχους σου. Μη με αφήνεις τόσο καιρό στα σκοτάδια μου.

Έχω ανάγκη το φως να ζεσταθώ για να γιάνω. Άσε με να υπάρχω δίπλα σου, ήσυχο θα είμαι, κι ας μην έχω ηρεμία. Άσε με να σου μιλήσω. Σαν μ’ ακούσεις με τα αυτιά της καρδιάς σου, δεν θα με φοβάσαι άλλο. Φίλος θέλω να γίνω, καρδιακός κι αληθινός. Κι ας σου φαίνεται οξύμωρο τώρα. Δεν είμαι εδώ για να σε βασανίζω. Είμαι εδώ για να σε αφυπνίζω.
Άλλη μορφή γυρεύω να μου δώσεις. Πιο καθαρή και όμορφη. Να μεταμορφωθώ από πόνο σε μάθημα. Από κάμπια σε πεταλούδα. Από θυμός σε ειρήνη. Από άγχος σε δημιουργικότητα. Από δύναμη σε αδυναμία.

Κοίταξέ με. Μη με φοβάσαι. Κομμάτι σου είμαι που γυρεύω τη ζεστασιά της καρδιάς σου. Κομμάτι απ’ τη σάρκα και την ψυχή σου. Αγκάλιασέ με να μαλακώσω. Αγκάλιασέ με να ησυχάσω τη σκέψη του μυαλού μου. Δεν με ωφελούν οι τόσες σκέψεις και οι νοητικές λειτουργίες άλλο. Τα ξέρεις πια τα γιατί. Δεν θέλω την τακτοποίηση του νου σου. Θέλω τη θέρμη της καρδιάς σου, την ευσπλαχνική σου αγκαλιά. Θέλω την απελευθέρωση της θλίψης μου.

Μη με φοβάσαι. Σ’ αγαπώ, σε νιώθω, σε αισθάνομαι. Βίωσέ με να γίνουμε ένα. Μη με μάχεσαι άλλο. Το χάδι σου θέλω και την βαθιά σου κατανόηση. Όχι μόνο με το μυαλό, μα κυρίως με την καρδιά σου. Μη με κλείνεις άλλο πια στο κουτάκι μου. Ασφυκτιώ στις γωνίες, με πιάνει πλάκωμα εκεί, ανάσα σου λέω δεν παίρνω. Άσε με να σου μιλάω ειλικρινά. Άσε με να προπορεύομαι για να φτάσω στον προορισμό μου. Εκεί όπου από τραύμα γίνομαι θαύμα! Αυτός είναι ο σκοπός μου, αυτός και ο προσανατολισμός μου! Συγχώρα με για να μεταμορφωθώ!
Συγχώρα με να πάρω δύναμη να γίνω η δύναμή σου!
Συγχώρα με να λυτρωθώ!”.

Κάθισα δίπλα σου σιωπηλά, σου έπιασα το χέρι και έμεινα εκεί, κοιτώντας σε στα μάτια, να επικοινωνώ μαζί σου στη σιωπή μέχρι που άκουσα τους χτύπους της καρδιάς σου.
Κι εκεί κατάλαβα πως οι χτύποι της καρδιάς σου ήταν ίδιοι με τους χτύπους της δικής μου καρδιάς.
Σ’ ευχαριστώ που ήρθες να μου διδάξεις πως είναι να μαλακώνεις και να γίνεσαι ακόμα πιο άνθρωπος μέσα απ’ τον πόνο.
Σ’ ευχαριστώ που μ’ έμαθες να συμφιλιώνομαι με ό,τι με έχει πληγώσει.
Σ’ ευχαριστώ που μ’ έμαθες να ακούω το θεϊκό κομμάτι μέσα μου.
Σ’ ευχαριστώ που μου έδωσες το χρόνο να το επεξεργαστώ.
Σ’ ευχαριστώ που μέσα από τη δική σου δύναμη πάνω μου, παραδέχθηκα κι αφέθηκα να νιώσω τόσο ευαίσθητος και ευάλωτος και συνάμα τόσο δυνατός.
Σ’ ευχαριστώ για την επίσκεψή σου. Σ’ ευχαριστώ που δεν με ξέχασες σε μια γωνιά παρατημένο κι εγκαταλελειμμένο.
Σ’ ευχαριστώ που με αγάπη μου μαθαίνεις τα όρια και την αναγκαιότητα να εκφράζομαι.

Πόσο τελικά με αγαπάς για να μου βάζεις τόσο δύσκολα!
Άργησα να το νιώσω, μα… αργά, δεν είν’ ποτέ για θαύματα!!

Πηγή: ιστοσελίδα Εναλλακτική Δράση

Νένα Μεϊμάρη 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mary Elizabeth Frye “Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις. Δεν είμαι εκεί…” / Για τον Μάκη Λιόλιο, που έφυγε

 Το ποίημα είναι αρχικά γραμμένο για τα άτομα που χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μπορεί, ωστόσο, να "αγγίξει" τον καθένα μας που βιώνει την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν κοιμάμαι.  Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσούν.  Είμαι το διαμάντι που λάμπει στο χιόνι. Είμαι το φως του ήλιου σε ωριμασμένο σιτάρι.  Είμαι η ήπια φθινοπωρινή βροχή.  Όταν ξυπνάς το πρωί  Είμαι η γρήγορη βιασύνη Από ήσυχα πουλιά σε κυκλική πτήση.  Είμαι τα μαλακά αστέρια που λάμπουν τη νύχτα. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα Πηγή: faretra.info - ιστοσελίδα Νένα Μεϊμάρη 

Απώλεια

  Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου είναι μία από τις πιο δύσκολες καταστάσεις που βιώσαμε ή θα βιώσουμε. Ωστόσο, οι άνθρωποι αυτοί θα είναι πάντα μέσα μας, θα τους κουβαλάμε παντού μαζί μας όπου και να είμαστε, όποια και να είναι η φάση της ζωής μας. Όταν τους θυμόμαστε και τους έχουμε στο μυαλό και την καρδιά μας είναι πάντα εκεί. Τα αγαπημένα μας πρόσωπα είναι αδύνατο να χαθούν αφού ζουν παντοτινά στη μνήμη μας. Πηγή: Follow Greece Live News - facebook  Νένα  Μεϊμάρη

Εσύ, έχεις αγαπήσει ποτέ;

  Παρακαλούνται όσοι δεν αγάπησαν ποτέ και κανέναν να υποκριθούν έστω ένα αίσθημα παρεμφερές. Μπορεί μια μέρα να παράξουν και ένα αυθεντικό που θα τους σώσει από την ξηρασία που τους απειλεί. Από την έκδοση Η βία του βίου - Τζανάτος Τσιμάρας.

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ

Άκου! Η παράσταση αρχίζει! «Ο Θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» Λέων Τολστόι Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2023, στις 22:00 Πρεμιέρα τη Νέα Χρονιά! Πρεμιέρα στο ραδιόφωνο και στην εκπομπή "Το Θέατρο της Κυριακής στο Τρίτο" με την παράσταση "Ο Θάνατος του Ιβάν Ιλίτς" του Λέοντος Τολστόι. Η φιλοσοφική νουβέλα του κορυφαίου Ρώσου συγγραφέα που ανέβηκε σε Πανελλήνια Πρώτη το 2018, κάνοντας γνωστό το έργο στο ευρύ κοινό, μεταφέρεται στο ραδιόφωνο από την Κωνσταντίνα Νικολαΐδη, η οποία υπογράφει επίσης τη θεατρική διασκευή και τη σκηνοθεσία. "Ο Θάνατος του Ιβάν Ιλίτς" βασίζεται σε αληθινό γεγονός, στην αρρώστια και στον θάνατο του δικαστή Ιβάν Ιλίτς Μετσνίκοφ, όπως τα διηγήθηκε στον ίδιο τον Τολστόι η μητέρα του αποθανόντος. Παρ’ όλο που δεν είναι από τα πιο γνωστά έργα, συγκαταλέγεται από φιλοσόφους και λογοτέχνες στα πιο σημαντικά και πιο ώριμα έργα του Τολστόι. Ο κλασικός συγγραφέας, μέσω του έργου του επιχειρεί ένα προσκύνημα στον Θάνατο, αντιλαμβανόμενος εις βάθος τη σημ...