Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Νέα Χρονιά


Ιανουάριος, 2024

Νένα Μεϊμάρη

Και να που είμαστε καλά μέσα στον Ιανουάριο και σε μία νέα χρονιά, φίλες

μου αγαπημένες. Εύχομαι να είχατε καλές γιορτές με την άμεση οικογένειά

σας και να κάνατε κάτι διαφορετικό που θέλατε για την προσωπική σας

εμπειρία. Το πιο σημαντικό είναι να μην ήσασταν άρρωστες, όπως εγώ που

πάλευα με τη γρίπη για μέρες μέσα στις γιορτές. Δεν θυμάμαι να είχα

χειρότερη εμπειρία από αυτήν. Δεν έκανα τίποτα απολύτως και δεν βγήκα για

μέρες έξω. Ωστόσο πέρασε και αυτό, όπως όλα περνάνε στο τέλος.

Ο Ιανουάριος κάθε καινούριου χρόνου είναι ένας μήνας πολύ σημαντικός

γιατί καθορίζει κατά κάποιον τρόπο το υπόλοιπο της χρονιάς. Αυτό που

συνήθως κάνουμε είναι να δούμε με καθαρή ματιά όλα όσα μας αφορούν στο

σπιτικό μας και στην οικογένειά μας. Κάνουμε τις αλλαγές που πρέπει,

προσέχουμε με λεπτομέρεια τις καινούριες τιμές καθώς όλα έχουν ανέβει, για

παράδειγμα οι ασφάλειες, οι διάφοροι λογαριασμοί και άλλα που αφορούν

το σπιτικό μας. Πετάμε τα παλιά χαρτιά και τις αποδείξεις που δεν χρειάζονται

πλέον και καθαρίζουμε τους φακέλους για να αρχίσουμε πάλι από την αρχή.

Κοιτάμε τα οικονομικά μας και αποφασίζουμε μία νέα στρατηγική, αν

χρειαστεί. Κάνουμε κάθε προσπάθεια να ζούμε ρεαλιστικά, να δούμε τα

πράγματα όπως είναι σήμερα και να βάλουμε τη ζωή μας σε μία τάξη που να

ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα. Είναι πολύ σπουδαίο, φίλες

μου, η καθημερινότητά μας να μην μας προσθέτει περισσότερο στρες από ό,τι

χρειαζόμαστε και αυτό μπορεί να γίνει εφόσον καταλαβαίνουμε την τωρινή

μας κατάσταση. Αποφασίζουμε ποιες ριζικές αλλαγές θέλουμε να δούμε στη ζωή

μας και τις αρχίζουμε με θάρρος .Δεν έχουμε την πολυτέλεια του φόβου, ούτε

του άγχους, ούτε της σύγχυσης. Περάσαμε πολύ δύσκολες καταστάσεις και

αυτό μας έκανε δυνατές, οπότε δεν σταματάμε σε τίποτα καινούριο. Πολύ

απλά το καταλαβαίνουμε και αμέσως μετά το δουλεύουμε. Δουλεύουμε και

στην προσωπική μας ζωή, τι θέλουμε να δούμε φέτος σε εμάς, τι θέλουμε να

κατακτήσουμε, τι θέλουμε να γευτούμε. Δεν είναι κακό να θέλουμε και εμείς

μερικά πράγματα για εμάς. Εσείς που μεγαλώνετε παιδιά ακόμα, δίνετε χωρίς

σταματημό και έχετε κάθε δικαίωμα να θέλετε να πάρετε. Πιστεύω ότι η ίδια

η ζωή θέλει να σας δώσει. Γιατί ένα πράγμα είναι σίγουρο, αυτό το δυνατό

ρεύμα που τρέχει χωρίς σταματημό, η ζωή μας δηλαδή, δεν σταματάει έως

ότου κλείσουμε τα μάτια μας. Και πιστεύω απόλυτα ότι θέλει να μας δει

χαρούμενες ξανά, όσο και να δυσκολεύομαι που το λέω.

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου αυτός ο χρόνος να είναι ευχάριστος,

δυναμικός, έντονος και να σας φέρει αυτό που η καθεμία σας έχει ξεχωριστή

ανάγκη. Εύχομαι να τολμήσετε αυτό που επιθυμείτε και να το δείτε να

πραγματοποιείται στη ζωή σας. Δεν το λέω μόνο σε εσάς, το λέω και στον

εαυτό μου, στον οποίον και υποσχέθηκα να κάνω κάτι «τρελό και ακραίο»

αυτόν τον χρόνο, να βγω από τη ρουτίνα μου και να δοκιμάσω κάτι που

ήθελα σε όλη μου τη ζωή. Εύχομαι όλες να έχουμε καινούριες εμπειρίες στο

τέλος αυτής της χρονιάς.

Στο μεταξύ εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε όσο τακτικά γίνεται. Καλή χρονιά σε

όλες μας, με υγεία και αγάπη πάνω από όλα!!!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mary Elizabeth Frye “Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις. Δεν είμαι εκεί…” / Για τον Μάκη Λιόλιο, που έφυγε

 Το ποίημα είναι αρχικά γραμμένο για τα άτομα που χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μπορεί, ωστόσο, να "αγγίξει" τον καθένα μας που βιώνει την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν κοιμάμαι.  Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσούν.  Είμαι το διαμάντι που λάμπει στο χιόνι. Είμαι το φως του ήλιου σε ωριμασμένο σιτάρι.  Είμαι η ήπια φθινοπωρινή βροχή.  Όταν ξυπνάς το πρωί  Είμαι η γρήγορη βιασύνη Από ήσυχα πουλιά σε κυκλική πτήση.  Είμαι τα μαλακά αστέρια που λάμπουν τη νύχτα. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα Πηγή: faretra.info - ιστοσελίδα Νένα Μεϊμάρη 

Στηρίζουμε τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης μας για το καλό όλων μας!!!

Πώς Επωφελούνται τα Παιδιά Όταν Επισκέπτονται την Τοπική Δημοτική Βιβλιοθήκη ; Η τοπική δημοτική βιβλιοθήκη αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς θεσμούς που συμβάλλει στην ανάπτυξη της μάθησης και της προσωπικότητας των παιδιών. Ειδικά στις μέρες μας, όπου η τεχνολογία και οι ψηφιακές πλατφόρμες κυριαρχούν, οι βιβλιοθήκες προσφέρουν έναν αδιαμφισβήτητο χώρο για δημιουργική μάθηση, ψυχαγωγία και ανάπτυξη της φαντασίας. Η επίσκεψη στην τοπική βιβλιοθήκη έχει πολλά οφέλη για τα παιδιά, τόσο για την ακαδημαϊκή τους πρόοδο όσο και για την προσωπική τους εξέλιξη. Η βιβλιοθήκη είναι γεμάτη με βιβλία που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, από λογοτεχνία και ιστορία μέχρι επιστήμες και τέχνες. Όταν τα παιδιά επισκέπτονται τη βιβλιοθήκη, έχουν τη δυνατότητα να εξερευνήσουν νέες ιδέες και να ενισχύσουν τις αναγνωστικές τους δεξιότητες. Διαβάζοντας διαφορετικά είδη βιβλίων, αναπτύσσουν το λεξιλόγιό τους, βελτιώνουν την κατανόηση κειμένων και ενισχύουν τη σκέψη τους. Αυτό βοηθά στην καλύτερη προετ...

Αναμνήσεις

Νένα Μεϊμάρη Ετοιμάζομαι να βγω για δουλειές. Βάζω τη μαύρη μπλούζα μου και ξαφνικά βρίσκομαι στο Newbury street στη Βοστόνη. Δοκιμάζω μία μαύρη μπλούζα από το μαγαζί που πουλάει ποιοτικά second hand ενδύματα. Υπάρχουν πολλά με τις ετικέτες τους ακόμα επάνω, γιατί οι κυρίες που τα αγόρασαν δεν πρόλαβαν να τα φορέσουν. Τα βαρέθηκαν και τα δωρίζουν στο συγκεκριμένο μαγαζί, το οποίο δίνει μέρος των εσόδων σε διάφορες ανάγκες της πόλης. "Πάρ' την", μου λέει ο άντρας μου, "σου ταιριάζει". Και έτσι αγόρασα την μπλούζα. Η ανάμνηση είναι τόσο έντονη που με τραντάζει για λίγο. Δεν είμαι για τέτοια, λέω στον εαυτό μου και σφίγγω την καρδιά μου για να σταματήσω το επεισοδιο. Γιατί πρόκειται για επεισόδιο. Φοράω γρήγορα την μπλούζα και βγαίνω από το δωμάτιο. Δεν θα υποκύψω σ’ αυτήν την τρέλα, λέω στον εαυτό μου και βγαίνω βιαστικά έξω για τις δουλειές μου. Είμαι όμως εντυπωσιασμένη γιατί μου συνέβη κάτι το οποίο νόμιζα ότι τελείωσε στη φάση που βρίσκομαι τώρα.  «Μερικές φορ...

Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας [ποίημα σε μετάφραση της Ν.Μ.]

Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας της Mary Elizabeth Frye Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας Δεν βρίσκομαι εκεί. Δεν κοιμάμαι. Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσάνε Είμαι οι ανταύγειες από τα διαμάντια Που γυαλίζουν πάνω στο χιόνι. Είμαι οι ηλιαχτίδες πάνω στο ώριμο σιτάρι Είμαι η απαλή φθινοπωρινή βροχή. Όταν ξυπνάς στο σιωπηλό πρωινό Είμαι η βιαστική και ακλόνητη ορμή Από τα σιωπηλά πουλιά που πετούν ομαδικά. Είμαι τα απαλά αστέρια που λάμπουν την νύχτα. Μη στέκεσαι μπροστά στον τάφο μου κλαίγοντας Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα. Μετάφραση από το αγγλικό κείμενο: Νένα Μεϊμάρη  Το ποίημα αυτό με συγκλόνισε πραγματικά και αποφάσισα να το συμμεριστώ μαζί σας. Είναι σαν να το έγραψε η ποιήτρια για 'μένα. Άρχισα να το αποστηθίζω, κάτι που δεν συνηθίζω να κάνω γενικά. Αλλά αυτές τις γραμμές δεν θέλω να τις χάσω. Θέλω να τις φωνάξω την άλλη φορά που θα βρίσκομαι μπροστά στον τάφο του αγαπημένου μου και να του τις πω από έξω. Όταν τα λόγια κάνουν επίθεση στην ψυχή σου, τότε εσύ...