Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Arctic Daughter: A Lifetime of Wilderness (Η Αρκτική Κόρη: Μία ζωή μέσα στην άγρια φύση).

 

Μετάφραση : Νένα Μεϊμάρη

Το ντοκιμαντέρ είναι πραγματικά υπέροχο. Υπέροχο βέβαια, αν σας αρέσει η

άγρια φύση. Εγώ τρελαίνομαι για τέτοια χωρίς να είμαι αθλητικός τύπος, ούτε

και οπαδός της κατασκηνωτικής ζωής. Τα παρακολουθώ όμως συχνά και

θαυμάζω τις γυναίκες που είναι τόσο τολμηρές, όπως η ηρωίδα που θα

γνωρίσουμε παρακάτω. Η ιστορία της εντυπωσιάζει και σε αναγκάζει να

σκεφτείς κάποια πράγματα γύρω από τη ζωή σου.

Η δυναμική γυναίκα διηγείται τη ζωή της από πολύ μικρή. Ο τρόπος που τη

μεγάλωσε η μητέρα της, τη διαμόρφωσε σε αυτό που είναι σήμερα. Είχε

συνηθίσει να ξοδεύει χρόνο μέσα στην άγρια φύση με μία μητέρα που δε

φοβόταν τίποτα. Τελικά οι μητέρες μας μας επηρεάζουν πολύ περισσότερο

από ό,τι νομίζουμε.

Η ηρωίδα μας λοιπόν, άφησε κάθε κανονικότητα, κατεστημένο και

συνηθισμένο τρόπο ζωής και αποφάσισε να ανακαλύψει τον κόσμο.

Μεταμορφώθηκε σε μία σύγχρονη «Χριστόφορος Κολόμβος». Ξεκίνησε με

παρέα τον σύντροφό της για μία εξόρμηση στην Καναδική πολιτεία Yukon.

Αυτό το μέρος βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του Καναδά, συνορεύει με

την Αλάσκα και είναι σχεδόν ακατοίκητο. Είχα διαβάσει μία φορά, ότι σε μία

περιοχή, όπως όλη η Πιερία, υπάρχει μόνο ένα σπίτι. Έχει όμως υπέροχη άγρια

φύση.

Στη βιογραφία της, μέσα από το ντοκιμαντέρ, διηγείται διάφορα γεγονότα

και συγχρόνως εκφράζει και τα εσώψυχά της. Θα συμμεριστώ μαζί σας αυτά

που εγώ βρήκα εντυπωσιακά, αυτά που με άγγιξαν, αυτά που έγιναν τροφή

για σκέψη, αυτά που με ενθάρρυναν να συνεχίσω στο χτίσιμο της καινούριας

μου ζωής. Οι λέξεις - κλειδιά είναι επίσης πολύ σπουδαίες και θα τις

συμπεριλάβω.

«Επιβίωση

Αποφασιστικότητα

Ευφυία, εξυπνάδα

Είναι πολύ εύκολο να χαθεί η ευκαιρία αν περιμένεις την τελειότητα


Η ζωή δεν είναι εύκολη, αλλά είναι μια θαυμαστή περιπέτεια αν

ακολουθήσεις την καρδιά σου

Η Μητέρα Γη είναι δοτική, γενναιόδωρη και συγχωρεί, αλλά κάποια στιγμή

πρέπει και εμείς να κάνουμε το μέρος μας

Αν ζεις με λιτότητα τότε θα είσαι ευγνώμων για ό,τι έχεις

Αυτό που έχει σημασία είναι να ζεις χαρούμενη και να κάνεις τη ζωή σου να

μετράει

Μέσα στη σκληραγωγία μαθαίνεις να έχεις κουράγιο

Από τη στιγμή που έχεις τα απαραίτητα και παύσεις να σκέφτεσαι την

επιβίωση, αρχίζεις να ενδιαφέρεσαι ξανά για τη ζωή

Φαντασία

Σκληρή δουλειά

Δημιουργικότητα

Καινοτομία

Πρωτοτυπία

Οι Βουδιστές λένε ότι όταν θέλουμε να διατηρήσουμε τη ζωή μας όπως είναι

και να αποφύγουμε κάτι καινούριο, οδηγούμαστε στα βάσανα και στην

ταλαιπωρία.

Μέσα από κατακλυσμικά γεγονότα, η ζωή μας παίρνει αυτό που νομίζουμε ότι

είμαστε και μας δίνει μία ευκαιρία να αναδημιουργήσουμε τον εαυτό μας

Η ζωή είναι δημιουργία, όχι ανακάλυψη και εμείς είμαστε δημιουργοί

Κάθε λεπτό της ζωής μας είναι ένα αναντικατάστατο κόσμημα. Αν

κουβαλούσαμε την ιδέα του θανάτου στον ένα μας ώμο, δε θα χαραμίζαμε

τη ζωή μας σε ανούσια πράγματα

Δεν υπάρχουν συνηθισμένες ημέρες

Η ζωή δεν είναι μόνο εξάπλωση και ανάπτυξη αλλά και κλάδεμα και

επιστροφή πίσω στη γη

Την απώλεια του γιού μας την είδα σαν ένα τεράστιο και ατελείωτο όγκο

νερού και εγώ να κωπηλατώ χωρίς τέλος και χωρίς σκοπό. Η κοινωνία μας δεν

μας προετοιμάζει για κάτι τέτοιο, δεν έχουμε τα κατάλληλα εφόδια για να τα


βγάλουμε πέρα με τέτοιο πόνο. Ο καθένας μας πρέπει να βρει τον δικό του

τρόπο να δώσει αυτή τη μάχη. Εμείς διαλέξαμε τη μοναξιά μέσα στη φύση

Σε αυτή τη γη που ζούμε, είμαστε επισκέπτες. Πρέπει να βρούμε κάτι που θα

μας γεμίσει. Να μάθουμε να δίνουμε σημασία σε απλά πράγματα, όπως ένα

λουλούδι που μόλις άνθισε, το χαμόγελο του μικρού παιδιού. Αυτά είναι

δώρα που μας δίνει η ζωή καθημερινά

Θα πρέπει να εμπιστευτώ ότι όταν αρχίζω μία καινούρια αρχή, ένα νέο ταξίδι,

καινούρια πράγματα θα ανοιχτούν μπροστά μου. Κάθε φορά που τελειώνει

κάτι, νιώθουμε λύπη αλλά έχουμε και ένα αίσθημα ευχαρίστησης και έτσι

αφήνουμε το γεγονός να απομακρυνθεί από κοντά μας, το αφήνουμε

ελεύθερο».

Φίλες μου, δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ έχω συγκλονιστεί με την ιστορία αυτής

της γυναίκας. Είναι και η ένταση της άγριας φύσης αλλά με εντυπωσιάζει

περισσότερο η ψυχική της κατάσταση, αυτή η ισορροπία που την κατέχει. Η

απώλεια του νεαρού παιδιού της, που λάτρευε κυριολεκτικά, της έδωσε

τεράστιο πόνο τον οποίον δούλεψε ασταμάτητα, με όλη τη δύναμη που της

έμεινε, με το δικό της μοναδικό τρόπο αλλά στο τέλος κατάφερε να νιώσει

την ειρήνη. Αυτήν είναι η προσπάθεια, που κάνουμε όλες εμείς σε καθημερινή

βάση. Θα σας θεωρήσω ευλογημένες αν τη νιώσατε αυτήν την ειρήνη. Εγώ

παραμένω στην προσπάθεια με την ελπίδα ότι μια μέρα…….

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mary Elizabeth Frye “Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις. Δεν είμαι εκεί…” / Για τον Μάκη Λιόλιο, που έφυγε

 Το ποίημα είναι αρχικά γραμμένο για τα άτομα που χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μπορεί, ωστόσο, να "αγγίξει" τον καθένα μας που βιώνει την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν κοιμάμαι.  Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσούν.  Είμαι το διαμάντι που λάμπει στο χιόνι. Είμαι το φως του ήλιου σε ωριμασμένο σιτάρι.  Είμαι η ήπια φθινοπωρινή βροχή.  Όταν ξυπνάς το πρωί  Είμαι η γρήγορη βιασύνη Από ήσυχα πουλιά σε κυκλική πτήση.  Είμαι τα μαλακά αστέρια που λάμπουν τη νύχτα. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα Πηγή: faretra.info - ιστοσελίδα Νένα Μεϊμάρη 

Κουβαλάμε για πάντα ένα κομμάτι τους!!!

Νένα Μεϊμάρη Η σειρά ονομάζεται ''1883'' και προβάλεται στο Netflix. Σπάνια  παρακολουθώ σειρές αλλά η συγκεκριμένη έχει να κάνει με την Αμερικανική Δύση, κάτι που με ενδιαφέρει εδώ και χρόνια. Έχω ταξιδέψει στα περισσότερα μέρη στα οποία αναφέρεται η σειρά και αποφάσισα να την παρακολουθήσω. Η ιστορία έχει να κάνει με την οικογένεια Dutton, η οποία προσπαθεί να ξεγύγει από τη φτώχεια, να διασχίσει την τεράστια πεδιάδα της χώρας και να φτάσει στην Μοντάνα όπου θα της δοθεί μεγάλη έκταση γης και καλύτερες ευκαιρίες διαβίωσης. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουν όλοι στην οικογένεια. Την ιστορία διηγείται η κόρη της οικογένειας, η Elsa, ένα κορίτσι ατίθασο που δεν μπαίνει στα καλούπια της εποχής. Φανταστείτε την θέση της γυναίκας στην Αμερική του 1883 όπου - στην καλύτερη περίπτωση - ήταν υποχείριο του άντρα της.  Η Elsa, όμως, έχει τη δική της έντονη και δυναμική προσωπικότητα και παίρνει μόνη της τις περισσότερες αποφάσεις για τον εαυτό της. Γι’ αυτό και ερωτεύεται ένα νεαρό γελ...

Ποιήματα για την....απώλεια

  Λούλα Αναγνωστάκη, «Χάθηκα μες τη ζωή μου,  χάθηκες μες τη βροχή…» «Αύγουστος… ήλιος στη παραλία… Φεύγουν τα πλοία… σ’ άλλα νησιά… Φεύγουν οι φίλοι… φεύγουν τα πλοία… Μια ησυχία στην ερημιά… Χάθηκα… χάθηκα μες’ τη ζωή μου… Χάθηκες… χάθηκες μες’ τη βροχή… Σβήσανε τα φώτα στη παραλία… Ηρθ’ ο Σεπτέμβρης… ηρθ’ η βροχή… Φεύγαν οι φίλοι… φεύγαν τα πλοία… πήγε χαμένη η εκδρομή… Χάθηκα… χάθηκα μεσ’ τη ζωή μου… Χάθηκες… χάθηκες μεσ’ τη βροχή…» Σωτήρης Παστάκας,  «Προτού χάσω το κορμί μου» «Προτού χάσω το κορμί μου έχασα το μυαλό μου- Πάμε πάλι: Πριν χάσω το μυαλό μου Έχασα το κορμί μου- Απ’ την αρχή: Έχασα το μυαλό μου. Έχασα το κορμί μου. Πάμε πάλι από την αρχή: Έχασα το κορμί μου. Έχασα το μυαλό μου Σε χέρια που μια νύχτα Μου πρότειναν τρεμάμενη σάρκα»    ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ Λένα Παππά, «Τα Ποιήματα» Β’ Κάτι, για να το χάσεις πρέπει κάποτε να το είχες. Κι αν κάποτε το είχες και τώρα όχι πια πλούσιος από την ανάμνησή του πάλι μένεις αφού και το χαμένο κάποτε ήταν κ...

Γίνε τολμηρή!! Αγάπα την περιπέτεια!!

Νένα Μεϊμάρη Αυτό ένιωσα και έζησα την περασμένη Κυριακή. Έγινα λιγάκι τολμηρή και αγκάλιασα τη μικρή περιπέτεια. Βέβαια δεν συνέβη όπως παλιά που ήμουν με τον αγαπημένο μου δίπλα μου και ένιώθα όλο τον κόσμο δικό μου. Εδώ και χρόνια είμαι κλισμένη στον εαυτό μου και μέσα στο σπίτι μου. Αυτό μου άρεσε να κάνω. Αλλά όλα έχουν μία αρχή και ένα τέλος και εγώ με τη σειρά μου ένιωσα ότι ήθελα να γίνω λιγάκι τολμηρή και να κάνω κάτι έξω από το σπίτι μου. Έτσι λοιπόν βγήκα έξω στην εξοχή με την λογοτεχνική μου παρέα για να δούμε τα λουλούδια της φύσης που βγαίνουν άφθονα στην περιοχή μας. «Εξέτασε την ρουτίνα σου, ρώτα τον εαυτό σου αν είναι αυτή που θέλεις τώρα», διάβασα κάπου και αυτό έκανα. Οι κύκλοι έρχονται και φεύγουν και εμείς θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την αρχή και το τέλος τους. Να είμαστε ευαίσθητες στις αλλαγές που νιώθουμε ότι έρχονται στις διάφορες φάσεις της ζωής μας. Εγώ έχω επιθυμήσει τη φύση πάρα πολύ και ένιωθα την ανάγκη να τη δω και να την αγγίξω αλλά δεν το τολμούσα, α...