Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πρόληψη και Ενημέρωση για τον Καρκίνο του Μαστού

 

 Στην εκπνοή του Οκτωβρίου, που έχει καθιερωθεί ως Μήνας Πρόληψης και Ενημέρωσης για τον Καρκίνο του Μαστού, σε μια διεθνή προσπάθεια με στόχο την καταπολέμηση της ασθένειας, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ο καρκίνος του μαστού είναι μια σοβαρή ασθένεια, αλλά μπορούμε να προλάβουμε και να τον ανιχνεύσουμε στο αρχικό του στάδιο με την τακτική εξέταση και αυτοεξέταση.

 Είναι σημαντικό να ενημερωνόμαστε για το πώς να ελέγχουμε τον εαυτό μας και να μιλάμε με τον γιατρό μας για περαιτέρω πληροφορίες. Η μαστογραφία είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού. Οι γυναίκες ηλικίας 40 ως 59 θα πρέπει να κάνουν μαστογραφία κάθε χρόνο και οι γυναίκες ηλικίας 60 έως 69 ετών θα πρέπει να κάνουν μαστογραφία κάθε δύο χρόνια. Εκτός από τη μαστογραφία, οι γυναίκες μπορούν να κάνουν και αυτοέλεγχο του μαστού τους κάθε μήνα. Ο αυτοέλεγχος του μαστού είναι μια απλή και εύκολη διαδικασία που μπορεί να βοηθήσει τις γυναίκες να εντοπίσουν τυχόν αλλαγές στους μαστούς τους.

 Η πρόληψη , η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση είναι τα κλειδιά για να προστατεύσουμε την υγεία μας και να αυξηθούν οι πιθανότητες επιβίωσης από τον καρκίνο του μαστού καθώς αποτελεί τον συχνότερο καρκίνο των γυναικών στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Εθνικού Ιδρύματος Νεοπλασιών (ΕΛ.Ι.Ν.), το 2022 στην Ελλάδα διαγνώστηκαν 4.500 νέες περιπτώσεις καρκίνου του μαστού και 1.600 γυναίκες έχασαν τη ζωή τους από τη νόσο.

 Στην Ελλάδα, ο Οκτώβριος ως Μήνας Πρόληψης του Καρκίνου του Μαστού έχει καθιερωθεί από το 1997. Κατά τη διάρκεια του μήνα διοργανώνονται σε όλη τη χώρα εκδηλώσεις και δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης. Μια τέτοια δράση πραγματοποίησε και το Παράρτημα Πιερίας της Πανελλαδικής Οργάνωσης Γυναικών, "ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΗ", που έχω την τιμή να είμαι Γενική Γραμματέας, με σκοπό να ενημερώσει, να ευαισθητοποιήσει και να παρακινήσει κάθε γυναίκα να υιοθετήσει την πρόληψη στην καθημερινότητά της.

 Η δράση πραγματοποιήθηκε στην Κατερίνη το Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2023 , σε συνεργασία με τον Ιατρικό Σύλλογο Πιερίας, το Κοινωνικό Ιατρείο του Δήμου Κατερίνης και την Διασωστική Ομάδα Πιερίας. Διανεμήθηκε ειδικό ενημερωτικό έντυπο, η ροζ κορδέλα και γλυκά κεράσματα από τα μέλη του συλλόγου στον κόσμο που επισκέφτηκε το περίπτερο για να ενημερωθεί.

 Η Δρ. Δήμητρα Μανωλακάκη, Διευθύντρια Χειρουργικής Κλινικής του ΓΝ Κατερίνης και χειρουργός μαστού, ήταν στη διάθεση των παρευρισκομένων για να λύσει απορίες και να δώσει οδηγίες, ώστε κάθε γυναίκα να υιοθετήσει την πρόληψη στην καθημερινότητά της. Επίσης, για όσες κυρίες το επιθυμούσαν, υπήρχε η δυνατότητα συνταγογράφησης μαστογραφίας μέσω του Κοινωνικού Ιατρείου, που αφορούσε και τις ανασφάλιστες συμπολίτισσες μας. Η μεγάλη ανταπόκριση και συμμετοχή του κόσμου μας δίνει τη δύναμη να συνεχίζουμε το έργο μας προς όφελος της κοινωνίας μας.

 Θα πρέπει κλείνοντας να σας κάνω άλλη μια υπενθύμιση μιας και η 25η Νοεμβρίου είναι η Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών και θα είναι καλό να μιλάμε για ό,τι μας απασχολεί. Το θέμα είναι μεγάλο για όλες μας και δεν θα πρέπει να επιτρέπουμε κακοποιητικές συμπεριφορές, πόσο μάλλον και κακοποιητικές ενέργειες εναντίον μας από οποιονδήποτε. Το μήνυμά μου προς όλες τις γυναίκες είναι ότι όλα είναι στο χέρι μας και καμία δεν είναι μόνη!!

Βίνα Φλογέρα

Γενική Γραμματέας Παράρτημα Πιερίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Γυναικών

"ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΗ"


Πρόεδρος Τμήματος Υπηρεσιών Επιμελητήριο Πιερίας.

Υπεύθυνη Παραγωγικών και Επιστημονικών φορέων ΝΔ ΔΕΕΠ Πιερίας.

Γενική Γραμματέας ΓΑΣ "ΠΑΝΘΗΡΕΣ"

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χηρεία: Όταν η οικογένεια και οι φίλοι ξεχνούν!

  Η χηρεία είναι μία κατάσταση που ορίζεται ως εξής:  “ χήρος/χήρα ονομάζεται αυτός που έχει χάσει τον/την σύζυγό του και δεν έχει ξαναπαντρευτεί”.  Ωστόσο, για όλους αυτούς που χηρεύουν, η χηρεία ορίζεται ως “μια ‘λέσχη’ στην οποία δεν θα ήθελε να γίνει μέλος κανένας απολύτως! Μία κατάσταση ύπαρξης, όπου έρχονται τα πάνω κάτω στη ζωή, η οποία δεν θα είναι ποτέ ξανά όπως πριν καθώς το μέλλον διαγράφεται αβέβαιο και τρομαχτικό. Κάποια από τα πιο συχνά παράπονα που λαμβάνουμε από εκείνους που ανήκουν σε αυτήν την “λέσχη” είναι τα εξής: -Από τότε που πέθανε ο σύζυγός μου, όλοι οι φίλοι μας, τον ξέχασαν και εξαφανίστηκαν. -Δεν έχω αλλάξει, όμως όλοι γύρω μου, μου φέρονται διαφορετικά. Και δεν αναφέρομαι σε εκείνους που έφυγαν από τη ζωή μου χωρίς καμία κουβέντα. -Αισθάνομαι πως δεν επιτρέπεται να μιλάω για την γυναίκα μου πια, σίγουρα κανένας άλλος δεν θέλει να μιλάει για εκείνη. Αλλά είναι ακόμα στην καρδιά μου και κανείς δεν φαίνεται να το καταλαβαίνει. Παρόλο που οι άνθρωπ...

Δεν μπορείς να ελέγξεις την καταιγίδα, αλλά μπορείς να μάθεις να στέκεσαι μέσα της

  Ενώ όλα αλλάζουν με καταιγιστικούς ρυθμούς, η τεχνολογία, το κλίμα, η εργασία, οι ανθρώπινες σχέσεις, υπάρχει μια εσωτερική επιθυμία που διαρκώς δυναμώνει – να νιώσουμε σταθερότητα. Όταν ο κόσμος γύρω μας μοιάζει να παραπαίει, η ανάγκη για εσωτερική γείωση είναι ανάγκη επιβίωσης. Η γείωση, όπως την προσεγγίζει ο Dr. Jordan Grumet στο Psychology Today, δεν είναι κάτι αόριστο. Είναι μια υπαρξιακή αγκύρωση που μας συνδέει με το νόημα και τον σκοπό της ζωής μας και μπορεί να λειτουργήσει ως αντίδοτο στο άγχος και την αστάθεια της καθημερινότητας. Αυτό δεν σημαίνει να μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν, αλλά να αντλούμε δύναμη από αυτό για να αντιμετωπίσουμε το παρόν με μεγαλύτερη ισορροπία και καθαρότητα. Η δύναμη της προσωπικής αφήγησης Ο Grumet κάνει μια σημαντική διάκριση: άλλο είναι το νόημα (το πώς ερμηνεύουμε τη ζωή μας) και άλλο ο σκοπός (οι πράξεις που αναλαμβάνουμε). Η γείωση, λέει, λειτουργεί ως η γέφυρα που ενώνει αυτά τα δύο. Δεν είναι απλώς μια εσωτερική αίσθηση· είναι μια ...

Ποιήματα για την....απώλεια

  Λούλα Αναγνωστάκη, «Χάθηκα μες τη ζωή μου,  χάθηκες μες τη βροχή…» «Αύγουστος… ήλιος στη παραλία… Φεύγουν τα πλοία… σ’ άλλα νησιά… Φεύγουν οι φίλοι… φεύγουν τα πλοία… Μια ησυχία στην ερημιά… Χάθηκα… χάθηκα μες’ τη ζωή μου… Χάθηκες… χάθηκες μες’ τη βροχή… Σβήσανε τα φώτα στη παραλία… Ηρθ’ ο Σεπτέμβρης… ηρθ’ η βροχή… Φεύγαν οι φίλοι… φεύγαν τα πλοία… πήγε χαμένη η εκδρομή… Χάθηκα… χάθηκα μεσ’ τη ζωή μου… Χάθηκες… χάθηκες μεσ’ τη βροχή…» Σωτήρης Παστάκας,  «Προτού χάσω το κορμί μου» «Προτού χάσω το κορμί μου έχασα το μυαλό μου- Πάμε πάλι: Πριν χάσω το μυαλό μου Έχασα το κορμί μου- Απ’ την αρχή: Έχασα το μυαλό μου. Έχασα το κορμί μου. Πάμε πάλι από την αρχή: Έχασα το κορμί μου. Έχασα το μυαλό μου Σε χέρια που μια νύχτα Μου πρότειναν τρεμάμενη σάρκα»    ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ Λένα Παππά, «Τα Ποιήματα» Β’ Κάτι, για να το χάσεις πρέπει κάποτε να το είχες. Κι αν κάποτε το είχες και τώρα όχι πια πλούσιος από την ανάμνησή του πάλι μένεις αφού και το χαμένο κάποτε ήταν κ...

Mary Elizabeth Frye “Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις. Δεν είμαι εκεί…” / Για τον Μάκη Λιόλιο, που έφυγε

 Το ποίημα είναι αρχικά γραμμένο για τα άτομα που χάθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μπορεί, ωστόσο, να "αγγίξει" τον καθένα μας που βιώνει την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν κοιμάμαι.  Είμαι χίλιοι άνεμοι που φυσούν.  Είμαι το διαμάντι που λάμπει στο χιόνι. Είμαι το φως του ήλιου σε ωριμασμένο σιτάρι.  Είμαι η ήπια φθινοπωρινή βροχή.  Όταν ξυπνάς το πρωί  Είμαι η γρήγορη βιασύνη Από ήσυχα πουλιά σε κυκλική πτήση.  Είμαι τα μαλακά αστέρια που λάμπουν τη νύχτα. Μην στέκεσαι στον τάφο μου και κλαις  Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα Πηγή: faretra.info - ιστοσελίδα Νένα Μεϊμάρη