Νένα Μειμάρη
17 Σεπτεμβρίου, 2023
Αποφάσισα να γράψω την ιστορία μου. Να ξαναζήσω τη ζωή μου από την αρχή, μήπως και μπορέσω να βγω επιτέλους από το αδιέξοδο που ονομάζεται "χηρεία".
Η ζωή μου ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μου, βήμα βήμα, σιγά σιγά, όπως μου παρουσιάστηκε από μόνη της. «Εγώ είμαι αυτή;» αναρωτιέμαι κάποιες φορές. «Δικές μου εμπειρίες είναι ;». Κάποιες φορές μου είναι γνωστή και άλλες άγνωστη. Προφανώς πέρασα γεγονότα στα γρήγορα και δεν τα έδωσα την πρέπουσα σημασία. Συμβαίνει και αυτό στη ζωή μας καθώς την ζούμε βιαστικά, σε καθημερινή βάση.
Κάποιες φορές τα δάκρυα κυλάνε ανεξέλεγκτα και χωρίς σταματημό. Οι στιγμές πονάνε πολύ και οι αναμνήσεις με κόβουν σαν μαχαίρι. «Δεν αντέχω, Θεέ μου, βγάλε με από αυτήν την ταλαιπωρία» σκέφτομαι, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει γίνει. Άρχισα να αμφιβάλω και για αυτήν τη σιγουριά που είχα όταν ήμουν μαζί του. Τελικά υπάρχει Θεός; Αναρωτιέμαι... Τα ερωτήματα σαν βέλη εκτοξεύονται στο διάστημα. Ίσως μία μέρα νιώσω την παρηγοριά του!
Διάβασα παλιά ότι όλοι μας πρέπει να γράψουμε την αυτοβιογραφία μας. Το όλο πόνημα δρα θεραπευτικά στην ψυχή μας, κάτι σαν αρχαία ελληνική κάθαρση. Μετά την τραγωδία αγκαλιάζουμε την κάθαρση της ψυχής. Μακάρι να γίνει αυτό στη δική μου την ψυχή. Μία κάθαρση την έχω μεγάλη ανάγκη.
Το βιβλίο μου θα βγει σύντομα. Μιλάει για την παιδική μου ηλικία στην Κατερίνη του 1960 και 70. Συνεχίζω με τη ζωή μου στην Αμερική του 1980 για τριάντα χρόνια και καταλήγω με την επιστροφή μου πίσω στην Κατερίνη του 2000. Ένας κύκλος είναι η ζωή μας, τι νομίζετε; Ένας κύκλος που κάνει την πορεία του μέσα από μύρια γεγονότα και προσπαθεί να κλείσει όσο ήρεμα μπορεί. Ένας κύκλος που στριφογυρίζει μέρα νύχτα και μας παρασέρνει στο διάβα του. Εμείς σαν μαριονέτες μπαίνουμε στο παιχνίδι ή αντιστεκόμαστε, ανάλογα όπως μας ακουμπούν τα γεγονότα.
Αυτήν την ηρεμία ψάχνω και εγώ μέσα στην τωρινή μου πραγματικότητα. Την ψάχνω έντονα και αρνούμαι να την εγκαταλείψω όταν έρχονται τα δύσκολα.
Θα τη ζήσω μία μέρα, πού θα πάει!!!!!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου