Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ταξίδι-θαλπωρή [της Νένας Μεϊμάρη]

Ταξίδι-θαλπωρή

Όταν η μητέρα μου έμεινε χήρα ήταν απαρηγόρητη με όλη την σημασία της
λέξης. Επαναλάμβανε συνέχεια ότι η γη έφυγε κάτω από τα πόδια της.
Πλησίαζε η μεγάλη γιορτή του Πάσχα και η μητέρα μου θα την υποδεχόταν
για πρώτη φορά ως χήρα. Είχε αποφασίσει να μείνει μόνη και να μην είναι με
την υπόλοιπη οικογένεια, τα αδέρφια της, όπως συνήθιζε για χρόνια. Εμείς ζούσαμε στην Βοστόνη τότε. Αποφασίσαμε να φέρουμε την μητέρα μου
στην Ολλανδία, για να ξεφύγει λίγο και να απολαύσει τα υπέροχα λουλούδια
αυτής της χώρας.


Συναντηθήκαμε λοιπόν στην Ολλανδία και περάσαμε μία εβδομάδα σε αυτήν

την όλο χρώμα χώρα, παρατηρώντας από κοντά την ποικιλία λουλουδιών που
δεν έχει τέλος. Επισκεφτήκαμε φάρμες και αγοράσαμε αυθεντικό τυρί
γκούντα, τοπικές σοκολατερί και δοκιμάσαμε τοπικές γεύσεις σοκολάτας,
είδαμε μουσεία και άλλα ενδιαφέροντα μνημεία. Επισκεφτήκαμε και μία
οικογένεια από την Κατερίνη, γνωστή της μητέρας μου, και είδαμε πώς είναι
τα σπίτια στην Ολλανδία, πράγμα που με ενδιαφέρει πολύ στα ταξίδια μου.
Η μητέρα μου άλλαξε διάθεση από την πρώτη στιγμή. Περάσαμε όμορφα,
μιλώντας και ξοδεύοντας χρόνο σε ένα καινούριο περιβάλλον. Τα λουλούδια
της έδωσαν μεγάλη χαρά γιατί ήταν σοβαρή κηπουρός και τα καταλάβαινε σε
βάθος.


Επέστρεψε στην Ελλάδα με άλλη διάθεση, και φυσικά έκανε Πάσχα με την
υπόλοιπη οικογένεια, όπως πάντα. Τώρα που και εγώ έμεινα μόνη, το σκέφτομαι συχνά αυτό το ταξίδι και χαίρομαι που το κάναμε με την μητέρα μου. Τώρα καταλαβαίνω την επιρροή του στη ζωή της, εκείνη την εποχή.

The moral of the story? Οτιδήποτε καλό κάνουμε σε ένα θλιμμένο άτομο,
όποια κίνηση, όσο ασήμαντη και να είναι, θα αγγίξει την καρδιά αυτού του
προσώπου, θα το ενθαρρύνει έστω και λίγο, θα του προσφέρει μια άλλη
οπτική, μπορεί και να το βοηθήσει ουσιαστικά στον αγώνα που κάνει να
επιβιώσει ψυχικά και σωματικά. Τουλάχιστον θα του χαρίσει λίγες στιγμές
ευχαρίστησης.

Στο τέλος θα εκφραστεί ως μια όμορφη εμπειρία και για τις δύο πλευρές.

- Νένα Μεϊμάρη

*Οι φωτογραφίες είναι από το ταξίδι μας στην Ολλανδία και αποτυπώνουν την όλο χρώματα χώρα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Απώλεια – Γενικές σημειώσεις

   Η απώλεια μπορεί να έρθει σε πολλές μορφές. Εμείς γνωρίζουμε την απώλεια του άντρα μας, που είναι το άλλο μας "μισό", η προέκταση του εαυτού μας. Έφυγε και καλούμαστε να συνεχίσουμε μόνες μας. Με τον καλύτερο τρόπο που μπορούμε. Πενθούμε με τον δικό μας μοναδικό τρόπο. Στην ουσία θα χάσουμε το νόημα της ζωής μας, έτσι όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Θα χρειαστεί να βρούμε άλλο νόημα για να συνεχίσουμε με νέα κανονικότητα. Αυτό οδηγεί συχνά σε διαταραχή και συγκεκριμένα σε ένα είδος άγχους.  Ο Cabor Mate στο βιβλίο του «Όταν το σώμα λέει όχι» ρωτάει: "Πώς γίνεται να δημιουργούνται τόσα προβλήματα όταν απουσιάζει κάποιος η κάτι; Πρέπει να υπάρχει μία βιολογία της απώλειας, και πρέπει να την ανακαλύψουμε". Στο ίδιο βιβλίο διαβάζουμε: "Τα στρεσογόνα ερεθίσματα υποδηλώνουν ότι κάτι λείπει 'ή πρόκειται να εξαφανιστεί και αυτό το κάτι είναι σημαντικό και επιθυμητό από τον οργανισμό". Τέλος πάντων... η απώλεια γίνεται και ένα είδος ναρκωτικού. Δε θέλεις να εί...

Αγαπητές μου φίλες και φίλοι, σας εύχομαι ολόψυχα Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση, με την ελπίδα το φως να κερδίσει το σκοτάδι!

  Νένα Μεϊμάρη

Εθισμός στο πένθος!

Νένα Μεϊμάρη Με μεγάλο ενδιαφέρον αγόρασα το βιβλίο “Becoming Supernatural” του DR JOE DISPENZA, στα Ελληνικά. (Πώς συνηθισμένοι άνθρωποι κάνουν το ακατόρθωτο). Όπως λέει και ο Tony Robbins: «Ο Dr Joe Dispenza μας δείχνει πώς να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να ζήσουμε μια εξαιρετική ζωή». Δεν έχω τελειώσει ακόμα όλο το πόνημα αλλά από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου βρήκα την απάντηση που ψάχνω εδώ και 5 χρόνια στην ερώτηση: «Γιατί με το που ξυπνάω κάθε πρωί πηγαίνω στις ίδιες σκέψεις της απώλειας;». Γιατί δεν μπορώ να ξεφύγω έστω και ένα πρωινό για τόσο καιρό και ας το έχω προσπαθήσει μερικές φορές. Ο Dr Dispenza μας εξηγεί ότι όταν έχουμε εθιστεί σε "κάτι", αυτό το κάτι μας δημιουργεί συναισθήματα τόσο έντονα που γινόμαστε ένα με αυτά και έτσι καθίσταται ως φυσική πραγματικότητα. Με άλλα λόγια έχουμε εθιστεί σοβαρά σε αυτήν την κατάσταση και έτσι βρισκόμαστε σε επίπεδο επιβίωσης. Τώρα βέβαια όλοι γνωρίζουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να σπάσουμε συνήθειες και να πετάξουμε τον όπο...

Πώς το τραύμα μπορεί να γίνει ο δάσκαλός μας και να μας κάνει σοφότερους. Ακούστε τον Gabor Mate με ελληνικούς υπότιτλους.

  Νένα Μεϊμάρη