Σήμερα πλησιάζω στην ευτυχία, όσο αυτό είναι εφικτό χωρίς σύζυγο
ν’ αγαπώ. Άρχισα να δουλεύω πάνω σ΄αυτό το βιβλίο, ανατρέχοντας
σε μια ζωή από την οποία, μετά από σκέψη πολλών μηνών, δεν
μετανιώνω για τίποτα. Μια ζωή γεμάτη λάθη, μερικές κακές μέρες
και, το πιο σημαντικό, χρόνια χαρούμενα – δύσκολα αλλά και
ευτυχισμένα – ….Χρόνια χαράς ανάμεικτης με πόνο. Ήξερα τότε,
όπως ξέρω και τώρα, πως η ευτυχία που ένιωσα, και νιώθω ακόμα,
όσο προχωράμε προς τα εμπρός είναι από εκείνο το είδος που λίγοι
άνθρωποι έχουν ποτέ βιώσει.
Απόσπασμα από την αυτοβιογραφία της Νίνας Σιμόν «ΜΑΥΡΗ
ΨΥΧΗ» Εκδόσεις σέλας.
Εδώ η καλλιτέχνης κάνει μία αυτοεκτίμηση
για τη ζωή που έζησε, κάτι που θα κληθούμε να κάνουμε όλες μας
κάποια στιγμή. Όπως ανέφερα στο podcast το οποίο θα ανεβάσω
στο blog όταν θα είναι έτοιμο, είναι καλό να γράψουμε όλοι μας τη
βιογραφία μας ακόμα και αν δεν επιθυμούμε να εκδοθεί. Θα μας
ανοίξει τα μάτια στην ίδια μας τη ζωή, θα δούμε όλα αυτά που
έχουμε πετύχει και θα πάρουμε συγκεκριμένες αποφάσεις σχετικά με το πώς
θέλουμε να συνεχίσουμε την υπόλοιπη ζωή μας. Εγώ έχω εκδώσει
τη δική μου και ομολογώ ότι μου έκανε πολύ καλό να γράψω την
προσωπική μου ιστορία. Δεν χρειάζεται να είμαστε «σημαντικές
προσωπικότητες» -αν μπορώ να το πω αυτό- γιατί σημαντικοί είναι
όλοι οι άνθρωποι. Αν σας αρέσουν οι βιογραφίες/αυτοβιογραφίες
το βιβλίο της Νίνας Σιμόν θα σας σαγηνεύσει!!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου