Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα πολύτιμα δώρα που κάνουμε στον εαυτό μας όταν αποδεχόμαστε την αλλαγή



 Η αλλαγή αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής. Κάθε μετάβαση, είτε επιθυμητή είτε απροσδόκητη, διαμορφώνει την προσωπικότητα, τις σχέσεις και τις προοπτικές του μέλλοντος. Δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζεται με αντίσταση καθώς οδηγεί σε ουσιαστική ανάπτυξη, ενισχύοντας τη σύνδεση με τον εαυτό και τον κόσμο.

Ελευθερία από τον φόβο του αγνώστου

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι φτιαγμένος να αποφεύγει το άγνωστο, καθώς αναζητά ασφάλεια σε γνώριμες καταστάσεις. Όταν όμως η αλλαγή θεωρηθεί φυσικό φαινόμενο και όχι απειλή, το άγχος μειώνεται σημαντικά. Αναπτύσσεται η εμπιστοσύνη στην ικανότητα προσαρμογής, δημιουργώντας μια αίσθηση σταθερότητας ακόμη και μέσα σε περιόδους αναταραχής. Όπως είπε ο John F. Kennedy“Η αλλαγή είναι ο νόμος της ζωής. Και αυτοί που κοιτούν μόνο το παρελθόν ή το παρόν, είναι σίγουρο ότι θα χάσουν το μέλλον.”

Ανάπτυξη ανθεκτικότητας και ευελιξίας

Η ανθεκτικότητα δεν είναι εγγενές χαρακτηριστικό, αλλά μια δεξιότητα που καλλιεργείται μέσα από την εμπειρία. Όσοι καταφέρνουν να προσαρμόζονται πιο εύκολα στις αλλαγές διαθέτουν μεγαλύτερη συναισθηματική ευελιξία και ψυχική αντοχή. Η αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων παρέχει πολύτιμα μαθήματα ζωής, καθιστώντας κάθε άνθρωπο ικανότερο να διαχειριστεί μελλοντικές προκλήσεις. Μια πρακτική άσκηση είναι η καταγραφή προηγούμενων κρίσεων και η αναγνώριση του τρόπου με τον οποίο οδήγησαν σε προσωπική εξέλιξη.

Ευκαιρία για νέα ξεκινήματα

Μια αλλαγή μπορεί να μοιάζει με τέλος, αλλά συχνά αποτελεί την αρχή μιας νέας πορείας. Νέες εμπειρίες, σχέσεις και δυνατότητες αναδύονται όταν υπάρχει διάθεση για ανανέωση. Ο φόβος της αποτυχίας συχνά αποτρέπει τη δράση, αλλά η αποδοχή της αλλαγής ανοίγει δρόμους που διαφορετικά θα παρέμεναν κλειστοί. Όπως είπε ο Lao Tzu: “Κάθε τέλος είναι μια νέα αρχή μεταμφιεσμένη.”

Αποβολή τοξικών καταστάσεων και ανθρώπων

Η αλλαγή δεν φέρνει μόνο νέες ευκαιρίες αλλά και την αναγκαιότητα απομάκρυνσης από σχέσεις, συνήθειες και συνθήκες που δεν εξυπηρετούν πλέον την προσωπική ανάπτυξη. Η τάση να διατηρούνται καταστάσεις από συνήθεια ή φόβο για το άγνωστο συχνά καταλήγει σε στασιμότητα. Ένα χρήσιμο ερώτημα για επαναξιολόγηση είναι: «Αν ξεκινούσα από το μηδέν σήμερα, ποια πράγματα ή άτομα θα επέλεγα να κρατήσω στη ζωή μου;»

Ανακάλυψη της αληθινής ταυτότητας

Οι μεγαλύτερες αλλαγές συχνά συνοδεύονται από έντονο εσωτερικό διάλογο. Η διαδικασία της προσαρμογής αποκαλύπτει βαθύτερες επιθυμίες, αξίες και κίνητρα, επιτρέποντας μια πιο αυθεντική κατανόηση του εαυτού. Μέσα από τις προκλήσεις, αναδύεται μια σαφέστερη εικόνα για το ποιος πραγματικά είναι κάποιος και τι θέλει από τη ζωή του.

Βελτίωση της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησης

Η ικανότητα προσαρμογής σε νέες καταστάσεις ενισχύει την αυτοπεποίθηση. Κάθε επιτυχημένη διαχείριση αλλαγής προσθέτει ένα επιπλέον θεμέλιο στην αίσθηση αυτοαξίας. Η αναγνώριση των μικρών νικών είναι εξίσου σημαντική με τις μεγάλες επιτυχίες. Μια πρακτική προσέγγιση είναι η καταγραφή στιγμών που προκάλεσαν υπερηφάνεια λόγω της ικανότητας προσαρμογής και υπέρβασης των εμποδίων.

Επαναπροσδιορισμός της σχέσης με τον χρόνο

Η αλλαγή επηρεάζει την αντίληψη του χρόνου. Πολλές φορές, αποκαλύπτει πώς σπαταλιόταν χρόνος σε ασήμαντες δραστηριότητες ή αναγκάζει σε μια πιο συνειδητή διαχείριση των προτεραιοτήτων. Αντί να θεωρείται δεδομένος, ο χρόνος γίνεται εργαλείο για την επίτευξη ουσιαστικών στόχων.

Η συναρπαστική αίσθηση του αγνώστου

Η ζωή αποκτά ενδιαφέρον όταν δεν είναι απολύτως προβλέψιμη. Η έξοδος από τη ζώνη άνεσης δημιουργεί χώρο για νέα ερεθίσματα και εμπειρίες. Η αποδοχή του αγνώστου μπορεί να προσφέρει ανανέωση και περιπέτεια. Ο Neale Donald Walsch το περιέγραψε με ακρίβεια: “Η ζωή αρχίζει στο τέλος της ζώνης άνεσής σου.”

Η δύναμη της εξέλιξης

Η αλλαγή είναι ο δρόμος προς τη σοφία, την αυτογνωσία και την πληρότητα. Οι πιο σημαντικές στιγμές της ζωής δεν βρίσκονται στην άνεση της στασιμότητας, αλλά στην τόλμη να βαδίζεις σε νέα μονοπάτια. Όπως είπε ο C.S. Lewis: “Δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω και να αλλάξεις την αρχή, αλλά μπορείς να ξεκινήσεις από εκεί που είσαι και να αλλάξεις το τέλος.” Η αποδοχή της αλλαγής είναι μία ενεργή επιλογή. Κάθε μετάβαση, είτε μικρή είτε μεγάλη, διαμορφώνει την προσωπική πορεία. Όταν κάποιος επιλέγει να αντιμετωπίσει το άγνωστο με αυτοπεποίθηση, μεταμορφώνει τη ζωή του και τον ίδιο του τον εαυτό. Η αλλαγή εξάλλου δεν είναι απειλή, είναι η ίδια η ουσία της εξέλιξης.


Πηγή: Ιστοσελίδα Εναλλακτική Δράση


Νένα Μεϊμάρη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γιατί φωτογραφίζω;

“Η φωτογραφία είναι μια αδύναμη φωνή, αλλά μερικές φορές μπορεί να προσκαλέσει τις αισθήσεις μας  προς τη συνείδηση, να προκαλέσει συναισθήματα τόσο δυνατά ώστε να λειτουργούν ως καταλύτες της σκέψης”. W.E. Smith 1977 Θεωρούμε ότι η φωτογραφία εφευρέθηκε για να αποτυπώσει, να ερμηνεύσει, ή να αποδείξει κάτι σχετικά με την πραγματικότητα, κατά το “αυτό υπήρξε” του Roland Barthes. Οι έννοιες, όμως, που στηρίζουν τη φωτογραφία δε σχετίζονται μόνο με την πραγματικότητα. Αφορούν και το νόημα, το βλέμμα, την επιθυμία, το θάνατο, τον χρόνο, τη μνήμη, το λόγο. Η τέχνη της φωτογραφίας δεν περιορίζεται στο να αποτελεί απλή συλλογή πληροφοριών σε εικόνες, αλλά στην πραγματικότητα μας αποκαλύπτει την οπτική γωνία του παρατηρητή, άρα του ατόμου που φωτογραφίζει. Είναι μια γλώσσα, ένας κώδικας επικοινωνίας των συναισθημάτων, των διαθέσεων, των σκέψεων. Ένας τρόπος να γνωρίσεις τον κόσμο, τόσο τον εξωτερικό, όσο κυρίως τον εσωτερικό. Η φωτογραφία κρύβει λοιπόν ένα αμέτρητο δυναμικό όχι μόνο ως ερ...

Εθισμός στο πένθος!

Νένα Μεϊμάρη Με μεγάλο ενδιαφέρον αγόρασα το βιβλίο “Becoming Supernatural” του DR JOE DISPENZA, στα Ελληνικά. (Πώς συνηθισμένοι άνθρωποι κάνουν το ακατόρθωτο). Όπως λέει και ο Tony Robbins: «Ο Dr Joe Dispenza μας δείχνει πώς να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να ζήσουμε μια εξαιρετική ζωή». Δεν έχω τελειώσει ακόμα όλο το πόνημα αλλά από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου βρήκα την απάντηση που ψάχνω εδώ και 5 χρόνια στην ερώτηση: «Γιατί με το που ξυπνάω κάθε πρωί πηγαίνω στις ίδιες σκέψεις της απώλειας;». Γιατί δεν μπορώ να ξεφύγω έστω και ένα πρωινό για τόσο καιρό και ας το έχω προσπαθήσει μερικές φορές. Ο Dr Dispenza μας εξηγεί ότι όταν έχουμε εθιστεί σε "κάτι", αυτό το κάτι μας δημιουργεί συναισθήματα τόσο έντονα που γινόμαστε ένα με αυτά και έτσι καθίσταται ως φυσική πραγματικότητα. Με άλλα λόγια έχουμε εθιστεί σοβαρά σε αυτήν την κατάσταση και έτσι βρισκόμαστε σε επίπεδο επιβίωσης. Τώρα βέβαια όλοι γνωρίζουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να σπάσουμε συνήθειες και να πετάξουμε τον όπο...

Ποτέ δεν είναι αργά!!!

  «Ποτέ δεν είναι αργά να γίνεις αυτό που θα μπορούσες να είσαι» του George Eliot «Ποτέ δεν είναι αργά – στα μυθιστορήματα η στη ζωή – να αναθεωρήσουμε» της Nancy Thayer «Είμαστε οι πρωταγωνίστριες της δικής μας ιστορίας» της Mary McCarthy «Μην ψάχνεις έξω από τον εαυτό σου. Οι ουρανοί βρίσκονται μέσα σου» της Mary Lou Cook «Λίγο από ότι σου κάνει κέφι, σου κάνει καλό» της Marie Lloyd Νένα Μεϊμάρη

Ο ρατσισμός καλά κρατεί!!!

Νένα Μεϊμάρη «Πήγαινε κάνε κανένα παιδί ή υιοθέτησε κανένα», ακούσαμε πρόσφατα από εκεί που δεν θα έπρεπε να το ακούγαμε αυτό. Ωστόσο είναι κάτι που το ακούμε συχνά εμείς οι γυναίκες και όταν έρχεται και σε εμάς τις χήρες τότε ακούγεται ακόμα πιο έντονα. Η νοοτροπία της κοινωνίας παίρνει για δεδομένο ότι είμαστε χωρίς παιδιά άρα καημένες, για λύπηση και με μοναχικά γεράματα. Ίσως φταίμε και εμείς οι ίδιες γιατί δεν κάναμε τις απαραίτητες θυσίες να μείνουμε στο κρεβάτι για μήνες, να χάσουμε την προσωπική μας ζωή για λίγο και να αφήσουμε τα χόμπι μας στην άκρη, συνεχίζει η νοοτροπία. Κάποια από αυτά τα δέχτηκα και εγώ προσωπικά αλλά φυσικά και δεν τα αγκάλιασα. Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι που μία γυναίκα και μία χήρα δεν έχει παιδιά. Γιατί όμως αυτό να γίνει στίγμα στη ζωή μας δεν το κατάλαβα ποτέ. Η κοινωνία γαλουχείται με τις δικές της ιδέες αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι με αντιπροσωπεύουν στο συγκεκριμένο σημείο. Προσωπικά εγώ ποτέ δεν ένιωσα ότι μου λείπει ένα παιδί όσο ζούσε ο άντρας μο...