Ο αριθμός των ανύπαντρων ηλικιωμένων αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, καθώς το ποσοστό διαζυγίων για τις ηλικίες 50 έως 70 ετών έχει υπερδιπλασιαστεί από το 1990.
Διαφορές ανά φύλο
Οι διαπολιτισμικές νόρμες ασκούν δυσανάλογη επίδραση στις γυναίκες να περνούν παρατεταμένες περιόδους πένθους και μερικές φορές απομόνωσης μετά τον θάνατο του συζύγου (Carr & Utz, 2001).
Αυτό ισχύει πολύ λιγότερο για τους άνδρες, οι οποίοι, είτε είναι χήροι είτε διαζευγμένοι, είναι εξίσου πιθανό να ξανασυνδεθούν και να ξαναπαντρευτούν ή να συμβιώσουν.
Οι διαζευγμένες γυναίκες, ιδίως στις ηλικίες 50 και 60, ξαναπαντρεύονται (15,3%) ή απλώς συμβιώνουν (8,6%). Ωστόσο, οι περισσότερες παραμένουν χωρίς σύντροφο (76,1 τοις εκατό- Brown et al., 2018).
Σύμφωνο συμβίωσης
Οι κοινωνικές κατασκευές του γάμου αμφισβητούνται απροσδόκητα από πολλούς που μεγάλωσαν βλέποντας τον γάμο ως τη μόνη επιλογή για τη βαθύτερη οικειότητα. Αποφεύγουν το γάμο για να συγκατοικήσουν απλώς.
Αυτός ο αριθμός των ηλικιωμένων και άγαμων συγκατοίκων έχει υπερτριπλασιαστεί από το 2000. Είναι ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικός των γκρίζων διαζευγμένων που έχουν οικονομική αυτονομία και την εκτιμούν (Brown et al., 2012).
Κοινωνικό δίκτυο
Το αν τα ζευγάρια αποφασίσουν να συμβιώσουν ή να επανασυνδεθούν καθόλου διαμορφώνεται επίσης από την έκταση του κοινωνικού τους δικτύου.
Εν όψει του μαρασμού των ομάδων φιλίας, η εγγύτητα των ενήλικων παιδιών φαίνεται να έχει κάποιο αντίκτυπο στην επανασύνδεση. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γκρίζοι διαζευγμένοι που έχουν παιδιά σε απόσταση 10 μιλίων από το σπίτι τους είναι λιγότερο πιθανό να επανασυνδεθούν (Brown et al., 2022).
Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι αυτοί οι ηλικιωμένοι ενήλικες έχουν ζωές που είναι επαρκώς επανδρωμένες. Με άλλα λόγια, έχουν όλη την οικειότητα και την εγγύτητα που θέλουν με την οικογένεια γύρω τους.
Αυτή η συναισθηματική οικειότητα μπορεί επίσης να δημιουργηθεί σε ομάδες στενής φιλίας και οι γυναίκες τείνουν να τα πηγαίνουν καλύτερα στη δημιουργία τέτοιου είδους δεσμών. Αναμφίβολα, ένα σημαντικό μέρος των ανύπαντρων διαζευγμένων θα παραμείνει ανύπαντρο από επιλογή ή όχι.
Όμως, είτε είστε ελεύθεροι είτε βρίσκονται σε σχέση, είναι σημαντικό να θέσετε στον εαυτό σας μερικές ερωτήσεις μετά από ένα διαζύγιο ή το θάνατο ενός συντρόφου:
Έχω αφήσει στον εαυτό μου χρόνο να θρηνήσει; Υπάρχει μια πτυχή του πένθους που εμφανίζεται κατά τη διάλυση κάθε γάμου. Η διαδικασία του πένθους ποικίλλει και μπορεί να διαμορφωθεί από την ποιότητα του δεσμού και τις συνθήκες της απώλειας. Οι συγκλονιστικές απώλειες μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε μετατραυματικό στρες. Το να αφήσετε στον εαυτό σας αρκετό χρόνο για να επεξεργαστείτε μια απώλεια είναι σημαντικό και μπορεί να υποστηριχθεί από έναν αδειοδοτημένο πάροχο ψυχικής υγείας.
Ξέρω τι θέλω; Μετά από έναν γάμο δεκαετιών, είναι σημαντικό να εξετάσετε πώς έχετε μεγαλώσει και αλλάξει με την πάροδο των ετών. Εκφράστε με σαφήνεια το όνειρό σας για τη ζωή που θέλετε για τον εαυτό σας τώρα και τι είναι ιδιαίτερα σημαντικό για εσάς (π.χ. βασικές αξίες, πεποιθήσεις, ηθική).
Ποιοι είναι οι άνθρωποι που αγαπώ περισσότερο; Πριν σκεφτείτε μια νέα ρομαντική σχέση, αναλογιστείτε τους πέντε πιο σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή σας και το βαθμό οικειότητας και εγγύτητας που βιώνετε τακτικά. Το να έχετε μια υποστηρικτική σχέση με την οικογένεια και τους φίλους είναι βασικό στοιχείο κατά τη διάρκεια και μετά το διαζύγιο.
Τι θα σήμαινε για μένα η συμβίωση ή ο γάμος; Εάν είστε σε μια νέα σχέση, η συγκατοίκηση ή ο γάμος θα συνοδεύεται από οικονομική αλληλεξάρτηση. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ασφάλεια για κάποιους και εμπλοκή για άλλους. Γνωρίστε τι σημαίνει για εσάς, και στη συνέχεια δημιουργήστε κοινό νόημα με τον σύντροφό σας σχετικά με αυτό καθώς η σχέση σας εξελίσσεται. Αποφασίστε τι θα θέλατε να κάνετε από αυτό το κοινό νόημα.
Η πορεία κάθε ηλικιωμένου θα είναι διαφορετική μετά το διαζύγιο ή το θάνατο του συζύγου. Κάθε διαδρομή αξίζει προβληματισμού και σκοπιμότητας. Καθένα από αυτά θα διαμορφώσει την αντίληψή μας για το τι είναι δυνατό στο πεδίο των σχέσεων στη δεύτερη πράξη της ζωής μας.
Πηγές:
- Brown S. L.Bulanda J. R.Lee G. R. (2012). Transitions into and out of cohabitation in later life. Journal of Marriage and the Family, 74, 774–793. doi:10.1111/j.1741-3737.2012.00994
- Brown, S., Lin, I. F., Hammersmith, A.M., Wright, M.R. (2018). Later Life Marital Dissolution and Repartnership Status: A National Portrait, The Journals of Gerontology: Series B, Volume 73, Issue 6, pages 1032–1042, https://doi.org/10.1093/geronb/gbw051
- Brown, S., Lin, I. F., & Mellencamp, K. (2022). Adult Child Proximity and Repartnering Among Parents After Gray Divorce. Innovation in Aging, 6(Suppl 1), 41. https://doi.org/10.1093/geroni/igac059.156
- Carr, D., & Utz, R. (2001). Late-life widowhood in the United States: New directions in research and theory. Ageing International, 27, 65-88.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου